Deneysel nekrotizan enterekolit modelinde selektif ve nonselektif nitrik oksit sentaz enzim inhibitörlerinin intestinal hasara etkisi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2002
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
NO'nun NEK etyopatogenezinden sorumlu olabileceği daha önce yapılan çalışmalarda gösterilmiştir. Bu çalışmada NEK modeli üzerinde selektif ve nonselektif İNOS inhibitörlerinin etkisi araştırılmıştır. AG selektif, LNAME ise nonselektif iNOS inhibitörü olarak kullanıldı. Deneysel NEK oluşturmak için yenidoğan ratlar formül mama karışımı ile beslendi. Termdeki ratlara 1 Ü. Pitocin infilrasyonu yapılarak doğum sağlandı. Doğan ratlar 5 gruba ayrıldı. 1. grup Kontrol, olarak belirlendi anne ratın yanında bırakılarak anne sütü ile beslenmeleri sağlandı. 2. grup (NEK grubu), hiç anne sütü almadan anne ratın yanından alınarak formül mama karışımı ile beslendi. 3. grup (NEK Şem grubu), yine anne ratın yanından alınarak formül mama karışımı ile beslendi ek olarak o.l mi %0,9 NaCl verildi. 4. grup (Aminoguanidine grubu), yine formül mama karışımı ile beslendi ek olarak 0,1 mi %0,9 NaCl içinde 10 mg/kg/gün Aminoguanidine HC1 verildi. 5. grup (LNAME grubu), anne ratı yanından alınan yenidoğan ratlara formül mamaya ek olarak 0,1 mi %0,9 NaCl içinde l0mg/kg/gün LNAME verildi. Denekler 4. gün öldürülerek ileoçekal valvin 1 cm proksimalinden 2 cm lik kısım morfolojik inceleme için, geri kalan yaklaşık 10 cm lik kısım Nitrit+Nitrat ölçümü için cam tüplere alındı. Değerlendirme kriterleri olarak ağırlık değişimi, sağ kalım oranlan, makroskopi, morfolojik inceleme, Nitrit+Nitrat değerleri incelendi. Ağırlık değişimi açısından Kontrol grubu ile diğerleri arasında anlamlı fark mevcut iken NEK, NEK Şem, Aminoguanidine, LNAME grupları arasında fark yoktu. Sağ kalım oranları LNAME grubunda mortal ite fazla, NEK, NEK Şem, Aminoguanidine, Kontrol grupları arasında fark bulunamadı. Makroskopik incelemede Kontrol grubunda tüm barsaklar normaldi, NEK, NEK Şem'de 4, Aminoguanidine grubunda 2, LNAME grubunda 5 ratın barsaklarında mavi-siyah renk değişimi ve nekroz görüldü. Mikroskopik incelemede NEK, NEK Şem ve LNAME grublarında Kontrol grubuna göre şiddetli hasar fazla görülürken, Aminoguanidine tedavisi hasarı azaltmıştır. NO üretimi (Nitrit+Nitrat seviyesi) NEK ve NEK Şem gruplarında kontrollere göre anlamlı olarak yüksek bulundu. Aminoguanidine ve LNAME gruplarında ise NO üretiminin azaldığı saptandı. Sonuç olarak Aminoguanidine NEK modelinde İNOS indüksiyonunu azaltarak intestinal hasarı azaltmıştır. LNAME İNOS ve cNOS inhibisyonu ile NO üretimini azaltmış, ancak lokal intestinal hasarda bir değişiklik göstermemiş, mortaliteyi ise artırmıştır. Buna göre İNOS indüksiyonu NEK'li barsakta hasarı artırırken, cNOS barsaklar için koruyucu ve normal fizyolojiden sorumlu NO üretimini sağlamaktadır.
