Vitamin D Deficiency in Children Admitted to a Tertiary Care Hospital
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Introduction: This study aims to determine the prevalence of vitamin D deficiency/insufficiency according to age, gender, and seasonal variables in children admitted to a tertiary hospital. Methods: A cross-sectional study was conducted in the pediatric clinic of a tertiary care hospital in Ankara. Healthy children whose 25-hydroxyvitamin D levels were measured for any reason from January 2015 to January 2020 were included in the study. The vitamin D levels of the participants were analyzed according to age, gender, and measuring season. Children were divided into 4 subgroups according to their age: infancy (0-1 years), preschool (2-5 years), school (6-11 years), and adolescence (12-18 years). 25-hydroxyvitamin D less than 12ng/ml was defined as a deficiency, 12-19 ng/ml were insufficiency, 20-50 ng/ml sufficiency and more than 50ng/ml were defined as the risk of potential adverse effects Results: A total of 16321 children were included in the study. The participants detected Vitamin D deficiency in 5243 (32.1%). The deficiency was mostly detected during adolescence (n:3313, 63.2%). This was followed by the school period (23.5%), preschool period (10.5%), and infancy (2.7%), respectively. The deficiency was mostly detected during the winter months. While vitamin D deficiency was more common in females over the age of six, no difference was found between the sexes under the age of six. Conclusions: In this study, a high frequency of vitamin D deficiency/insufficiency was found in children. We believe that screening programs to be determined according to age groups can be beneficial to realize this deficiency without delay.
Giriş: Bu çalışmanın amacı üçüncü basamak bir hastaneye başvuran çocuklarda yaş, cinsiyet ve mevsimsel değişkenlere göre D vitamini eksikliği/yetmezliği sıklıklarını belirlemektir. Metot: Ocak 2015- Ocak 2020 yılları arasında üçüncü basamak bir hastanenin çocuk kliniğinde, herhangi bir nedenle 25-hidroksivitamin D düzeyi ölçülen sağlıklı çocukların D vitamini düzeylerinin yaş, cinsiyet ve mevsim özellikleri ile ilişkisinin analiz edildiği kesitsel bir çalışmadır. Çocuklar yaşlarına göre infant (0-1 yaş), okul öncesi (2-5 yaş), okul dönemi (6-11 yaş) ve adolesan (12-18 yaş) olmak üzere 4 alt gruba ayrılmıştır. 25-hidroksi vitamin D düzeyleri <12 ng/ml ise eksiklik, 12-19 ng/ml yetmezlik, 20-50 ng/ml normal, > 50ng/ml potansiyel yan etki açısından riskli düzey olarak kabul edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya toplam 16321 çocuk dahil edildi. Katılımcıların 5243(%32.1)’ünde D vitamini eksikliği tespit edildi. Eksiklik en sık ergenlik döneminde saptandı (n: 3313, %63.2). Bunu sırasıyla okul dönemi (%23.5), okul öncesi dönem (%10.5) ve infant dönemi (%2.7) izledi. Eksiklik çoğunlukla kış aylarında tespit edildi. D vitamini eksikliği altı yaş üstünde kızlarda sık görülürken, altı yaş altında cinsiyetler arasında fark yoktu. Sonuç: Bu çalışmada çocuklarda D vitamini eksikliği/ yetmezliği yüksek sıklıkta saptanmıştır. Bu eksikliğin gecikmeden fark edilmesi için yaş gruplarına göre belirlenecek olan tarama programlarının faydalı olabileceğine inanıyoruz
Giriş: Bu çalışmanın amacı üçüncü basamak bir hastaneye başvuran çocuklarda yaş, cinsiyet ve mevsimsel değişkenlere göre D vitamini eksikliği/yetmezliği sıklıklarını belirlemektir. Metot: Ocak 2015- Ocak 2020 yılları arasında üçüncü basamak bir hastanenin çocuk kliniğinde, herhangi bir nedenle 25-hidroksivitamin D düzeyi ölçülen sağlıklı çocukların D vitamini düzeylerinin yaş, cinsiyet ve mevsim özellikleri ile ilişkisinin analiz edildiği kesitsel bir çalışmadır. Çocuklar yaşlarına göre infant (0-1 yaş), okul öncesi (2-5 yaş), okul dönemi (6-11 yaş) ve adolesan (12-18 yaş) olmak üzere 4 alt gruba ayrılmıştır. 25-hidroksi vitamin D düzeyleri <12 ng/ml ise eksiklik, 12-19 ng/ml yetmezlik, 20-50 ng/ml normal, > 50ng/ml potansiyel yan etki açısından riskli düzey olarak kabul edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya toplam 16321 çocuk dahil edildi. Katılımcıların 5243(%32.1)’ünde D vitamini eksikliği tespit edildi. Eksiklik en sık ergenlik döneminde saptandı (n: 3313, %63.2). Bunu sırasıyla okul dönemi (%23.5), okul öncesi dönem (%10.5) ve infant dönemi (%2.7) izledi. Eksiklik çoğunlukla kış aylarında tespit edildi. D vitamini eksikliği altı yaş üstünde kızlarda sık görülürken, altı yaş altında cinsiyetler arasında fark yoktu. Sonuç: Bu çalışmada çocuklarda D vitamini eksikliği/ yetmezliği yüksek sıklıkta saptanmıştır. Bu eksikliğin gecikmeden fark edilmesi için yaş gruplarına göre belirlenecek olan tarama programlarının faydalı olabileceğine inanıyoruz
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Vitamin D deficiency, children, age, gender, D vitamini eksikliği, çocuk, yaş, cinsiyet
Kaynak
Selçuk Genel Tıp Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
32
Sayı
5
Künye
Konuksever D., Yücel Karakaya S. P., (2022), Vitamin D Deficiency in Children Admitted to a Tertiary Care Hospital. Genel Tıp Dergisi. 32 (5), 548-553. DOI: 10.54005/geneltip.1146945
