Investigation of Teachers’ Self Efficieny of Educational Game Teaching: Case of Alanya
Yükleniyor...
Tarih
2023 Ağustos
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
In this study, it was aimed (i) to compare teachers' educational game teaching self-efficacy in terms of gender,
age, marital status, educational status, seniority, different branches and (ii) to examine educational game teaching
self-efficacy levels. General survey method was used in the research. The sample group of the study consisted of
50 physical education and sports, 50 preschool and 50 classroom teachers, total 150 teachers working in Alanya
district. In data collection, the 'Educational Play Self-Efficacy Scale' and the demographic information form were
applied online via Google® forms to the individuals who voluntarily participated in the study. The data obtained
from the study were using IBM SPSS 25.0 statistical package programme. Since the data showed normal
distribution as a result of the kurtosis and skewness test, Independents Sample T test was used for binary variables
and One Way Anova test was used for three or more variables. As a result of the findings, it was determined that
there was a significant difference in the participants' educational game playing competences in terms of age,
seniority and branch variables. However, no significant difference was found in terms of gender and educational
status variables. In addition, while physical education and sports teachers' self-efficacy in teaching educational
games is better than other branch teachers, pre-school teachers' efficacy levels in the application dimension are
lower than other branches. As a result, it was determined that teachers' self-efficacy in educational game teaching
was at a high level, but there were differences in age, professional seniority, branch and application competence in
game teaching. By providing in-service training to improve the implementation dimension, pre-school teachers'
self-efficacy level in educational game teaching can be increased to a high level.
Bu çalışmanın amacı (i) öğretmenlerin eğitsel oyun oynatma öz-yeterliliklerinin cinsiyet, medeni durum, eğitim durumu, yaş, kıdem, farklı öğretmenlik branşları açısından karşılaştırılması ve (ii) eğitsel oyun oynama özyeterlilik düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmada genel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu Alanya ilçesinde görev yapan 50 beden eğitimi ve spor, 50 okul öncesi ve 50 sınıf öğretmeni olmak üzere toplam 150 öğretmen oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında 'Eğitsel Oyun Öz-Yeterlik Ölçeği' ve demografik bilgi formu, çalışmaya gönüllü olarak katılan bireylere Google® formları aracılığıyla çevrimiçi olarak uygulanmıştır. Çalışmadan elde edilen veriler IBM SPSS 25.0 istatistik paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Veriler basıklık ve çarpıklık testi sonucunda normal dağılım gösterdiğinden ikili değişkenler için bağımsız örneklem T testi, üç ve daha fazla değişken için tek yönlü varyans analiz testi kullanılmıştır. Bulgular sonucunda katılımcıların eğitsel oyun oynatma yeterliliklerinde yaş, mesleki kıdem ve öğretmenlik yaptığı branş değişkenleri açısından anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Ancak cinsiyet ve eğitim durumu değişkeni açısından anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Ayrıca beden eğitimi ve spor öğretmenlerin eğitsel oyun oynatma öz-yeterliliklerinin puan ortalaması diğer branş öğretmenlerine göre daha iyi olduğu görülürken, okul öncesi öğretmenlerin uygulama boyutundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin puan ortalaması ise diğer branşlara göre daha düşüktür. Sonuç olarak öğretmenlerin eğitsel oyun oynatma öz-yeterliliklerinin yüksek düzeyde olduğu ancak yaş, mesleki kıdem, branş ve oyun oynatamadaki uygulama yeterliliğinde farklılıklar olduğu belirlenmiştir. Uygulama boyutunun iyileştirilmesine yönelik hizmet içi eğitim verilerek okul öncesi öğretmenlerin eğitsel oyun oynatma öz-yeterlilik seviyesi yüksek düzeye çıkarılabilir.
Bu çalışmanın amacı (i) öğretmenlerin eğitsel oyun oynatma öz-yeterliliklerinin cinsiyet, medeni durum, eğitim durumu, yaş, kıdem, farklı öğretmenlik branşları açısından karşılaştırılması ve (ii) eğitsel oyun oynama özyeterlilik düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmada genel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu Alanya ilçesinde görev yapan 50 beden eğitimi ve spor, 50 okul öncesi ve 50 sınıf öğretmeni olmak üzere toplam 150 öğretmen oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında 'Eğitsel Oyun Öz-Yeterlik Ölçeği' ve demografik bilgi formu, çalışmaya gönüllü olarak katılan bireylere Google® formları aracılığıyla çevrimiçi olarak uygulanmıştır. Çalışmadan elde edilen veriler IBM SPSS 25.0 istatistik paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Veriler basıklık ve çarpıklık testi sonucunda normal dağılım gösterdiğinden ikili değişkenler için bağımsız örneklem T testi, üç ve daha fazla değişken için tek yönlü varyans analiz testi kullanılmıştır. Bulgular sonucunda katılımcıların eğitsel oyun oynatma yeterliliklerinde yaş, mesleki kıdem ve öğretmenlik yaptığı branş değişkenleri açısından anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Ancak cinsiyet ve eğitim durumu değişkeni açısından anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Ayrıca beden eğitimi ve spor öğretmenlerin eğitsel oyun oynatma öz-yeterliliklerinin puan ortalaması diğer branş öğretmenlerine göre daha iyi olduğu görülürken, okul öncesi öğretmenlerin uygulama boyutundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin puan ortalaması ise diğer branşlara göre daha düşüktür. Sonuç olarak öğretmenlerin eğitsel oyun oynatma öz-yeterliliklerinin yüksek düzeyde olduğu ancak yaş, mesleki kıdem, branş ve oyun oynatamadaki uygulama yeterliliğinde farklılıklar olduğu belirlenmiştir. Uygulama boyutunun iyileştirilmesine yönelik hizmet içi eğitim verilerek okul öncesi öğretmenlerin eğitsel oyun oynatma öz-yeterlilik seviyesi yüksek düzeye çıkarılabilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Educational game, Teacher, Physical education and sport teacher, Self-efficacy, Eğitsel oyun, Öğretmen, Beden eğitimi ve spor öğretmeni, Öz-yeterlilik
Kaynak
Turkish Journal of Sport and Exercise
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
25
Sayı
2
Künye
Ödemiş, M., Arslan, M., (2023). Investigation of Teachers’ Self Efficieny of Educational Game Teaching: Case of Alanya. Turkish Journal of Sport and Exercise, 25(2), 280-288.
DOI: 10.15314/tsed.1311617
