Uluslararası İlişkiler Disiplininin Sonu Tartışmaları: Disiplinin Krizleri ya da Krizlerin Disiplini
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu tez bir disiplin olarak Uİ’nin krizde olup olmadığı ve bu krizler üzerinden
sonunun gelip gelmediğini sorgulamaktadır. Bu sorgulama neticesinde çalışmanın
iddiası/tezi Uİ’nin belli başlı sorunlar üzerinden krizler yaşadığı ve fakat sonunun
gelmediği üzerinedir. Zira disiplinin sonunun geldiğine sebep olarak gösterilen siyasi
tarihindeki epistemik kırılmalar konjonktürel krizlerdir. Bu doğrultuda çalışmanın
ikinci tezi de bu krizlerin çok kısa zamanda değişikliklere neden olan ve bununla
bağıtlı olarak üretilen teorilerin bu tarihsel pratikler karşısında çabucak eskimeye yüz
tutması karşısında olgunlaşmamış yargılara vararak dile getirilen konjonktürel
krizlerdir. Çalışmanın üçüncü tezi de disiplinin esas olarak krizde olduğunu gösteren
unsurların yapısal krizlerden oluştuğu üzerinedir.
Bu çerçevede tezin temel amacı Uİ’nin doğduğu andan günümüze yaşadığı
krizlere ve temel sorunlara değinerek 21. yy.’da daha da şiddetlenen kriz söylemlerinin
sebeplerini ortaya koymaktır. Dolayısıyla bu tezde disiplinin kriz alanları olarak
görülen epistemolojik, ontolojik, metodolojik, pedagojik, terminolojik, ideolojik ve
aksiyolojik zeminler çözümlenir ise bizatihi bu çözümleme disiplinin mevcut
durumuna ve geleceğine yönelik tartışmalarda yeni reçeteler ve arayışlar
sunabileceğini iddia etmektedir. Başka bir anlatımla disiplini sonlandırmak yerine
onun sorun/kriz sahalarını daraltmak daha pozitif bir çaba olacaktır. Bu çerçevede
Uİ’nin onarılamaz bir çöküş içinde olduğu şeklindeki mevcut popüler olan görüşün
tam tersine, bu çalışmanın vurgusu disipliner yenilenme ve entelektüel süreklilik
üzerinedir.
This thesis questions whether IR as a discipline is in crisis and whether it has come to an end through these crises. As a result of this inquiry, the claim/thesis of the study is that IR has had crises over certain problems, but it has not come to an end. Because the epistemic breaks in the political history, which are shown as the reason for the end of the discipline, are cyclical crises. In this direction, the second thesis of the study is the cyclical crises, which are expressed by making immature judgments in the face of the fact that these crises cause changes in a very short time and the theories produced in connection with this quickly become obsolete in the face of these historical practices. The third thesis of the study is that the elements that show that the discipline is in crisis mainly consist of structural crises. In this context, the main purpose of the thesis is to reveal the reasons for the crisis discourses that have become more intense in the 21st century by addressing the crises and basic problems that IR has experienced from the moment it was born. Therefore, if the epistemological, ontological, methodological, pedagogical, terminological, ideological and axiological grounds, which are seen as the crisis areas of the discipline in this thesis, are analyzed, this analysis itself claims that it can offer new prescriptions and searches in the discussions about the current situation and future of the discipline. In other words, instead of ending the discipline, narrowing its problem/crisis areas would be a more positive effort. In this context, contrary to the current popular view that IR is in irreparable collapse, the emphasis of this study is on disciplinary renewal and intellectual continuity.
This thesis questions whether IR as a discipline is in crisis and whether it has come to an end through these crises. As a result of this inquiry, the claim/thesis of the study is that IR has had crises over certain problems, but it has not come to an end. Because the epistemic breaks in the political history, which are shown as the reason for the end of the discipline, are cyclical crises. In this direction, the second thesis of the study is the cyclical crises, which are expressed by making immature judgments in the face of the fact that these crises cause changes in a very short time and the theories produced in connection with this quickly become obsolete in the face of these historical practices. The third thesis of the study is that the elements that show that the discipline is in crisis mainly consist of structural crises. In this context, the main purpose of the thesis is to reveal the reasons for the crisis discourses that have become more intense in the 21st century by addressing the crises and basic problems that IR has experienced from the moment it was born. Therefore, if the epistemological, ontological, methodological, pedagogical, terminological, ideological and axiological grounds, which are seen as the crisis areas of the discipline in this thesis, are analyzed, this analysis itself claims that it can offer new prescriptions and searches in the discussions about the current situation and future of the discipline. In other words, instead of ending the discipline, narrowing its problem/crisis areas would be a more positive effort. In this context, contrary to the current popular view that IR is in irreparable collapse, the emphasis of this study is on disciplinary renewal and intellectual continuity.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Kurnaz, İ., (2022). Uluslararası İlişkiler Disiplininin Sonu Tartışmaları: Disiplinin Krizleri ya da Krizlerin Disiplini. (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
