Egzersiz yapan ve yapmayan kadınlarda iletişim becerileri, başarı motivasyonu ve anksiyete arasındaki ilişkinin incelenmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu araştırmanın amacı egzersiz yapan ve yapmayan kadınlarda iletişim becerileri, spora özgü başarı motivasyonu ve anksiyete arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu bağlamda çalışmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Çalışmada İstanbul ilinde yaşayan kadın bireyler arasından amaçlı örnekleme yöntemi ile ve gönüllülük esasına dayalı olarak katılımcılar belirlenmiştir. Araştırma kapsamında üç adet çalışma grubu bulunmaktadır. Birinci grup Aktif spor yapan 158 kadın, ikinci grup sedanter 227 kadın ve üçüncü grup sedanter+egzersiz grubu 152 kadın olmak üzere toplam 537 kadın birey katılmıştır. Egzersiz grubu hiç spor yapmayan bireylerdir. Bu bireylere 8 hafta boyunca haftada üç gün ve günde 1 saat fitness egzersiz programı uygulanmıştır. Bu gruptan egzersiz programı öncesi ve sonrasında veri toplama araçları ile veri toplanmıştır. Araştırma kapsamında kişisel bilgi formu, iletişim becerilerini değerlendirme ölçeği, spora özgü başarı motivasyonu ölçeği ve Beck anksiyete ölçeği aracılığıyla veriler toplanmıştır. Elde edilen verilerin analizi için SPSS 25.0 istatistiksel analiz yazılımı kullanılmıştır. Normal dağılım olmadığı için non parametrik testler uygulanmıştır. İkili grup karşılaştırmalarında Mann Whitney U Testi tercih edilirken, iki ya da daha fazla grup arasındaki karşılaştırmalarda Kruskal Wallis testi yapılmıştır. Ayrıca, iletişim becerileri, motivasyon ve anksiyete arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için korelasyon analizi yapılmış olup, Spearman Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi ise p<0,05 olarak belirlenmiştir. Araştırmada aktif spor yapan kadınların spor türü değişkenine göre spora özgü başarı motivasyonu ölçeği güç gösterme alt boyutunda anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir (U=2150,000; p=0,001; p<0,05). Ayrıca yaş değişkenine aktif spor yapan katılımcıların iletişim becerilerini değerlendirme ölçeği (U=468,000; p=0,003; p<0,05) ve alt boyutlarında, sedanter katılımcıların spora özgü başarı motivasyonu ölçeği (U=4640,500; p=0,001; p<0,05) ve alt boyutlarında, sedanter+agzersiz grubundaki katılımcıların da SÖBMÖ başarıya yaklaşma alt boyutunda anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir (U=2165,000; p=0,039; p<0,05). Eğitim durumuna göre aktif spor yapan katılımcıların iletişim becerilerini değerlendirme ölçeği toplam puanında (X2=11,933; p=0,008), kendini ifade etme (X2=12,851; p=0,005) ve etkin dinleme ve sözel olmayan iletişim (X2=10,288; p=0,016) alt boyutunda ise yüksek lisans mezunları lehine anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Sedanter katılımcıların ise iletişim becerilerini değerlendirme ölçeği toplam puanında (X2=13,916; p=0,008), iletişim ilkeleri ve temel beceriler (X2=17,640; p=0,001) ve iletişim kurmaya isteklilik (X2=13,818; p=0,008) alt boyutunda ise lisans mezunları lehine anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Bununla birlikte Beck anksiyete ölçeği somatik belirtiler (X2=9,664; p=0,046) alt boyutunda da ilkokul mezunları lehine anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Sedanter+egzersiz grubundaki katılımcıların eğitim durumu değişkenine göre iletişim becerileri, başarı motivasyonu seviyesi ve anksiyete düzeylerinde anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Son olarak aktif spor yapan katılımcıların, sedanter+egzersiz grubuna göre daha düşük düzeyde iletişim becerilerine ve başarı motivasyonu seviyesine, daha yüksek düzeyde anksiyete seviyesine sahip oldukları görülmüştür (p<0,05). Sedanter katılımcıların da sedanter+egzersiz grubuna göre daha düşük düzeyde iletişim becerilerine ve başarı motivasyonu seviyesine, daha yüksek düzeyde anksiyete seviyesine sahip oldukları görülmüştür (p<0,05). Bu sonuçlar doğrultusunda, kadınların spor yapma ve egzersiz alışkanlıklarının, psikolojik ve iletişimsel açıdan önemli sonuçlar doğurabileceğini düşünülmektedir.
