İlk Dönem İslâm Tarihinde haberleşme: Râşid Halîfeler Dönemi sonunu kadar
| dc.contributor.advisor | Önkal, Ahmet | |
| dc.contributor.author | Şimşir, Mehmet | |
| dc.date.accessioned | 2015-08-21T08:41:06Z | |
| dc.date.available | 2015-08-21T08:41:06Z | |
| dc.date.issued | 2011-07-18 | |
| dc.department | Enstitüler, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İslam Tarihi ve Sanatları Ana Bilim Dalı | en_US |
| dc.description.abstract | İnsanlar arası haber alma ve haber ulaştırma işlemlerinin kökenleri insanlık tarihi kadar eskidir. Zira insanoğlu hem fıtrattan getirdiği özellikler hem de yaşamlarını devam ettirmek için muhtaç oldukları etkileşim, maddi manevi alış-veriş, iletişim ve güvenlik sebepleri ile imkânlar ölçüsünde çeşitli yolları kullanarak sürekli bir haberleşim içerisinde olmuşlardır. Bazen yaşamsal olanaklarını daha ileri noktalara getirebilmek, bazen mevcut hayatiyetlerini devam ettirebilmek için gerek kendi toplumları içerisinde gerekse civar toplum ve devletlerle sürekli bir haber alma ve haber ulaştırma ağına ihtiyaç duymuşlardır. Bu nedenle farklı zaman ve şartlarda değişik usullerle haberleşme şekilleri oluşturmuşlar ve bu hayati ihtiyaçlarını gidermeye çalışmışlardır. En ilkel toplumlardan en modern toplumlara ve devletlere varıncaya kadar tüm insanlık tarihi bu konu hakkında örneklerle doludur. Ciddi, güvenilir, hızlı ve anlaşılabilir bir haberleşme sistemine sahip olan toplum ve devletler varlıklarını devam ettirme ve her sahada ilerleme imkânını elde etmişlerken haberleşme alanında zayıf kalan toplum ve devletler ise varlıklarını uzun süre devam ettirememişlerdir. Devlet ve milletler için bu denli hayati bir öneme hâiz olan haberleşme konusu ulaşılan kültür ve medeniyetinde en temel etkeni durumundadır. Bu sebeple İslâm Kültür ve Medeniyetinin temellerinin atıldığı ilk dönemlerde haberleşmenin durumu son derece önem arz etmektedir. İlk Dönem İslâm Tarihi Çalışmaları içerisinde maalesef özgün bir çalışma ile bu konunun aydınlatılmamış olması bizi bu çalışmaya sevk etmiştir. Çalışmamız giriş ve üç bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde incelediğimiz dönem ile ilgili vereceğimiz bilgilerin daha iyi anlaşılması için insanlık tarihinin bu devre kadar olan kısmında haber alma ve haber ulaştırmada kullanılan genel ve özel usuller ile İslâm Dininin konuya bakışından bahsedilmiştir. Birinci Bölümde, incelediğimiz dönemde haber almada kullanılan istihbarat faaliyetleri, ticaret yol ve kervanları ile iz sürme sanatı konumuz açısından incelenmiştir. İkinci Bölümde, haber ulaştırmada kullanılan parola, bayrak, şiir, hutbe, hitâbet, haberlerin kulaktan kulağa yayılması ve ilân ederek haber verme yöntemlerden örnekleri ile bahsedilmiştir. Üçüncü bölümde ise hem haber alma hem de haber ulaştırmada kullanılan ulak, elçi, mektup, pazar ve panayırların etkisi, başka kavimlerden etkilenme, ribât, han, kervansaray, posta menzilleri, hac ve umre ile berîd teşkilâtının kuruluşu hakkında yapılan araştırmada elde edilen bilgiler yorumlanarak sunulmuştur. | en_US |
| dc.description.abstract | The roots of intelligence and communication are goes to the first periods of humankind. Humankind has always been in communication as far as the means allow it to pursue his life and also as a characteristic part of their creation. They always felt the need to have a network of communication to maintain their lives and to improve their vital means. For this reason, they have developed and improved different networks of communication. From the very primitive society to modern societies, every community has networks of communication. Societies who developed a sophisticated communication network have survived, while the others vanished from the scenes of history. Hence, communication is one of the most important indicators of culture and civilization. Still, this area of early Islamic history has not been subject to sufficient research. This dissertation consists of an introduction and three chapters. In the introduction we have summarized the pre-Islamic history of communication and methods used for it. We have discussed the viewpoint of Islam on this issue. In the first chapter, we have discussed the methods used for intelligence. The second chapter deals with methods for communication, especially for conveying information. The third chapter deals with methods for both receiving and conveying information and intelligence. | en_US |
| dc.identifier.citation | Şimşir, M. (2011). İlk Dönem İslâm Tarihinde haberleşme: Râşid Halîfeler Dönemi sonunu kadar. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış doktora tezi, Konya. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12395/2581 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.selcuk | 20240510_oaig | en_US |
| dc.subject | Islamic history | en_US |
| dc.subject | İslam tarihi | en_US |
| dc.subject | Communication models | en_US |
| dc.subject | İletişim modelleri | en_US |
| dc.subject | Communication means | en_US |
| dc.subject | İletişim araçları | en_US |
| dc.subject | Communication | en_US |
| dc.subject | İletişim | en_US |
| dc.title | İlk Dönem İslâm Tarihinde haberleşme: Râşid Halîfeler Dönemi sonunu kadar | en_US |
| dc.title.alternative | Communication during its primary phase in the First Period of Islamic History: Until the end of the Rightly-Guided Caliphs | en_US |
| dc.type | Doctoral Thesis | en_US |
