Türkiye'deki tescilli nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin ve bazı nohut genotiplerinin demir uygulamalarına gösterdikleri tepkilerin ve genetik akrabalık derecelerinin belirlenmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2009
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışma Türkiye'deki tescilli nohut (Cicer arietinum L..) çeşitlerinin ve bazı nohut genotiplerinin demir uygulamalarına gösterdikleri tepkilerin ve genetik akrabalık derecelerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada 20 tescilli çeşit, 6 hat ve 3 köy populasyonu materyal olarak kullanılmıştır. Deneme kontrollü sera şartlarında saksılarda tesadüf parsellerinde faktöriyel deneme desenine göre 4 tekerrürlü kurulmuştur. Denemede demir noksan toprak kontrol olarak kullanılırken, uygulama grubu topraklara 10 mg Fe kg-1 olacak şekilde sequestrin formunda demir uygulaması yapılmıştır. Bitki boyu, ana dal sayısı, kuru ağırlık, bakla sayısı, dolu ve boş bakla sayısı, bitkide tane sayısı ve ağırlığı, 100 tane ağırlığı üzerine Fe uygulamasının etkisi istatistiki anlamda önemli olmamış ancak, genotipik farklılık gözlenmiştir. Elementel analizlerin sonuçlarına göre Fe uygulamasının genotiplerin aktif demir (Fe+2) içeriklerini artırdığı belirlenmiştir. Bitkilerin yaprak, gövde ve tohum kısımlarında toplam Fe (Fe+2 + Fe+3) içerikleri de demir uygulaması ile artış göstermiştir. Bitki kısımlarının Zn ve Cu içeriklerinin Fe uygulamasıyla arttığı, Mn içeriklerinin ise belirgin şekilde azaldığı tespit edilmiştir. Fe uygulamasının genotiplerin klorofil içeriklerinde artışa neden olduğu belirlenmiştir. ISSR ve SSR moleküler markörleri ile yapılan genetik akrabalığı belirleme çalışmalarının sonuçlarına göre kullanılan nohut genotiplerinin yüksek oranda benzerlik gösterdikleri ve genetik tabanın dar olduğu görülmüştür.
This research was aimed at determining responses of registered chickpea (Cicer arietinum L.) cultivars and some chickpea genotypes in Turkey to iron (Fe) application. Their genetic relatedness using molecular techniques was also investigated. Twenty registered cultivars, 6 lines and 3 local populations were used as experimental plant materials. Plants were grown in pots in soil with (10 mg Fe kg-1) or without iron (Fe) application during green house experiments. A randomised plots of factorial design with 4 replications was selected as experimental design. The effect of Fe application on plant height, number of main branches, dry weight, pod number, number of filled and empty pod, seed number per plant and seed weight, 100 grain weight was not significant but genotypic differences were observed. According to elemental analyses results, Fe application increased total Fe (Fe+2 + Fe+3) concentrations of leaves, stems and grains in all genotypes. Fe application increased Fe active iron (Fe+2) concentration besides Zn and Cu concentrations but decreased Mn concentration in all genotypes and in all plant parts. Fe application increased plant chlorophyll concentrations of all genotypes. ISSR and SSR molecular analyses revealed that close genetical relationships existed among chickpea genotypes tested showing that the genetic basis of Turkish chickpea genotypes is narrow.
This research was aimed at determining responses of registered chickpea (Cicer arietinum L.) cultivars and some chickpea genotypes in Turkey to iron (Fe) application. Their genetic relatedness using molecular techniques was also investigated. Twenty registered cultivars, 6 lines and 3 local populations were used as experimental plant materials. Plants were grown in pots in soil with (10 mg Fe kg-1) or without iron (Fe) application during green house experiments. A randomised plots of factorial design with 4 replications was selected as experimental design. The effect of Fe application on plant height, number of main branches, dry weight, pod number, number of filled and empty pod, seed number per plant and seed weight, 100 grain weight was not significant but genotypic differences were observed. According to elemental analyses results, Fe application increased total Fe (Fe+2 + Fe+3) concentrations of leaves, stems and grains in all genotypes. Fe application increased Fe active iron (Fe+2) concentration besides Zn and Cu concentrations but decreased Mn concentration in all genotypes and in all plant parts. Fe application increased plant chlorophyll concentrations of all genotypes. ISSR and SSR molecular analyses revealed that close genetical relationships existed among chickpea genotypes tested showing that the genetic basis of Turkish chickpea genotypes is narrow.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Nohut, Klorofil içeriği, Chickpea, Chlorophyll concentration
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Atalay, E. (2009). Türkiye'deki tescilli nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin ve bazı nohut genotiplerinin demir uygulamalarına gösterdikleri tepkilerin ve genetik akrabalık derecelerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış doktora tezi, Konya.