The aim of this study is to investigate the relationship between communication skills, sport-specific achievement motivation, and anxiety in women who exercise and those who do not. In this context, a relational screening model, one of the quantitative research methods, was used in the study. Participants were selected from women living in Istanbul using a purposive sampling method and based on voluntary participation. There are three study groups in the research: The first group consists of 158 women who engage in regular exercise, the second group consists of 227 sedentary women, and the third group, consisting of 152 women, is a combined sedentary + exercise group, totaling 537 women. The exercise group includes individuals who did not engage in any exercise. These individuals participated in a fitness exercise program three days a week, for one hour per session, for a period of 8 weeks. Data was collected from this group before and after the exercise program using various data collection tools. In the study, personal information forms, the Communication Skills Assessment Scale, the Sport-Specific Achievement Motivation Scale, and the Beck Anxiety Scale were used to gather data. SPSS 25.0 statistical analysis software was used for the analysis of the collected data. Since the data did not show a normal distribution, non-parametric tests were applied. For pairwise group comparisons, the Mann-Whitney U Test was used, and Kruskal-Wallis tests were performed for comparisons between two or more groups. Additionally, Spearman Correlation Analysis was used to assess the relationship between communication skills, motivation, and anxiety. The significance level was set at p<0.05. As a result of the research, it was found that there was a significant difference in the sport-specific achievement motivation scale under the sub-dimension of power display for active exercisers based on sport type (U=2150,000; p=0,001; p<0,05). Furthermore, in terms of age, active exercisers showed significant differences in the Communication Skills Assessment Scale (U=468,000; p=0,003; p<0,05) and its sub-dimensions, sedentary participants showed significant differences in the sport-specific achievement motivation scale (U=4640,500; p=0,001; p<0,05) and its sub-dimensions, and the sedentary+exercise group showed significant differences in the sub-dimension of achievement approach in the Sport-Specific Achievement Motivation Scale (U=2165,000; p=0,039; p<0,05). According to educational level, active exercisers showed significant differences in the total score of the Communication Skills Assessment Scale (X2=11,933; p=0,008), self-expression (X2=12,851; p=0,005), and active listening and non-verbal communication (X2=10,288; p=0,016) sub-dimensions, in favor of postgraduate graduates (p<0,05). Sedentary participants, on the other hand, showed significant differences in the total score of the Communication Skills Assessment Scale (X2=13,916; p=0,008), communication principles and basic skills (X2=17,640; p=0,001), and willingness to communicate (X2=13,818; p=0,008), in favor of bachelor's degree holders (p<0,05). In addition, a significant difference was found in the somatic symptoms sub-dimension of the Beck Anxiety Scale (X2=9,664; p=0,046), in favor of primary school graduates (p<0,05). No significant difference was found in the communication skills, achievement motivation levels, and anxiety levels of the sedentary+exercise group based on education level (p>0,05). Finally, it was found that active exercisers had lower communication skills and achievement motivation levels, and higher anxiety levels compared to the sedentary+exercise group (p<0,05). Similarly, sedentary participants had lower communication skills and achievement motivation levels, and higher anxiety levels compared to the sedentary+exercise group (p<0,05). These findings suggest that women's sports participation and exercise habits may have significant psychological and communication-related effects.
The aim of this study is to investigate the relationship between communication skills, sport-specific achievement motivation, and anxiety in women who exercise and those who do not. In this context, a relational screening model, one of the quantitative research methods, was used in the study. Participants were selected from women living in Istanbul using a purposive sampling method and based on voluntary participation. There are three study groups in the research: The first group consists of 158 women who engage in regular exercise, the second group consists of 227 sedentary women, and the third group, consisting of 152 women, is a combined sedentary + exercise group, totaling 537 women. The exercise group includes individuals who did not engage in any exercise. These individuals participated in a fitness exercise program three days a week, for one hour per session, for a period of 8 weeks. Data was collected from this group before and after the exercise program using various data collection tools. In the study, personal information forms, the Communication Skills Assessment Scale, the Sport-Specific Achievement Motivation Scale, and the Beck Anxiety Scale were used to gather data. SPSS 25.0 statistical analysis software was used for the analysis of the collected data. Since the data did not show a normal distribution, non-parametric tests were applied. For pairwise group comparisons, the Mann-Whitney U Test was used, and Kruskal-Wallis tests were performed for comparisons between two or more groups. Additionally, Spearman Correlation Analysis was used to assess the relationship between communication skills, motivation, and anxiety. The significance level was set at p<0.05. As a result of the research, it was found that there was a significant difference in the sport-specific achievement motivation scale under the sub-dimension of power display for active exercisers based on sport type (U=2150,000; p=0,001; p<0,05). Furthermore, in terms of age, active exercisers showed significant differences in the Communication Skills Assessment Scale (U=468,000; p=0,003; p<0,05) and its sub-dimensions, sedentary participants showed significant differences in the sport-specific achievement motivation scale (U=4640,500; p=0,001; p<0,05) and its sub-dimensions, and the sedentary+exercise group showed significant differences in the sub-dimension of achievement approach in the Sport-Specific Achievement Motivation Scale (U=2165,000; p=0,039; p<0,05). According to educational level, active exercisers showed significant differences in the total score of the Communication Skills Assessment Scale (X2=11,933; p=0,008), self-expression (X2=12,851; p=0,005), and active listening and non-verbal communication (X2=10,288; p=0,016) sub-dimensions, in favor of postgraduate graduates (p<0,05). Sedentary participants, on the other hand, showed significant differences in the total score of the Communication Skills Assessment Scale (X2=13,916; p=0,008), communication principles and basic skills (X2=17,640; p=0,001), and willingness to communicate (X2=13,818; p=0,008), in favor of bachelor's degree holders (p<0,05). In addition, a significant difference was found in the somatic symptoms sub-dimension of the Beck Anxiety Scale (X2=9,664; p=0,046), in favor of primary school graduates (p<0,05). No significant difference was found in the communication skills, achievement motivation levels, and anxiety levels of the sedentary+exercise group based on education level (p>0,05). Finally, it was found that active exercisers had lower communication skills and achievement motivation levels, and higher anxiety levels compared to the sedentary+exercise group (p<0,05). Similarly, sedentary participants had lower communication skills and achievement motivation levels, and higher anxiety levels compared to the sedentary+exercise group (p<0,05). These findings suggest that women's sports participation and exercise habits may have significant psychological and communication-related effects.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Anksiyete, Başarı Motivasyonu, Egzersiz, İletişim Becerileri, Achievement Motivation, Anxiety, Communication Skills, Exercise
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Şimşek, Y. (2024). Egzersiz yapan ve yapmayan kadınlarda iletişim becerileri, başarı motivasyonu ve anksiyete arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
