Farklı İçeriklere ve Uygulama Yöntemlerine Sahip Adeziv Sistemlerin Dentine Bağlanma Dayanımının Karşılaştırılması
Loading...
Date
2021
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Selçuk Üniversitesi
Access Rights
info:eu-repo/semantics/openAccess
Abstract
Amaç: Bu çalışmanın amacı, asitle ve yıka adeziv, iki basamaklı kendinden asitli adeziv, ışıkla polimerize olan üniversal adeziv ve kimyasal olarak polimerize olan bir üniversal adezivin termal döngü ile yaşlandırma sonrasında dentine olan makaslama bağlanma dayanımlarının karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada 48 adet insan alt üçüncü büyük azı dişi kullanıldı. Oklüzal yüzeydeki mine, elmas disk ile uzaklaştırıldı. Standart bir smear tabakası oluşturmak için, dentin yüzeyleri 600 gritlik silikon karbit zımpara kullanılarak 60 sn süre ile su soğutması altında aşındırıldı. Dişler, asitle ve yıka adeziv (Optibond S Solo Plus, Kerr, Orange, CA, ABD), iki basamaklı kendinden asitli adeziv (Optibond XTR Kerr, Orange, CA, ABD), ışıkla polimerize olan üniversal adeziv (Single Bond Universal, 3M ESPE, St Paul, MN, ABD) ve kimyasal olarak polimerize olan bir üniversal adeziv (Tokuyama Universal Bond, Tokuyama Dental, Tokyo, Japonya) sistem olmak üzere 4 gruba ayrıldı (n=12). Adezivlerin uygulaması üretici önerilerine göre yapıldı ve mikrohibrit kompozit rezin ile restorasyonlar tamamlandı. Termal yaşlandırma sonrasında örneklerin makaslama bağlanma dayanımları değerlendirildi. Kırık tipleri stereomikroskop (Zeiss, Stemi 2000, Oberkochen, Almanya) ile 40X büyütmede incelendi. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Tukey HSD testi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık (p<0,05) düzeyinde değerlendirildi. Bulgular: Değerlendirilen adeziv sistemlerin bağlanma dayanımları arasında anlamlı farklılık izlendi (p<0.05). Kendinden asitli ve iki aşamalı uygulanan Optibond XTR grubunda en yüksek bağlanma dayanımı görülürken, en düşük bağlanma dayanımı Tokuyama Universal Bond grubunda izlendi. Sonuç: Kendinden asitli iki aşamalı adeziv ile ışıkla polimerize olan universal adeziv benzer ve klinik olarak kabul edilebilir derecede bağlanma dayanımı göstermiştir. Kendinden asitli ve kimyasal olarak polimerize olan adeziv sistemin ise asitle ve yıka ya da kendinden asitli sistemlerden daha düşük bağlanma dayanımına sahip olduğu belirlenmiştir.
Background: The aim of this study was to evaluate the shear bond strength of an etch and rinse adhesive, a two step self-etch adhesive, a light cure universal adhesive and a chemical cure universal adhesive to dentin. Methods: Forty-eight sound extracted human third molars were used in this study. Occlusal enamel was removed with diamond disk. To obtain a standart smear layer, dentin surfaces were grinded with 600 grind sandpaper for 60 seconds under water cooling. Teeth were distributed to an etch and rinse adhesive (Optibond S Solo Plus, Kerr, Orange, CA, USA), a two-step self-etch adhesive (Optibond XTR Kerr, Orange, CA, USA), a light cure universal adhesive (Single Bond Universal, 3M ESPE, St Paul, MN, USA) and a chemical cure universal adhesive (Tokuyama Universal Bond, Tokuyama Dental, Tokyo, Japan) adhesive groups (n=12). Adhesives were applied according to manufacturers’ instructions and restorations were completed with micro-hybrid composite resin. After thermal aging, shear bond strength of the specimens were tested. Fracture types were analyzed under stereomicroscope (Zeiss, Stemi 2000, Oberkochen, Germany) at X40 magnification. Data were analyzed using one-way ANOVA and Post Hoc Tukey tests (p<0,05). Results: Significant difference was observed among the shear bond strength of tested adhesive systems (p<0.05). While two step self-etch adhesive, Optibond XTR, showed the highest bond strength, the lowest bond strength observed in Tokuyama Universal Bond group. Conclusion: Two step self-etch and light cure universal adhesive showed similar and clinically acceptable bond strength. Self-etch and chemically cured adhesive demonstrated lower bond strength than etch and rinse and other self-etch systems
Background: The aim of this study was to evaluate the shear bond strength of an etch and rinse adhesive, a two step self-etch adhesive, a light cure universal adhesive and a chemical cure universal adhesive to dentin. Methods: Forty-eight sound extracted human third molars were used in this study. Occlusal enamel was removed with diamond disk. To obtain a standart smear layer, dentin surfaces were grinded with 600 grind sandpaper for 60 seconds under water cooling. Teeth were distributed to an etch and rinse adhesive (Optibond S Solo Plus, Kerr, Orange, CA, USA), a two-step self-etch adhesive (Optibond XTR Kerr, Orange, CA, USA), a light cure universal adhesive (Single Bond Universal, 3M ESPE, St Paul, MN, USA) and a chemical cure universal adhesive (Tokuyama Universal Bond, Tokuyama Dental, Tokyo, Japan) adhesive groups (n=12). Adhesives were applied according to manufacturers’ instructions and restorations were completed with micro-hybrid composite resin. After thermal aging, shear bond strength of the specimens were tested. Fracture types were analyzed under stereomicroscope (Zeiss, Stemi 2000, Oberkochen, Germany) at X40 magnification. Data were analyzed using one-way ANOVA and Post Hoc Tukey tests (p<0,05). Results: Significant difference was observed among the shear bond strength of tested adhesive systems (p<0.05). While two step self-etch adhesive, Optibond XTR, showed the highest bond strength, the lowest bond strength observed in Tokuyama Universal Bond group. Conclusion: Two step self-etch and light cure universal adhesive showed similar and clinically acceptable bond strength. Self-etch and chemically cured adhesive demonstrated lower bond strength than etch and rinse and other self-etch systems
Description
Keywords
Asitle pürüzlendirme, dentine bağlanma, makaslama bağlanma dayanımı, termal döngü, Acid etching, adhesion to dentin, shear bond strength, thermo-cycling
Journal or Series
Selçuk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi
WoS Q Value
Scopus Q Value
Volume
8
Issue
1
Citation
Hatırlı, H., Karaarslan, E. Ş., Yaylacı, A., Kılıç, E., (2021). Farklı İçeriklere ve Uygulama Yöntemlerine Sahip Adeziv Sistemlerin Dentine Bağlanma Dayanımının Karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi, 8 (1), 50-55. Doi: 10.15311/selcukdentj.559381