In the inflamed intestinal mucosa of necrotizing enterocolitis (NEC), inducible nitric oxide synthase (iNOS) activity increases. Nitric oxide generated by iNOS may contribute to the pathogenesis of local intestinal damage. To study the importance of iNOS on the pathogenesis of NEC, the effects of selective (aminoguanidine, AG) and nonselective (1-nitroarginine methyl ester, 1-NAME) iNOS inhibitors on intestinal morphologic changes were assessed in neonatal rats with experimental NEC. Immediately after birth, the neonatal rats were randomized into one of five treatment groups. Group 1 (control group) consisted of rats that were breast-fed. Group 2 (NEC group) consisted of neonates separated from their mothers, were gavaged with a special rodent formula thrice daily. Rats in group 3 (sham), group 4 (AG), and group 5(1-NAME) were treated in a similar fashion to those in group 2, additionally they were gavaged with 0.1 ml/day 0.9% saline alone, 10mg/kg/day AG in 0.1 ml saline, and 10 mg/kg/day 1-NAME in 0.1 ml saline, respectively. The rats were sacrificed on day 4, and the last 4-cm of terminal ileum was harvested for morphological studies and detection of nitrite and nitrate levels in tissue. Breast fed rats in control group had normal intestinal histology. In contrast, the animals in NEC and sham groups showed various degrees of inflammatory changes ranging from epithelial sloughing to frank bowel necrosis. The inflammatory changes of the intestine appeared to be attenuated in the AG treated animals compared to those in the NEC and sham groups, whereas 1-NAME treatment did not improve the intestinal damage. The tissue levels of nitrate and nitrite were significantly increased in the NEC and sham groups (33,63±3,47and 33,82±2,91 nM/g protein, respectively) compared to the animals in the control group (24,28±2,9 nM/g protein). Both AG and 1-NAME treatment decreased the tissue levels of these nitrogen oxides (27,56±1,88 and 18,82±1.99 nM/g protein) AG significantly reduced both induction of iNOS activity and intestinal damage, which suggests that NO synthesized by iNOS, plays an important pathogenic role in formula-fed induced NEC. L-NAME did not change the severity of damage and increased mortality, rai sing the possibility,considering with the effect of AG,that the NO synthesized by constitutive NOS acts to conserve the physiologic functions of intestine.
In the inflamed intestinal mucosa of necrotizing enterocolitis (NEC), inducible nitric oxide synthase (iNOS) activity increases. Nitric oxide generated by iNOS may contribute to the pathogenesis of local intestinal damage. To study the importance of iNOS on the pathogenesis of NEC, the effects of selective (aminoguanidine, AG) and nonselective (1-nitroarginine methyl ester, 1-NAME) iNOS inhibitors on intestinal morphologic changes were assessed in neonatal rats with experimental NEC. Immediately after birth, the neonatal rats were randomized into one of five treatment groups. Group 1 (control group) consisted of rats that were breast-fed. Group 2 (NEC group) consisted of neonates separated from their mothers, were gavaged with a special rodent formula thrice daily. Rats in group 3 (sham), group 4 (AG), and group 5(1-NAME) were treated in a similar fashion to those in group 2, additionally they were gavaged with 0.1 ml/day 0.9% saline alone, 10mg/kg/day AG in 0.1 ml saline, and 10 mg/kg/day 1-NAME in 0.1 ml saline, respectively. The rats were sacrificed on day 4, and the last 4-cm of terminal ileum was harvested for morphological studies and detection of nitrite and nitrate levels in tissue. Breast fed rats in control group had normal intestinal histology. In contrast, the animals in NEC and sham groups showed various degrees of inflammatory changes ranging from epithelial sloughing to frank bowel necrosis. The inflammatory changes of the intestine appeared to be attenuated in the AG treated animals compared to those in the NEC and sham groups, whereas 1-NAME treatment did not improve the intestinal damage. The tissue levels of nitrate and nitrite were significantly increased in the NEC and sham groups (33,63±3,47and 33,82±2,91 nM/g protein, respectively) compared to the animals in the control group (24,28±2,9 nM/g protein). Both AG and 1-NAME treatment decreased the tissue levels of these nitrogen oxides (27,56±1,88 and 18,82±1.99 nM/g protein) AG significantly reduced both induction of iNOS activity and intestinal damage, which suggests that NO synthesized by iNOS, plays an important pathogenic role in formula-fed induced NEC. L-NAME did not change the severity of damage and increased mortality, rai sing the possibility,considering with the effect of AG,that the NO synthesized by constitutive NOS acts to conserve the physiologic functions of intestine.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Deneysel nekrotizan enterekolit modeli, Experimental necrotizing enterekolite model, Nonselektif nitrik oksit sentaz enzim inhibitörleri, Nonselective nitric oxide synthase inhibitors
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Çiftci, İ. (2002). Deneysel nekrotizan enterekolit modelinde selektif ve nonselektif nitrik oksit sentaz enzim inhibitörlerinin intestinal hasara etkisi. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış uzmanlık tezi, Konya.
