In vitro evaluation of glutathione implementation on oxidative DNA damage and oxidant status in high glucose conditions
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2022
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Aim: This study aimed to show the effects of glutathione, recognized by its antioxidant specialties, on the potential DNA damage (8-hydroxy-2- deoxyguanosine) and the antioxidant system changes upon its implementation in BHK-21 cells cultured with high glucose. Materials and Methods: BHK-21 cell line was regularly surpassed in vitro conditions (5% FBS, 10% horse serum, 1% L-Glutamine, 1% penicillin/ streptomycin in RPMI 1640 medium, and 5% CO2 and 95% humidity and 37oC) incubated. The control group determined glucose's IC50 value based on the viability tests executed on MTT cells. Cells were seeded in plates as each would have 2x106 cells. The control, the test, and the crossbreed test(glucose; (285 mM), glutathione (250 µM)) groups were prepared. After 24 hours of incubation, trypsinized cells were designed for analysis through vitrification. In the lysate of the cell culture that was procured, Oxidative DNA damage, TAS, TSO, and OSI were measured by the spectrophotometric system with ELISA. Results: It was observed that 8-OHdG levels increased significantly with glucose application. Moreover, the increase in the HG+GSH group was more significant when compared to the control group (p?0.05). No difference with the control group was found only in the groupwhereGSHwas applied.As forTAS,whereas any differencewas observedinGSHusedgroups,theincreaseintheHG+GSHgroupwassignificantcompared to the control group (p?0.05). that were the same as the control group. TOS and OSI considerablyincreasedinHG+GSHimplementedgroupsastothecontrolgroup(p?0.05). Conclusion: According to the results, no protective impacts of glutathione at the cellular level in the doses mentioned above were observed on high-dose glucose implemented cells. On the other hand, it was revealed that the applied amounts of glutathione in the process did not cause any toxic effects.
Amaç: Bu çalışma, yüksek oranda glukoz ilave edilen BHK-21 hücre serisinde antioksidan özellikleri bilinen glutatyonun hücrelerde olası oksidatif DNA hasarı (8-hidroksi-2-deoksiguanozin) ve antioksidan sistem üzerine etkilerini ortaya koymak amacıyla planlandı. Gereç ve Yöntem: Bu amaçla, BHK-21 hücre serisinde in vitro koşullarda düzenli pasajları yapılarak (%5 FBS, %10 horse serum, %1 L-Glutamin, %1 penisilin/ streptomisin içerenRPMI 1640 besi yerinde ve %5 CO2 ve % 95 nem ve 37oC’de) inkübe edildi. MTT hücre canlılık testleri yapılarak glutatyonun kontrol grubuna göre ve glukozun IC50 değeri belirlendi. Hücreler pleytlere, 2x106 hücre olacak şeklide ekildi. Kontrol ve deneme grupları ve bu gruplar arasında çaprazlama olarak, çalışma grupları (glukoz; (285 mM), glutatyon (250 µM) hazırlandı. Yirmi dört saatlik inkübasyonu takiben tripsine edilen hücreler, dondur/çöz yöntemiyle parçalanarak analize hazırlandı. Elde edilen hücre kültürü lizatında; oksidatifDNA hasarı, TAS, TSO ve OSİ değerleri ELISA ile spektrofotometrik olarak ölçüldü. Bulgular: 8-OHdG düzeyleri, glukoz uygulanması ile önemli oranda arttığı, HG+GSH grubunda kontrole göre anlamlı olarak arttığı saptandı (p?0.05). Sadece GSH verilen grup ise kontrolden farksız olarak bulundu. TAS bakımından, GSH uygulanan gruplarda kontrole fark bulunmazken, HG +GSH verilen grupda ise kontrole göre önemli artış tespit edildi (p?0.05). TOS ve OSİ ise HG+GSH uygulanan gurupda kontrole göre önemli bir artış gözlendi (p?0.05). Öneri: Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre yüksek glukoz uygulanan hücrelere uygulanan glutatyonun hücresel düzeyde bu dozlarda koruyucu etkisi gözlenmemiştir. Ancak glutatyon uygulanan guruplarda, uygulanan glutatyon dozlarının hücreler üzerine toksik doz olmadığı da belirlenmiştir
Amaç: Bu çalışma, yüksek oranda glukoz ilave edilen BHK-21 hücre serisinde antioksidan özellikleri bilinen glutatyonun hücrelerde olası oksidatif DNA hasarı (8-hidroksi-2-deoksiguanozin) ve antioksidan sistem üzerine etkilerini ortaya koymak amacıyla planlandı. Gereç ve Yöntem: Bu amaçla, BHK-21 hücre serisinde in vitro koşullarda düzenli pasajları yapılarak (%5 FBS, %10 horse serum, %1 L-Glutamin, %1 penisilin/ streptomisin içerenRPMI 1640 besi yerinde ve %5 CO2 ve % 95 nem ve 37oC’de) inkübe edildi. MTT hücre canlılık testleri yapılarak glutatyonun kontrol grubuna göre ve glukozun IC50 değeri belirlendi. Hücreler pleytlere, 2x106 hücre olacak şeklide ekildi. Kontrol ve deneme grupları ve bu gruplar arasında çaprazlama olarak, çalışma grupları (glukoz; (285 mM), glutatyon (250 µM) hazırlandı. Yirmi dört saatlik inkübasyonu takiben tripsine edilen hücreler, dondur/çöz yöntemiyle parçalanarak analize hazırlandı. Elde edilen hücre kültürü lizatında; oksidatifDNA hasarı, TAS, TSO ve OSİ değerleri ELISA ile spektrofotometrik olarak ölçüldü. Bulgular: 8-OHdG düzeyleri, glukoz uygulanması ile önemli oranda arttığı, HG+GSH grubunda kontrole göre anlamlı olarak arttığı saptandı (p?0.05). Sadece GSH verilen grup ise kontrolden farksız olarak bulundu. TAS bakımından, GSH uygulanan gruplarda kontrole fark bulunmazken, HG +GSH verilen grupda ise kontrole göre önemli artış tespit edildi (p?0.05). TOS ve OSİ ise HG+GSH uygulanan gurupda kontrole göre önemli bir artış gözlendi (p?0.05). Öneri: Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre yüksek glukoz uygulanan hücrelere uygulanan glutatyonun hücresel düzeyde bu dozlarda koruyucu etkisi gözlenmemiştir. Ancak glutatyon uygulanan guruplarda, uygulanan glutatyon dozlarının hücreler üzerine toksik doz olmadığı da belirlenmiştir
Açıklama
Anahtar Kelimeler
DNA damage, glutathione, cell culture, TAS, TOS
Kaynak
Eurasian Journal of Veterinary Sciences
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
38
Sayı
4
Künye
Yur, F., Dede, S., Çetin, S., Taşpınar, M., Usta, A., (2022). In vitro evaluation of glutathione implementation on oxidative DNA damage and oxidant status in high glucose conditions. Eurasian Journal of Veterinary Sciences, 38 (04), 242-247. DOI: 10.15312/EurasianJVetSci.2022.388.
