4857 Sayılı Kanun ve Yargıtay Kararları Çerçevesi̇nde Ödünç İş İli̇şki̇si̇
dc.contributor.author | Kılıç, Ali | |
dc.date.accessioned | 2023-07-19T14:20:54Z | |
dc.date.available | 2023-07-19T14:20:54Z | |
dc.date.issued | 2011 Mayıs | en_US |
dc.department | Selçuk Üniversitesi, Meslek Yüksek Okulları, Kadınhanı Faik İçil Meslek Yüksekokulu | en_US |
dc.description.abstract | Bu çalışmada, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 7. Maddesi’nde düzenlenen “geçici iş ilişkisi" tüm yönleriyle açıklanmaya çalışılmış ve Yargıtay kararlarıyla konunun pekiştirilmesi amaçlanmıştır. Geçici(Ödünç) iş ilişkisi kavramı Türk çalışma hayatına 1960’lı yıllarda girmiş ve hızla yaygınlaşmıştır. Geçici(Ödünç) iş ilişkisi her şeyden önce şirket topluluklarında ve bunlardan biri olarak holdinglerde, şirketlerin daha çok vasıflı iş gücü ihtiyacını karşılamak için yardımlaşmalarında veya üst kademe yöneticilerinin yetiştirilmesinde ya da aynı gruptan olmayan şirketlerin birlikte bir işi üstlenmelerinde yahut mali güçlüklerle karşılaşan bir işverenin işçisini işlerinin düzelmesine kadar başka bir işverene vermesinde ortaya çıkmaktadır. Böylece hem işçinin verimliliğinin artması sağlanmış hem de işçinin işverene olan maliyetinin düşürülmesi amaçlanmıştır. | en_US |
dc.description.abstract | In this study, "temporary employment relationship" held in the article no.7 of the Labour Law No. 4857 was explained in all aspects and the Supreme Court decisions matter was aimed strengthen. The concept of Temporary (loan) business relations entered into the Turkish working life in the 1960s, and quickly spread. Temporary (loan) business relationship emerges, in corporate communities and in holding companies which is one of them, in companies where more highly skilled workforce is needed for assistance or educating the senior managers or undertaking the same job together, or giving the workers of one firm that faces financial difficulties to another firm till solving the problems. In this way, both the rise of worker productivity and reduce of the workers’ costs was aimed. | en_US |
dc.identifier.citation | Kılıç, A., (2011). 4857 Sayılı Kanun ve Yargıtay Kararları Çerçevesi̇nde Ödünç İş İli̇şki̇si̇. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, (1), 57-78. | en_US |
dc.identifier.endpage | 78 | en_US |
dc.identifier.issn | 2146-7226 | |
dc.identifier.issue | 1 | en_US |
dc.identifier.startpage | 57 | en_US |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12395/48746 | |
dc.institutionauthor | Kılıç, Ali | |
dc.language.iso | tr | en_US |
dc.publisher | Selçuk Üniversitesi | en_US |
dc.relation.ispartof | Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi | en_US |
dc.relation.publicationcategory | Makale - Uluslararası Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı | en_US |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.selcuk | 20240510_oaig | en_US |
dc.subject | Geçici(Ödünç) iş ilişkisi | en_US |
dc.subject | işçi-işveren ilişkileri | en_US |
dc.subject | Temporary (loan) business relationship | en_US |
dc.subject | worker-employer relations | en_US |
dc.title | 4857 Sayılı Kanun ve Yargıtay Kararları Çerçevesi̇nde Ödünç İş İli̇şki̇si̇ | en_US |
dc.title.alternative | Temporary Employment Relationship with in the Law No.4857 and the Supreme Court Decisions | en_US |
dc.type | Article | en_US |