Investigation of the efficacy of tyrosol on doxorubicin-induced acute cardiotoxicity in rats
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Aim: In this study, it was aimed to investigate the efficacy of tyrosol on cardiotoxicity induced by doxorubicin. Materials and Methods: Rats were divided into 4 groups and each group included 8 rats. Groups 1 and 2 were given 1 ml of physiological saline, while groups 3 and 4 were given 20 mg/kg of tyrosol. In saline and tyrosol administrations, the oral gavage method was used. In addition, a single dose of 15 mg/kg dose of doxorubicin was administered intraperitoneally to group 2 and group 4 on the 12th day of the trial. On the 14th day of the experiment, serum and tissue samples were taken from the anesthetized rats and then euthanized. Serum creatine kinase MB and creatine kinase activities were analyzed. Heart tissues were extracted, and histological and oxidative stress characteristics were measured in these tissues. Heart tissue malondialdehyde and reduced glutathione levels, catalase and glutathione peroxidase activities were assessed spectrophotometrically. Results: Tyrosol pretreatment inhibited doxorubicin-induced increase in heart tissue malondialdehyde level (p<0.05), the decrease in reduced glutathione level and glutathione peroxidase enzyme activity, and suppressed doxorubicin-induced oxidative stress in the heart tissue. In terms of cardiac tissue catalase enzyme activity, no differences were found between the groups. Because of the reduction in oxidative damage in the heart, the serum creatine kinase MB and creatine kinase activity decreased dramatically (p<0.05). Furthermore, it was discovered that tyrosol pretreatment reduced the histopathological lesions caused by doxorubicin in cardiac tissue. Conclusion: It is thought that the administration of tyrosol may reduce the cardiotoxicity caused by doxorubicin.
Amaç: Çalışmada, doksorubisin ile oluşturulan kardiyotoksisite üzerine tirozolün etkinliğinin araştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Ratlar 4 gruba ayrıldı ve her grupta 8 rat yer aldı. Grup 1 ve grup 2’ye 1 ml serum fizyolojik, grup 3 ve grup 4’e ise 20 mg/kg dozda tirozol uygulaması yapıldı. Serum fizyolojik ve tirozol uygulamalarında oral gavaj yöntemi kullanıldı. Ayrıca grup 2 ve grup 4’e denemenin 12. günü 15 mg/kg dozda ve tek doz intraperitoneal doksorubisin uygulaması yapıldı. Denemenin 14. gününde anestezi altındaki ratlardan serum ve doku örnekleri alındı ve daha sonra ötanazi edildi. Serum kreatin kinaz MB ve kreatin kinaz aktiviteleri analiz edildi. Kalp dokuları çıkarıldı ve bu dokularda histopatolojik ve oksidatif stres parametrelerine yönelik analizler yapıldı. Kalp dokusu malondialdehit ve redükte glutatyon düzeyleri ile katalaz ve glutatyon peroksidaz enzim aktiviteleri spektrofotometrik olarak belirlendi. Bulgular: Tirozol ön tedavisinin doksorubisinin neden olduğu kalp dokusu malondialdehit düzeyindeki artışı (p<0.05), redükte glutatyon düzeyi ve glutatyon peroksidaz enzim aktivitesindeki azalmaları engellediği ve doksorubisinin kalp dokusunda meydana getirdiği oksidatif stresi baskıladığı görüldü. Kalp dokusu katalaz enzim aktiviteleri açısından gruplar arasında farklılık gözlenmedi. Kalpteki oksidatif hasarın azalmasına bağlı olarak serum kreatin kinaz MB ve kreatin kinaz aktivitelerinin önemli oranda azaldığı (p<0.05) tespit edildi. Ayrıca tirozol ön tedavisinin doksorubisinin kalp dokusunda meydana getirdiği histopatolojik lezyonları engellediği belirlendi. Öneri: Tirozol uygulamasının doksorubisinin neden olduğu kardiyotoksisiteyi azaltabileceği düşünülmektedir.
Amaç: Çalışmada, doksorubisin ile oluşturulan kardiyotoksisite üzerine tirozolün etkinliğinin araştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Ratlar 4 gruba ayrıldı ve her grupta 8 rat yer aldı. Grup 1 ve grup 2’ye 1 ml serum fizyolojik, grup 3 ve grup 4’e ise 20 mg/kg dozda tirozol uygulaması yapıldı. Serum fizyolojik ve tirozol uygulamalarında oral gavaj yöntemi kullanıldı. Ayrıca grup 2 ve grup 4’e denemenin 12. günü 15 mg/kg dozda ve tek doz intraperitoneal doksorubisin uygulaması yapıldı. Denemenin 14. gününde anestezi altındaki ratlardan serum ve doku örnekleri alındı ve daha sonra ötanazi edildi. Serum kreatin kinaz MB ve kreatin kinaz aktiviteleri analiz edildi. Kalp dokuları çıkarıldı ve bu dokularda histopatolojik ve oksidatif stres parametrelerine yönelik analizler yapıldı. Kalp dokusu malondialdehit ve redükte glutatyon düzeyleri ile katalaz ve glutatyon peroksidaz enzim aktiviteleri spektrofotometrik olarak belirlendi. Bulgular: Tirozol ön tedavisinin doksorubisinin neden olduğu kalp dokusu malondialdehit düzeyindeki artışı (p<0.05), redükte glutatyon düzeyi ve glutatyon peroksidaz enzim aktivitesindeki azalmaları engellediği ve doksorubisinin kalp dokusunda meydana getirdiği oksidatif stresi baskıladığı görüldü. Kalp dokusu katalaz enzim aktiviteleri açısından gruplar arasında farklılık gözlenmedi. Kalpteki oksidatif hasarın azalmasına bağlı olarak serum kreatin kinaz MB ve kreatin kinaz aktivitelerinin önemli oranda azaldığı (p<0.05) tespit edildi. Ayrıca tirozol ön tedavisinin doksorubisinin kalp dokusunda meydana getirdiği histopatolojik lezyonları engellediği belirlendi. Öneri: Tirozol uygulamasının doksorubisinin neden olduğu kardiyotoksisiteyi azaltabileceği düşünülmektedir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Cardiotoxicity, doxorubicin, tyrosol, Kardiyotoksisite, doksorubisin, tirozol
Kaynak
Eurasian Journal of Veterinary Sciences
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
38
Sayı
3
Künye
Cellat, M., Etyemez, M., (2022). Investigation of the efficacy of tyrosol on doxorubicin-induced acute cardiotoxicity in rats. Eurasian Journal of Veterinary Sciences, 38 (3), 159-167. DOI: 10.15312/EurasianJVetSci.2022.378
