Düşük seviyeli lazer tedavisinin insan temporomandibular ekleminde sinoviyal sıvıdaki önemli bazı enflamatuar sitokinler ve temporomandibular bozuklukların semptomları üzerine etkisinin incelenmesi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2015

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Eklem içi enflamasyonundan kaynaklanan temporomandibular rahatsızlıklarda; bilgilendirme, yumuşak diyet, antienflamatuar ilaçlar, oklüzal splint ve düşük düzeyli lazer tedavisi (DDLT) uygun konservatif tedavilerdir. Artrosentez ise literatürde etkinliği kanıtlanmış minimal invaziv bir tedavi yöntemidir. Bu çalışmanın amacı, eklem bölgesinde ağrı şikayeti ve enflamasyonu olan hastaların tedavisinde artrosentezin ve DDLT ile birlikte uygulanan artrosentezin etkinliğinin objektif ve sübjektif değerlerle (VAS skalası) saptanmasıdır. Bu amaçla 40 eklem iki gruba ayrılarak bir gruba artrosentez diğer gruba ise artrosentez ile birlikte DDLT uygulanmıştır ve hastalardan sinoviyal sıvı örnekleri elde edilmiştir. Daha sonra her iki gruptaki eklemlere bir ay sonra ikinci artrosentez uygulanmıştır ve hastalardan tekrar sinoviyal sıvı örnekleri elde edilmiştir. TNF- α, IL- 1β, IL-6 ve IL-8 seviyeleri enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Ayrıca hastalardan işlemden önce ve bir hafta aralıklarla dördüncü haftaya kadar VAS skalasında 0-10' a kadar ağrı seviyelerini skorlamaları istenmiştir. İlk uygulamadan önce ve dördüncü haftada yapılan uygulamalardan sonra hastaların maksimum ağız açıklıkları (MAA) da ölçülmüştür. VAS skorları değerlendirildiğinde her iki yöntem de skorları düşürmüştür fakat artrosentez ile birlikte lazer uygulaması skorlarını düşürmede istatistiki olarak daha etkili bulunmuştur. Ayrıca her iki yöntem MAA' yı benzer şekilde arttırmıştır ve yöntemler arasında fark bulunamamıştır. Sitokin seviyelerini incelediğimizde her iki yöntem de TNF- α, IL- 1β, IL-6 ve IL-8 seviyelerini düşürmüştür fakat yöntemler sitokin seviyelerine benzer seviyelerde etki etmiştir, birbirlerine üstünlükleri tespit edilmemiştir. Bu çalışma ile, temporomandibular eklem internal düzensizliğinde minimal invaziv bir yöntem olarak uzun yıllardır güvenle uygulanmakta olan artrosentez tedavi metodunun hastaların ağrı azaltma etkisinin, non invaziv bir yöntem olan DDLT uygulaması ile potansiyelize edilebileceğini, her iki yöntemin birlikte uygulanmasının tedavi başarısını arttıracağı sonucuna varılmıştır.
Behavioral therapy, soft diet, anti-inflammatory drugs, occlusal splint and low level laser therapy (LLLT) have been described as suitable treatments for patients suffering from inflammatory joint disorders. Besides as a minimal invasive method arthrocentesis is a reliable method according to literature. The aim of this study is to determine the effectiveness of arthrocentesis and arthrocentesis combined with LLLT in patients who has pain and inflammation at the articular region with subjective and objective findings. For this purpose 40 joints seperated into two groups (arthrocentesis and arthrocentesis combined with LLLT) and synovial fluid collected from these joints. Another arthrocentesis performed 1 month after from first arthrocentesis and again synovial fluid collected from temporomandibular joints. TNF-α, IL- 1β, IL-6 and IL-8 levels assesed with enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). VAS measurements (from 0 to 10) were taken before treatment and every one week (during four week) from patients. Maximum mouth opening (MMO) measured before treatment and at forth week. When VAS measurements assessed both methods decreased the results but statistically arthrocentesis combined with LLLT decreased the VAS values more significant. Both methods increased the MMO values and statistically there was no signifance between two methods. When cytokine levels evaluated, both methods decreased TNF- α, IL- 1β, IL-6 and IL-8 levels but this decrease was similar for both groups. Both methods decreased the cytokine concentrations related with temporomandibular joint internal disorders' pathogenesis from synovial fluid but statistically there was no signifance between two methods. As a result from findings of this study we can say that LLLT can potensialize the positive effects of arthrocentesis on VAS scores.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Lazer tedavisi, Laser therapy, Sinovyal sıvı, Sinovial fluid, Sitokinler, Cytokines, Temporomandibular eklem, Temporomandibular joint, Temporomandibular eklem hastalıkları, Temporomandibular joint disorders, İnflamasyon, Inflammation

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Özel, A. (2015). Düşük seviyeli lazer tedavisinin insan temporomandibular ekleminde sinoviyal sıvıdaki önemli bazı enflamatuar sitokinler ve temporomandibular bozuklukların semptomları üzerine etkisinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış doktora tezi, Konya.