İnrauterin inseminasyon uygulama zamanı ve sayısının gebeliğin oluşumuna etkileri
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2004
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Ovülasyon indüksiyonu uygulanan hastalarda hCG uygulanımı sonrasında intrauterin inseminasyon uygulanma zamanı ve sayısının gebeliğin oluşumu üzerine etkinliğinin araştırılması. Materyal ve Metod: Bu çalışma 50 infertil hasta üzerinde prospektif ve randomize olarak yapıldı. Çalışmaya dahil edilen hastalar iki gruba ayrıldı. 1.gruptaki 25 hastaya ovülasyon indüksiyonu sonrası 10.000Ü hCG uygulanımından 36 saat sonra bir kez intrauterin inseminasyon uygulandı. 2gruptaki 25 hastaya ise ovülasyon indüksiyonu sonrası 10.000Ü hCG uygulanımından 24 ve 48 saat sonra iki kez olmak üzere intrauterin inseminasyon uygulandı. Her iki grupta aynı oranda olmak suretiyle her iki gruptaki hastaların bir kısmına gonadotropinlerle diğer kısmına ise klomifen sitratla ovülasyon indüksiyonu uygulandı. Bulgular: Ovülasyon indüksiyonu sonrası uygulanan intrauterin inseminasyon sonuçlarına bakıldığında; 1. gruptaki hastaların 5'inde gebelik saptanırken ( gebelik oranı hasta başına (%20), siklus başına %10 ), 20'sinde (%80) hastada gebelik oluşmadı. 2. gruptaki hastaların 1 'inde gebelik saptanırken (gebelik oranı hasta başına (%4), siklus başına %1.9), 24'ünde (%96) hastada gebelik oluşmadı. Çalışmaya alınan her iki gruptaki hastalara uygulanan intrauterin inseminasyon sonuçları birbirleriyle karşılaştırıldığında aralarında istatiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı (P0.05). Sonuç: Çift IUI uygulamasının aileye getireceği ekonomik yük ve psikolojik travmadan dolayı tek IUI uygulamasının daha doğru olacağı kanaatindeyiz.
Aim: To investigate the efficiency of intrauterine insemination application time and number after beta -hCG application to patients under ovulation induction. Matherials and Methods:The study is carried out over 50 infertile patients in a prospective and randomized way. Patient included in the study are divided in to two groups. To 25 patients included in the first group only one intrauterine insemination is applied after giving 10.000 IU hCG following ovulation induction. To 25 patients in the second group after 10.000 IU hCG application following ovulation induction two intrauterine insemination is done after 24 hours and 48 hours of the procedure. With similar ratios in both groups some of the patients had ovulation induction with clomiphene citrate, some with gonadotrophins. Results: In the first group the pregnancy is detected by 5 patients (pregnancy rate per patient is 20%, pregnancy rate per cycle is 10%). In the 20 of the patients (80%) no pregnancy is detected. In the second group while pregnancy is detected in 1 patient (pregnancy rate per patient is 4%, pregnancy rate per cycle is 1.9%). In 24 patients (90%) no pregnancy is detected. When the results of'intrauterine insemination applied to both group of patients are compared no statistical difference is detected (P>0.05). Conclusions: We concluded that single intrauterine insemination treatment is more reasonable than double intrauterine insemination treatment when the economical cost and the psychological trauma of the patient is considered.
Aim: To investigate the efficiency of intrauterine insemination application time and number after beta -hCG application to patients under ovulation induction. Matherials and Methods:The study is carried out over 50 infertile patients in a prospective and randomized way. Patient included in the study are divided in to two groups. To 25 patients included in the first group only one intrauterine insemination is applied after giving 10.000 IU hCG following ovulation induction. To 25 patients in the second group after 10.000 IU hCG application following ovulation induction two intrauterine insemination is done after 24 hours and 48 hours of the procedure. With similar ratios in both groups some of the patients had ovulation induction with clomiphene citrate, some with gonadotrophins. Results: In the first group the pregnancy is detected by 5 patients (pregnancy rate per patient is 20%, pregnancy rate per cycle is 10%). In the 20 of the patients (80%) no pregnancy is detected. In the second group while pregnancy is detected in 1 patient (pregnancy rate per patient is 4%, pregnancy rate per cycle is 1.9%). In 24 patients (90%) no pregnancy is detected. When the results of'intrauterine insemination applied to both group of patients are compared no statistical difference is detected (P>0.05). Conclusions: We concluded that single intrauterine insemination treatment is more reasonable than double intrauterine insemination treatment when the economical cost and the psychological trauma of the patient is considered.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kadın Hastalıkları ve Doğum
Kaynak
Kadın Doğum Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
2
Sayı
4
