Çekimli vakalarda mini vida yöntemi ile üst kanin distalizasyonunun ankraj yönünden değerlendirilmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2009
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Sağık Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Çekimli ortodontik tedavi planlamalarında, tedavi hedeflerine göre çekimi en çok tercih edilen dişler 1. premolarlardır. Çekim boşluklarının kapatılmasında iki aşamalı tedavi stratejisi seçildiğinde, kanin dişleri sabit aparey sistemleri ile, ya arkla birlikte ya da ark boyunca distalize edilmekte ve kanin distalizasyonu ankraj gereksinimine göre ağızdışı veya içi mekaniklerden destek alınarak yapılabilmektedir. Günümüzde ağızdışı apareylerin sosyal hayatta kullanım zorluğu ve hasta kooperasyonu gerektirmesi klinisyenleri ağız içi ankraj destekli mekanikleri daha sık kullanmaya yöneltmiştir. Ancak konvansiyonel ağız içi ankraj aygıtlarının tek başlarına iyi bir ankraj desteği sağlamadaki yetersizlikleri yeni yöntemlerin bulunmasına sebep olmuştur. Mini vidalar bu amaçla son dönemde kullanılan yardımcı aygıtlardandır. Biz de çalışmamızda ankraj amaçlı mini vida kullanarak, hibrid retraktörle kanin distalizasyonunun etkilerini araştırmayı amaçladık. Kliniğimize ortodontik tedavi için başvuran ve I. premolar diş çekilerek tedavisi planlan ortalama yaşları 17,4 olan 14 kız ve ortalama yaşları 15,5 olan 7 erkek, toplam 21 birey tedavi kapsamına alındı. Hastalardan tedavi başında ve kani distalizasyonu sonunda panoramik filmler çekildi ve alçı modeller elde edildi. Sağ ve sol üst I. ve II. molarlar arasına 1.4 mm çapında ve 8 mm uzunluğunda mini vida yerleştirildi. 0.16x 0.022 inch lik paslanmaz çelik teller üzerinde hibrid retraktör kullanılarak sağda direkt, solda indirekt yöntemle kanin distalizasyonu gerçekleştirildi. Tedavi başında ve kanin distalizasyonu sonrasında alınan panoramik filmler ve elde edilen alçı modeller üzerinde ölçümler yapılarak veriler istatistiksel olarak T- testi kullanılarak değerlendirildi. Yapılan istatistiksel değerlendirme sonucunda sağ ve sol kaninin paralele yakın bir şekilde distalize olduğu, sağ kaninin sol kanine göre istatistiksel olarak anlamlı derecede hafifçe rotasyona uğradığı, sağ ve sol molar dişlerde istatistiksel olarak anlamlı derecede meziyalizasyon meydana geldiği, ancak bunun kabul edilebilir derecede olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak mini vida desteği kullanılarak hibrid retraktörle yapılan kanin distalizasyonunda paralele yakın distalizasyon sağlanmış ve bir miktar ankraj kaybı gözlenmiştir.
Usually, the first premolars are the most common teeth that orthodontists choose to extract during orthodontic extraction treatment. Closure of extraction spaces can be performed with either sectional wires or continuous wires by utilizing extra-or intra-oral anchorage. The difficulty encountered in the use of extra-oral anchorage devices due to problems related to patient compliance led the clinicians to employ intra-oral anchorage devices. However, inadequacy of anchorage provided by conventional intra-oral anchorage devices pointed out the need for new methods. Orthodontic mini-implant anchorage has been widely used in recent years. The aim of this study was to evaluate the outcomes of canine distalization through the use of hybrid canine retractor and orthodontic mini implants. The sample of the study comprised 14 females (mean age 17.4) and 7 males (mean age 15.5) whose orthodontic treatment planning included the extraction of 1st premolars. Panoramic radiographs and study casts were taken from all subjects before treatment and after canine distalization. 8mm long tapered self tapping mini screws with a diameter of 1.4mm were used in all patients. The screws were placed under topical anesthesia in the alveolar bone between the first and second upper molars. The canines were, then, distalized on a 0.016" x 0.022" stainless steel arch wire with the hybrid canine retractor using direct anchorage on the right side and indirect anchorage on the left side. All measurements were made on panoramic radiographs and orthodontic study casts which were obtained before treatment and after canine distalization. The statistical analysis was performed using T test. The results revealed that both the right and left canines were distalized without a significant change in their angulations, the right canine slightly rotated compared to left canine and that the right and left molars moved mesially leading to an anchorage loss. However, the anchorage loss was within acceptable limits. As a conclusion, close to parallel canine distalization was achieved with canine hybrid retractor using orthodontic mini-implant anchorage and a small amount of anchorage loss was observed after canine distalization.
Usually, the first premolars are the most common teeth that orthodontists choose to extract during orthodontic extraction treatment. Closure of extraction spaces can be performed with either sectional wires or continuous wires by utilizing extra-or intra-oral anchorage. The difficulty encountered in the use of extra-oral anchorage devices due to problems related to patient compliance led the clinicians to employ intra-oral anchorage devices. However, inadequacy of anchorage provided by conventional intra-oral anchorage devices pointed out the need for new methods. Orthodontic mini-implant anchorage has been widely used in recent years. The aim of this study was to evaluate the outcomes of canine distalization through the use of hybrid canine retractor and orthodontic mini implants. The sample of the study comprised 14 females (mean age 17.4) and 7 males (mean age 15.5) whose orthodontic treatment planning included the extraction of 1st premolars. Panoramic radiographs and study casts were taken from all subjects before treatment and after canine distalization. 8mm long tapered self tapping mini screws with a diameter of 1.4mm were used in all patients. The screws were placed under topical anesthesia in the alveolar bone between the first and second upper molars. The canines were, then, distalized on a 0.016" x 0.022" stainless steel arch wire with the hybrid canine retractor using direct anchorage on the right side and indirect anchorage on the left side. All measurements were made on panoramic radiographs and orthodontic study casts which were obtained before treatment and after canine distalization. The statistical analysis was performed using T test. The results revealed that both the right and left canines were distalized without a significant change in their angulations, the right canine slightly rotated compared to left canine and that the right and left molars moved mesially leading to an anchorage loss. However, the anchorage loss was within acceptable limits. As a conclusion, close to parallel canine distalization was achieved with canine hybrid retractor using orthodontic mini-implant anchorage and a small amount of anchorage loss was observed after canine distalization.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Mini vida, Hibrid retraktör, Kanin distalizasyonu, Mini screw, Hybrid retractor, Canine distalization
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Memili, B. (2009). Çekimli vakalarda mini vida yöntemi ile üst kanin distalizasyonunun ankraj yönünden değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış doktora tezi, Konya.
