Para politikası stratejisi olarak enflasyon hedeflemesi rejimi: Teori, politika ve Türkiye üzerine bir değerlendirme
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2008
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
1970'lerde, Bretton Woods sisteminin çöküşünün ardından bütün dünyada ortaya çıkan yüksek enflasyonunun sebebinin, para otoritesinin enflasyonist eğilime sahip olmasından kaynaklandığı görüşü hakimdir. Uzun dönemde para politikasının en önemli amacının fiyat istikrarı olması gerektiği konusunda, iktisatçılar ve merkez bankacılar arasında fikir birliği oluşmuştur. Üzerinde anlaşmaya varılan bu tespitten sonra, söz konusu eğilimi yok ederek fiyat istikrarını sağlamaya yönelik çözüm önerilerinin geliştirilmesi amaçlanmaktadır. Para politikası literatürünün en önemli tartışma konularından birisi, para otoritesinin ?zaman tutarsızlığından? kaynaklanan enflasyonist eğilimin çözümlenmesine ilişkin önerilerdir. 1970'ler ve 1980'lerin teorik, ampirik ve pratik kanıtları, aktif para politikaları uygulayarak, hasıla ve istihdamın sürdürülebilir düzeylerinin üzerinde tutulmasının mümkün olmadığını göstermiştir. Böylece, parasal otoriteler, takdir yetkisine dayalı stratejileri terk ederek, örtük veya açık bir parasal çapa içeren kurala dayalı stratejileri benimsemişlerdir. Parasal hedefleme, faiz oranı ve döviz kuru hedeflemesi stratejilerinin başarısızlığı ise, çoğu ülkeyi yeni bir para politikası çerçevesi arayışı içine sokmuştur. Yeni Zelanda tarafından uygulanmaya başlanan enflasyon hedeflemesi rejimi, 1990'lı yılların başlarından itibaren birçok gelişmiş ve gelişmekte olan ülkede alternatif bir para politikası stratejisi olarak uygulanmaya ve gittikçe daha fazla tartışılmaya başlanmıştır. Türkiye'de enflasyon hedeflemesi 1990'ların sonlarına doğru gündeme gelmiştir. 2001 yılı sonbaharında enflasyon hedeflemesi rejimine geçiş hazırlıkları da konuya ilişkin tartışmaları iyice yoğunlaştırmıştır. 2002 yılından itibaren örtük enflasyon hedeflemesi uygulayan Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ocak 2006 yılı itibariyle önkoşulların büyük ölçüde sağlandığını düşünerek enflasyon hedeflemesi rejimine geçmiştir. Ancak, Türkiye'de enflasyon hedeflemesi rejimine yeni geçilmiş olması nedeniyle bu rejime ilişkin TCMB'nin deneyimi oldukça azdır. İki yılın deneyiminden elde edilen istatistiki veriler de, TCMB'nin, bu rejimin uygulanmasında Türkiye'de başarılı olup olamayacağına ilişkin tartışmaları iyice artırmıştır. Bu bağlamda, çalışmada, enflasyon hedeflemesinin, önkoşulların sağlanması halinde gelişmekte olan ülkelerde, alternatif para politikası stratejileri arasında en etkili strateji olduğu tezi ve bu stratejiyi önkoşulların büyük ölçüde sağlandığını düşünerek uygulamaya geçen TCMB'nin, Türkiye'de başarılı olup olamayacağının, nedenleri ile birlikte tartışılması amaçlanmıştır. Bu tezin kanıtlanması için, iki yöntemden yararlanılmıştır. Bunlardan birincisi, enflasyon hedeflemesi rejimini teorik literatür çerçevesinde sistematik bir biçimde ele aldıktan sonra bu rejimi, alternatif para politikası stratejileri ile karşılaştırılarak gelişmekte olan ülke deneyimleri doğrultusunda Türkiye açısından incelenmesidir. İkincisi ise, vak'a çalışması yaklaşımıdır. İlk iki bölümde, çalışmanın kavramsal çerçevesi ve teorik temellerine yer verilerek, enflasyon hedeflemesi rejimi ile değişken hedefleme stratejileri ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir. Üçüncü bölümde, enflasyon hedeflemesi rejiminin uygulanmasında karşılaşılan sorunlar; ülke deneyimleri doğrultusunda enflasyon hedeflemesi uygulamalarının temel özellikleri ile gelişmekte olan ülkelerde enflasyon hedeflemesi rejiminin ekonomik performansı incelenmiştir. Dördüncü ve son bölümde ise, enflasyon hedeflemesi rejiminin Türkiye açısından değerlendirilmesine yer verilmiştir. Sonuç kısmında ise öncelikle enflasyon hedeflemesi rejimi, yeniden genel olarak değerlendirildikten sonra bu çalışmadan çıkarılan sonuçlara yer verilmiştir.
