Multiple sklerozlu hastalarda periferik kan hücrelerindeki kompleman regülatuar CD55 /CD59 proteinlerin flow sitometri yöntemi ile analizi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
MS ,dünya çapında 2 milyondan fazla kişiyi etkileyen merkezi sinir sisteminin (MSS) en yaygın kronik inflamatuvar demiyelizan hastalığıdır .20-40 yaş aralığında ve kadınlarda 2 kat kadar daha fazla görülmesine rağmen hemen her yaş aralığında görülebilir.MS prevelansı 41-61 /100.000 'dir.Multifaktöriyel bir hastalıktır.İnflamasyon demiyelinizasyon ve aksonal dejenerasyon klinik belirti ve bulguların altındaki ana patolojik mekanizmalardır.MS 'in patofizyolojisine yönelik bilgi birikimi bu alanda yapılan çalışmalar ışığında hızla artsa da etiyolojisi tam olarak aydınlatılamamıştır MS hastalığının teşhisinde klinik ve MRI altın standart teşkil etmektedir. Ancak MRI hala pahalı ve zaman tüketici bir testtir. Bu nedenle teşhis için kullanılabilecek pratik biyomarker ihtiyacı doğmaktadır. CD55 VE CD59 gen defektli deneysel otoimmün ensefalomiyelit (MS çalışmaları için hayvan modeli) modellerinde hayvanların kontrol grubuna göre daha şiddetli hastalık geçirdiği gözlemlenmiştir. Bizim çalışmamızın amacı da daha önce çeşitli çalışmalarda otoimmün hastalık agregasyonu ile ilişkilendirilen MS hastalarında flow sitometri yöntemi ile çalışması olmayan CD55 ve CD59 un değişmiş ekspresyonunu değerlendirmek ve CD55 ve CD59 'un MS teşhis ve takibinde kullanılabilirliğinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem :Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Kurulu'nun 19.12.18 ve 2018/443 karar nolu etik kurul onayı ile Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji kliniğine Haziran 2019 ile Ağustos 2019 tarihleri arasında başvuran, 2010 Mc Donalds kriterlerinde göre kesin MS tanısı alan 120 hasta (atak ve remisyon dönemlerinde ) ile Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde herhangi bir polikliniğine başvuran aktif otoimmün hastalık öyküsü olmayan 30 kişi kontrol grubu olarak çalışmaya alındı.Hasta ve gönüllülerin 5 cc periferik venöz kan örnekleri alınarak flow sitometri yöntemi ile CD55 CD59 çalışıldı.Hücreler BD FACSCalibur flow sitometri cihazında Cell-Quest yazılımı kullanılarak analiz edildi.Membran intensitesi membrandaki CD55 ve CD 59 epitoplarının sayısal olarak oranına bağlıdır ve bu değer tek parametreli histogramlar ile ölçülerek rölatif ortalama flöresan yoğunluğu olarak kaydedildi.Pozitif ve negatif hücreler izotip kontrolü ile boyama yapılırken belirlendi.MS tanılı hastaların ve karşılaştırmada kullanacağımız kişilerin gönüllü onam formu alındıktan sonra, anamnez ve fizik muayeneleri yapıldı. Ardından MS tanılı hastaların "Expanded Disability Status Scale (EDSS)" puanları hesaplandı. Bulgular :Çalışmamıza katılan hastaların %70 'i kadındı ve ortalama yaşları 39.1±11,5 olarak hesaplandı. Çalışmamızda kontrol grubuna göre MS grubunun CD 55 eritrosit pozitiflik oranı istatistiksel anlamlı olarak daha yüksek iken (p=0,035) CD 55 lenfosit pozitiflik oranı istatistiksel anlamlı olarak daha düşüktü (p<0,001) buna karşın naif hasta grubu ile kontrol grubunu karşılaştırdğımızda CD 55 eritrosit pozitiflik oranında yükseklik devam ederken CD 55 lenfosit pozitiflik oranı kontrol grubu ile benzer olarak izlenmiştir. CD 55 lenfosit pozitiflik oranındaki düşüşün immünomodülatör kullanımına bağlı olabileceğini düşündürmektedir. Çalışmamızda ise kontrol grubuna göre naif hasta grubunun CD 55 monosit MFI düzeyi ise istatistiksel anlamlı olarak daha düşük saptandı. Kontrol ve MS grupları karşılaştırıldığında CD 59 eritrosit, lenfosit , monosit ve granulosit pozitiflik oranları yönünden istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0,05). Gruplar arasında CD 59 eritrosit, lökosit, monosit ve granulosit MFI düzeyleri yönünden de istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0,05).Hataların EDSS bulguları ile flow sitometri sonuçları arasında herhangi bir korelasyon kurulamamıştır. Sonuç : Çalışmamızda kontrol grubuna göre MS grubunun CD 55 eritrosit pozitiflik oranı istatistiksel anlamlı olarak daha yüksek (p=0,035) saptanmıştır.Naif hasta grubu ayrıca ele alındığında bu yükseklik devam etmektedir. Literatür gözden geçirildiğinde ise benzer şekilde MS hastalarında flow sitometri yöntemi ile periferik kan örneklerinden yapılan çalışma yoktur.Neden sonuç ilişkisinin aydınlatılması elde edilen verilerin doğrulanması açısından daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.
