Reha erdem sinemasına göstergebilim açısından bakış: Beş Vakit filminin göstergebilimsel bağlamda incelenmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2009
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Göstergebilimsel çözümleme yöntemi, her sanat dalında olduğu gibi sinemada da üstü örtülü olan göstergelerin ortaya çıkarılmasında kullanılan etkili bir yöntemdir. Göstergelerin ne olduğunun yanında, nasıl oluştuklarını ve ürettiği yan anlamlar üzerinde duran göstergebilim, bir iletişim dizgesi olan sinema dilinin anlaşılmasına da katkı sağlamaktadır. Göstergebilimin sinemaya uygulanmasındaki amaç, görsel sanatların diğer alanlarında olduğu gibi sinemanın da temelinin göstergelere dayanıyor olabileceğini ve bu göstergelerin göstergebilimsel analiz ile ortaya çıkarılmasını sağlamaya çalışmaktır. Böylelikle sinema ve göstergebilim arasındaki bağlantı ortaya konularak, her bir filmin göstergebilimsel çözümlemeye uygunluğu denetlenebilmektedir. Göstergebilimsel çözümleme yönteminin sinemada kullanımı, özellikle 1960'lı yıllarda ortaya çıkmış ve çözümleme alanında önemli bir bilim dalı haline gelmiştir. Türk sinemasında ise göstergelerin bilinçli olarak kullanımı başlangıcından itibaren önemli bir yere sahip olamamış, 1990'lı yıllarda sinema alanında eğitim almış yeni yönetmenlerin sinemaya girişiyle sağlanabilmiştir. Bu yılların öncesinde birkaç yönetmenin çektiği filmlerde görülen göstergebilime dayalı çalışmalar da yine yönetmenlerin aldıkları eğitime bağlı olarak ortaya çıkmıştır. Sinemada göstergelerin nasıl oluştuğu, nasıl kullanıldığı, kullanımının izleyicinin filmi anlamlandırmasında tür katkılarda bulunduğu önemlidir. Çalışmada göstergebilimsel çözümleme yöntemi kullanılmıştır. Reha Erdem'in Beş Vakit filminde verilmek istenen anlamların, gösterge ve kodların kullanımı ile nasıl ortaya konulduğu açıklanmaya çalışılmıştır. Yönetmenin film içinde göstergelere ve kodlara ne şekilde yer verdiği, anlatmak istediklerini göstergeler aracılığı ile izleyicisine aktarıp aktaramadığı incelenmiştir.
Semiological analysis method, as in the all art forms, is an effective method used to uncover the concealed images. Semiology, which focuses on how the images are formed and what kind of sub meanings they produce rather than what they are, contributes to the understanding of films as a series of communication. The purpose of applying semiology to the cinema is to try to provide that, as in the other visual arts it is possible that the base of the cinema relates to the images, these images can be uncovered through semiological analysis. Therefore, explaining the connection between the cinema and semiology, the appropriateness of every film to the semiology can be controlled. The use of semiological analysis in cinema started in 1960s and has become an important science in film analysing since then. In Turkish cinema could not have an important place since it was started to be used consciously, this was achieved as of 1990s with introduction of the new movie makers educated on cinema. Before that, the semiological studies in a few film directed by new directors appeared as the result of the education that directors received on this field. It is important how the images are formed in films, how they are used and how they contributed to the audience to make the sense of the film. In this study semiological analysis method has been used. It is tried to explain how the meaning was transferred by using images and codes in Reha Erdem?s film ? Beş Vakit(Five Times)?. It was studied how the director used images and codes in his film and whether he could get across his ideas through these images.
Semiological analysis method, as in the all art forms, is an effective method used to uncover the concealed images. Semiology, which focuses on how the images are formed and what kind of sub meanings they produce rather than what they are, contributes to the understanding of films as a series of communication. The purpose of applying semiology to the cinema is to try to provide that, as in the other visual arts it is possible that the base of the cinema relates to the images, these images can be uncovered through semiological analysis. Therefore, explaining the connection between the cinema and semiology, the appropriateness of every film to the semiology can be controlled. The use of semiological analysis in cinema started in 1960s and has become an important science in film analysing since then. In Turkish cinema could not have an important place since it was started to be used consciously, this was achieved as of 1990s with introduction of the new movie makers educated on cinema. Before that, the semiological studies in a few film directed by new directors appeared as the result of the education that directors received on this field. It is important how the images are formed in films, how they are used and how they contributed to the audience to make the sense of the film. In this study semiological analysis method has been used. It is tried to explain how the meaning was transferred by using images and codes in Reha Erdem?s film ? Beş Vakit(Five Times)?. It was studied how the director used images and codes in his film and whether he could get across his ideas through these images.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Gösterge bilim, Semiotics, Göstergebilimsel analiz, Semiotic analysis, Sinema, Cinema
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Çelebi, T. (2009). Reha erdem sinemasına göstergebilim açısından bakış: Beş Vakit filminin göstergebilimsel bağlamda incelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Konya.