The opinion that the reason of high inflation, in 1970s, appeared in all over the world after the collapse of Bretton Woods system, was due to the fact that monetary authorities had inflationary bias is prevalent. A consensus has been developed between economists and central bankers on the issue that the most important aim of monetary policy in long term must be price stability. After this fixing agreed on, it is aimed to develop solutions intended for assuring price stability by extinguishing aforesaid bias. One of the most important arguments in monetary policy literature is the propositions that inflationary tendency originated in time inconsistency of monetary policy should be resolved. The theoretic, empiric and practical attests of 1970s and 1980s show that it is impossible to maintain output and employment at over sustainable level by applying active monetary policy. Thus, monetary authorities have adopted strategies based on the rule including implicit or explicit monetary anchor by leaving the strategies based on discretionary power. The failure of the strategies of monetary targeting, interest rate and exchange rate targeting has forced many countries to seek a new monetary policy framework. Inflation targeting regime, come into use in New Zealand, has been started to be applied as an alternative monetary policy strategy in many developed and developing countries from the beginning of 1990s and to be discussed more increasingly. In Turkey, inflation targeting became a current issue in the late 1990s. In the fall of 2001, the preparations of transition to inflation targeting regime raised the arguments relating to the issue fairly. Central Bank of the Turkish Republic, applying implicit inflation targeting as from 2002, devolved on inflation targeting regime, considering that preconditions were assured on a large scale as of January 2006. However, owing to the fact that the transition to inflation targeting regime is new, Central Bank of the Turkish Republic has little experience related to the issue. Also, statistical data, obtained from the experiences of the last two years, have raised the arguments relating to whether Central Bank of the Turkish Republic will be successful or not about the application of this regime. In this sense, in the study, it is aimed to discuss the argument that inflation targeting is the most efficient strategy among the alternative monetary policy strategies in developing countries when the preconditions are assured, and to discuss whether Central Bank of the Turkish Republic, carrying this strategy into practice considering that the preconditions are mostly assured, will be successful or not, with its reasons. Two methods are used to prove this argument. First one of these is to examine inflation targeting regime by comparing it with other alternative monetary policy strategies, from the point of Turkey, in line with the experiences of the developing countries, after handling it systematically within the frame of theoretic literature. And, the second one is the approach of case study. In the first two chapters, inflation targeting regime and variable targeting strategies have been examined in detail by mentioning the conceptual frame and theoretic base of the study. In the third chapter, the problems encountered due to the application of inflation targeting regime, the key features of inflation targeting applications in line with the experiences of our country and the economic performance of inflation targeting regime in developing countries have been examined. The evaluation of inflation targeting regime from the point of Turkey is mentioned in the fourth and final part. And, in the conclusion part, the outcome of this study is mentioned after reevaluating primarily inflation targeting regime as a whole.
The opinion that the reason of high inflation, in 1970s, appeared in all over the world after the collapse of Bretton Woods system, was due to the fact that monetary authorities had inflationary bias is prevalent. A consensus has been developed between economists and central bankers on the issue that the most important aim of monetary policy in long term must be price stability. After this fixing agreed on, it is aimed to develop solutions intended for assuring price stability by extinguishing aforesaid bias. One of the most important arguments in monetary policy literature is the propositions that inflationary tendency originated in time inconsistency of monetary policy should be resolved. The theoretic, empiric and practical attests of 1970s and 1980s show that it is impossible to maintain output and employment at over sustainable level by applying active monetary policy. Thus, monetary authorities have adopted strategies based on the rule including implicit or explicit monetary anchor by leaving the strategies based on discretionary power. The failure of the strategies of monetary targeting, interest rate and exchange rate targeting has forced many countries to seek a new monetary policy framework. Inflation targeting regime, come into use in New Zealand, has been started to be applied as an alternative monetary policy strategy in many developed and developing countries from the beginning of 1990s and to be discussed more increasingly. In Turkey, inflation targeting became a current issue in the late 1990s. In the fall of 2001, the preparations of transition to inflation targeting regime raised the arguments relating to the issue fairly. Central Bank of the Turkish Republic, applying implicit inflation targeting as from 2002, devolved on inflation targeting regime, considering that preconditions were assured on a large scale as of January 2006. However, owing to the fact that the transition to inflation targeting regime is new, Central Bank of the Turkish Republic has little experience related to the issue. Also, statistical data, obtained from the experiences of the last two years, have raised the arguments relating to whether Central Bank of the Turkish Republic will be successful or not about the application of this regime. In this sense, in the study, it is aimed to discuss the argument that inflation targeting is the most efficient strategy among the alternative monetary policy strategies in developing countries when the preconditions are assured, and to discuss whether Central Bank of the Turkish Republic, carrying this strategy into practice considering that the preconditions are mostly assured, will be successful or not, with its reasons. Two methods are used to prove this argument. First one of these is to examine inflation targeting regime by comparing it with other alternative monetary policy strategies, from the point of Turkey, in line with the experiences of the developing countries, after handling it systematically within the frame of theoretic literature. And, the second one is the approach of case study. In the first two chapters, inflation targeting regime and variable targeting strategies have been examined in detail by mentioning the conceptual frame and theoretic base of the study. In the third chapter, the problems encountered due to the application of inflation targeting regime, the key features of inflation targeting applications in line with the experiences of our country and the economic performance of inflation targeting regime in developing countries have been examined. The evaluation of inflation targeting regime from the point of Turkey is mentioned in the fourth and final part. And, in the conclusion part, the outcome of this study is mentioned after reevaluating primarily inflation targeting regime as a whole.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Enflasyon hedeflemesi, Inflation targeting
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Acet, H. (2008). Para politikası stratejisi olarak enflasyon hedeflemesi rejimi: Teori, politika ve Türkiye üzerine bir değerlendirme. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış doktora tezi, Konya.
