Children's perspectives between the ages of 11-15 on parenting models: Konya sample

Regarding that, the studies that explore children's perspectives on parents and parenting models are quite limited in Turkish literature. This research discusses the children perspective in a broad way on matters affecting them specifically on parenting models, discipline and punishment strategies. This qualitative research approach study was conducted on 107 children that are living with their parents or guardian between the ages of 11-15years old. Data were collected through exploratory investigation methods namely focus group discussion and questionnaire. However, the collected set of data were thematically analyzed. The findings show that children awareness of parent's misuse of their right to punish them physical has to lead to children's general consensus to the need of its banishment within the house. Even though they agree the rules are necessary to keep them safe, the dependency of children over their parents decreases as they grow older and also some children were less clear about the nature of children rights within the family. The use of devices with inbuilt GPS and asking questions about their whereabouts was the common monitoring ways by parents. In conclusion, the study's findings show the clarity of contribution that children will have to adult's understanding of parents and parenting models within Turkish families that reside in Konya. Also, children clearly place themselves in a lesser position to their parents and approve the right of parents to control and monitor their behaviour related to safety and well-being

Literatür incelendiğinde ebeveynlik modellerinin çocukların bakış açısından değerlendirildiği çalışmaların oldukça sınırlı olduğu görülmektedir. Bu araştırma çocukların bakış açısına geniş bir şekilde yer vermektedir, özellikle ebeveynlik modelleri, disiplin ve ceza stratejileri konuları dahil üzerindedir. Bu nitel araştırma yaklaşımı çalışması, 11-15 yaşları arasında ebeveynleri veya vasileriyle yaşayan 107 çocuk üzerinde yapılmıştır. Veriler, açıklayıcı araştırma yöntemleri, yani odak grup tartışması ve anket kullanarak toplandı. Ancak toplanan verileri tematik olarak analizi kullanılmıştır. Bulgular, çocukların ebeveynlerinin kendilerini fiziksel olarak cezalandırma haklarının kötüye kullanıldığına dair farkındalıklarının, çocukların evin içinde sürgün edilme gerekliliği konusunda genel bir fikir birliğine yol açması gerektiğini göstermektedir. Kuralların kendilerini güvende tutmak için gerekli olduğu konusunda hemfikir olsalar da, çocukların ebeveynlerine bağımlılığı büyüdükçe azalmakta ve bazı çocuklar aile içindeki çocuk haklarının doğası hakkında daha az net bir şekilde görünmekteydir. Dâhili GPS'li cihazların kullanımı ve nerede oldukları hakkında sorular sormak ebeveynlerin ortak izleme bir yöntemiydir. Sonuç olarak Çalışma, çocukların Konya'da yaşayan Türk ailelerinin ebeveynlik anlayışına katıldığını açıkça göstermektedir. Çocuklar kendilerini ebeveynlerine göre daha alt bir pozisyona koymakta ve ebeveynlerin güvenlik ve refah ile ilgili davranışlarını kontrol etme ve izleme hakkını onaylamaktadır.