MS is the most common chronic inflammatory demyelinating disease of the central nervous system (CNS) affecting more than 2 million people worldwide. Inflammation demyelination and axonal degeneration are the main pathological mechanisms underlying the clinical signs and symptoms. However MRI is still expensive and time consuming is a test. Therefore, there is a need for a practical biomarker that can be used for diagnosis. Experimental autoimmune encephalomyelitis (animal model for MS studies) models with CD55 and CD59 gene defects were observed to have more severe disease than the control group. The aim of our study was to evaluate the altered expression of CD55 and CD59 in MS patients previously associated with autoimmune disease aggregation and to assess the utility of CD55 and CD59 in the diagnosis and follow-up of MS. Materials and Methods: With the approval of the ethics committee of the Selcuk University Faculty of Medicine Ethics Committee with the decision number 11.04.2019 and 10/02, 120 patients who were admitted to the Neurology Clinic of Selçuk University Faculty of Medicine between June 2019 and August 2019 were evaluated according to the 2010 Mc Donalds criteria. 30 patients with no history of active autoimmune disease who applied to any outpatient clinic of Selçuk University Faculty of Medicine (patients with exacerbation and remission period) were included in the study. The membrane intensity was determined by the numerical ratio of CD55 and CD 59 epitopes in the membrane, and this value was measured by single parameter histograms and recorded as the relative mean fluorescence intensity. and negative cells were determined by staining with isotype control. Then, ability Expanded Disability Status Scale (EDSS) ın scores of patients with MS were calculated. Results: 70% of the patients were female and the mean age was 39.1 ± 11.5 years. In our study, the CD 55 erythrocyte positivity rate of the MS group was significantly higher than the control group (p = 0.035), whereas the CD 55 lymphocyte positivity rate was significantly lower (p <0.001), however, when we compared the naive patient group and the control group, the CD 55 erythrocyte positivity CD 55 lymphocyte positivity rate was similar to the control group. The decrease in CD 55 lymphocyte positivity rate may be related to the use of immunomodulators. In our study, the level of CD 55 monocyte MFI of the naïve patients was found to be significantly lower than the control group. When the control and MS groups were compared, there was no statistically significant difference between CD 59 erythrocyte, lymphocyte, monocyte and granulocyte positivity rates (p> 0.05). There was no statistically significant difference between the groups in terms of CD 59 erythrocyte, lymphocyte, monocyte and granulocyte MFI levels (p> 0.05). Conclusion: In our study, the CD 55 erythrocyte positivity rate of the MS group was found to be significantly higher (p = 0.035) than the control group. When the literature is reviewed, there is no similar study on flow cytometry from peripheral blood samples in MS patients. Further studies are needed to confirm the data obtained in order to elucidate the relationship between outcome and results.
MS is the most common chronic inflammatory demyelinating disease of the central nervous system (CNS) affecting more than 2 million people worldwide. Inflammation demyelination and axonal degeneration are the main pathological mechanisms underlying the clinical signs and symptoms. However MRI is still expensive and time consuming is a test. Therefore, there is a need for a practical biomarker that can be used for diagnosis. Experimental autoimmune encephalomyelitis (animal model for MS studies) models with CD55 and CD59 gene defects were observed to have more severe disease than the control group. The aim of our study was to evaluate the altered expression of CD55 and CD59 in MS patients previously associated with autoimmune disease aggregation and to assess the utility of CD55 and CD59 in the diagnosis and follow-up of MS. Materials and Methods: With the approval of the ethics committee of the Selcuk University Faculty of Medicine Ethics Committee with the decision number 11.04.2019 and 10/02, 120 patients who were admitted to the Neurology Clinic of Selçuk University Faculty of Medicine between June 2019 and August 2019 were evaluated according to the 2010 Mc Donalds criteria. 30 patients with no history of active autoimmune disease who applied to any outpatient clinic of Selçuk University Faculty of Medicine (patients with exacerbation and remission period) were included in the study. The membrane intensity was determined by the numerical ratio of CD55 and CD 59 epitopes in the membrane, and this value was measured by single parameter histograms and recorded as the relative mean fluorescence intensity. and negative cells were determined by staining with isotype control. Then, ability Expanded Disability Status Scale (EDSS) ın scores of patients with MS were calculated. Results: 70% of the patients were female and the mean age was 39.1 ± 11.5 years. In our study, the CD 55 erythrocyte positivity rate of the MS group was significantly higher than the control group (p = 0.035), whereas the CD 55 lymphocyte positivity rate was significantly lower (p <0.001), however, when we compared the naive patient group and the control group, the CD 55 erythrocyte positivity CD 55 lymphocyte positivity rate was similar to the control group. The decrease in CD 55 lymphocyte positivity rate may be related to the use of immunomodulators. In our study, the level of CD 55 monocyte MFI of the naïve patients was found to be significantly lower than the control group. When the control and MS groups were compared, there was no statistically significant difference between CD 59 erythrocyte, lymphocyte, monocyte and granulocyte positivity rates (p> 0.05). There was no statistically significant difference between the groups in terms of CD 59 erythrocyte, lymphocyte, monocyte and granulocyte MFI levels (p> 0.05). Conclusion: In our study, the CD 55 erythrocyte positivity rate of the MS group was found to be significantly higher (p = 0.035) than the control group. When the literature is reviewed, there is no similar study on flow cytometry from peripheral blood samples in MS patients. Further studies are needed to confirm the data obtained in order to elucidate the relationship between outcome and results.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Multiple Skleroz (MS), Kompleman Regülatuar Protein, CD 55, CD 59, EDSS, Multiple Sclerosis (MS), Complement Regulatory Protein
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Topbaş, F. (2020). Multiple sklerozlu hastalarda periferik kan hücrelerindeki kompleman regülatuar CD55 /CD59 proteinlerin flow sitometri yöntemi ile analizi. (Uzmanlık Tezi). Selçuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Konya.
