Çocukluk çağı primer megaüreterlerinde, üreterovezikal bileşkedeki histopatolojik değişikliklerin klinik gidiş ile ilişkisi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Giriş ve Amaç: Primer megaüreter (PMGÜ)’ in etyopatogenezini anlamak ve klinik seyrini tahmin etmek amaçlandı. Yöntem ve Gereçler: PMGÜ sebebiyle takip edilen yirmi iki hasta (11 erkek,11 kadın) operasyon yaşına göre üç gruba ayrıldı: Grup I (0-9 ay), Grup II (10-24 ay), grup III (>24 ay). Tüm gruplar Haziran 1999-Mayıs 2009 tarihleri arasında histopatolojik ve klinik veriler kullanılarak karşılaştırıldı. Bulgular: Tüm grup II hastaları,böbrek ön arka çapı (RPÇ), üreter çapındaki değişiklikler açısından anlamlı iyileşme tespit edildi. Nöral lif hücre sayısı ile RPÇ, üreter çapı, parenkim kalınlığı (PT) arasında istatistiksel olarak anlamlı olmayan zayıf bir pozitif ilişki bulunurken, nöral lif hücre sayısı ile bölünmüş böbrek fonksiyonları (BBF)’ndaki değişiklikler arasındaki ilişki ters idi, ancak bu ilişki istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). Tartişma ve Sonuç: PMGÜ›yü yönetmek için endoskopik ve cerrahi teknikler başarılı olmakla birlikte, erken müdahalenin istenmeyen sonuçlara neden olabileceğini düşündük. PMGÜ olgularında 9 ve daha sonra yapılan operasyonların böbrek fonksiyonlarının korunmasında daha etkili olduğu belirlenmiştir.
Introduction: It was aimed to understand etiopathogenesis and to estimate the clinical course of the primary megaureter (PMGU). Methods: Twenty-two patients (11 male,11 female) who underwent PMGU were separated into three groups according to the operation age Group I (0-9 months), group II (10-24 months), group III (24 months). All groups were compared using histopathological and clinical data between June 1999-May 2009. Results: All group II patients either to ascertain significant improvement in terms of changes in renal anterior-posterior (APD), üreter diameter. A poor positiverelation without any statistical significance was found between neural fiber cell count and APD, ureter diameter, parenchyma thickness (PT) whereas the relation between the number of neural fiber cell count and changes in split function (SF) was reverse, but this relation wasn’t statistically significant (p>0.05). Discussion and Conclusion: Although endoscopic and surgical techniques are successful for managing PMGU, we thought early intervention may have undesirable consequences.It is determined that the operations, which are done after 9 and more months, are more effective to protect renal functions in the cases of PMGU.
Introduction: It was aimed to understand etiopathogenesis and to estimate the clinical course of the primary megaureter (PMGU). Methods: Twenty-two patients (11 male,11 female) who underwent PMGU were separated into three groups according to the operation age Group I (0-9 months), group II (10-24 months), group III (24 months). All groups were compared using histopathological and clinical data between June 1999-May 2009. Results: All group II patients either to ascertain significant improvement in terms of changes in renal anterior-posterior (APD), üreter diameter. A poor positiverelation without any statistical significance was found between neural fiber cell count and APD, ureter diameter, parenchyma thickness (PT) whereas the relation between the number of neural fiber cell count and changes in split function (SF) was reverse, but this relation wasn’t statistically significant (p>0.05). Discussion and Conclusion: Although endoscopic and surgical techniques are successful for managing PMGU, we thought early intervention may have undesirable consequences.It is determined that the operations, which are done after 9 and more months, are more effective to protect renal functions in the cases of PMGU.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Selçuk Genel Tıp Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
31
Sayı
3
Künye
Uysal, M., (2021). Çocukluk çağı primer megaüreterlerinde, üreterovezikal bileşkedeki histopatolojik değişikliklerin klinik gidiş ile ilişkisi. Selçuk Genel Tıp Dergisi, 31 (3), 221-224.
