Türkiye’de Yapılan Kadavra ve Canlı Donörden Karaciğer Nakillerinin 2011-2017 Yılları Arası Analizi
Yükleniyor...
Tarih
2020 Haziran
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Organ nakli, insan vücudunda görev yapamayan bir organın yerine, canlı vericiden veya kadavradan alınan sağlam bir organın nakledilmesini
sağlayan cerrahi bir yöntemdir. Biz bu araştırmada, T.C. Sağlık Bakanlığı tarafından 2011 yılında onaylanan ve Türkiye Organ Doku Nakil Sistemi
(TODS) olarak adlandırılan dijitalleştirilmiş sistem ile kayıt altına alınan, 2011-2017 yılları arasındaki karaciğer nakil verilerinin istatistiksel analizini
yapmayı hedefledik.
Gereç ve Yöntem: T.C. Sağlık Bakanlığı tarafından 2011-2017 yılları arasında özel izin ile (hasta ve donör bilgileri rumuz olarak belirtilmek suretiyle)
yürütülen projeler kapsamında elde edilen veriler, bu analiz çalışması için esas kabul edilmiştir. Veri işleme araçları olarak AriceTech-Data Minning
Systems, Microsoft Power BI, SPSS 21 kullanılmıştır.
Bulgular: Türkiye genelinde, 2011-2017 yılları arasında toplam 7466 karaciğer hastası bulunduğu, toplam nakil sayısının 7728 olduğu ve yapılan
nakillerin %70’inin canlı, %30’unun kadaverik nakil olduğu saptanmıştır. 2011-2016 yılları arasındaki genel hasta ve greft sağ kalım oranları; Greft
Sağ Kalım 1 yıl (GSK1) için %67.09, Hasta Sağ Kalım 1yıl (HSK1) için %75.76 ve Hasta Sağ Kalım 15 Gün (HSK15Gün) için ise %90.25 olarak belirlenmiştir. Yapılan tüm nakillerde (kadaverik+canlı) toplam greft kaybı/nakil (542/7728) oranı %7.01 olarak saptanmıştır. Ülkemizde, canlı-akrabadan
nakil olmak için ortalama 125 gün bekleme yapılmaktadır.
Sonuç: Türkiye genelinde yapılan karaciğer nakillerindeki canlı-kadaverik oranları dünyada bilinen oranların tersi yönündedir. Karaciğer hastaları
nakil için oldukça uzun süre beklemek zorunda kalmaktadır. Uzun bekleme süreleri sebebiyle kaybedilen hasta sayıları ve organ yetmezliği olan
hastaların yoğun bakım maliyetleri artmaktadır. Türkiye’deki bu sorunun çözümü için kadavra donör sayılarının artırılması, beyin ölümü olgularının
tespiti ve organ vericisi olarak kullanılma oranlarının yükseltilmesi önem arz etmektedir. Öncelikli nakil ihtiyacı olup kadavra temin edilemeyen
hastalar için, kalp atımsız kadavra donörlerinin kullanılması ve çapraz nakil programının etkin olarak uygulanması bir çözüm olarak önerilebilir.
Objective: Organ transplantation is a surgical procedure to replace a non-functioning organ in human body with a healthy organ removed from a living or cadaveric donor. In this research, we aim to examine the statistical analysis of the liver transplantation data between 2011-2017 recorded with digitized system called as Turkey Organ Tissue Transplant System (TODS), which is certified by Turkish Ministry of Health in 2011. Material and Methods: The data obtained from the projects between 2011 and 2017 conducted by Turkish Ministry of Health (patient and donor information is given as a nickname) are considered as the basis for this analysis. AriceTech-Data Minning Systems, Microsoft Power BI, SPSS 21 were used as data processing tools. Results: In Turkey between 2011-2017, it was determined that there were a total of 7466 liver patients, the number of total transplantation was 7728, and of those, 70% were live and 30% were cadaveric. Overall patient and graft survival rates between 2011 and 2016 were as follows: 67.09% for Graft Survival at 1 year (GSK1), 75.76% for Patient Survival at 1 year (HSK1) and 90.25% for Patient Survival at 15 days (HSK15Gun). The ratio of total graft loss among all transplantation (cadaveric+live) was determined as 7.01% (542/7728). In our country, the average wait time is 125 day for transplantation from live-relatives. Conclusion: Live and cadaveric rates for liver transplantation in Turkey are in the opposite direction with the known rates in the world. Liver patients face high waiting time for organ transplantation. Due to long waiting times, number of lost patients and intensive care costs of patients with organ failure are increasing. For solution of this problem in Turkey, increasing the number of cadaveric donor, detection of the rate of brain death and raising the rate of their use as an organ donor are important. The use of non-heart beating cadaveric donors and the effective implementation of paired donation programs can be suggested as a solution for patients who are in need of priority transplantation and unable to provide cadaveric donor.
Objective: Organ transplantation is a surgical procedure to replace a non-functioning organ in human body with a healthy organ removed from a living or cadaveric donor. In this research, we aim to examine the statistical analysis of the liver transplantation data between 2011-2017 recorded with digitized system called as Turkey Organ Tissue Transplant System (TODS), which is certified by Turkish Ministry of Health in 2011. Material and Methods: The data obtained from the projects between 2011 and 2017 conducted by Turkish Ministry of Health (patient and donor information is given as a nickname) are considered as the basis for this analysis. AriceTech-Data Minning Systems, Microsoft Power BI, SPSS 21 were used as data processing tools. Results: In Turkey between 2011-2017, it was determined that there were a total of 7466 liver patients, the number of total transplantation was 7728, and of those, 70% were live and 30% were cadaveric. Overall patient and graft survival rates between 2011 and 2016 were as follows: 67.09% for Graft Survival at 1 year (GSK1), 75.76% for Patient Survival at 1 year (HSK1) and 90.25% for Patient Survival at 15 days (HSK15Gun). The ratio of total graft loss among all transplantation (cadaveric+live) was determined as 7.01% (542/7728). In our country, the average wait time is 125 day for transplantation from live-relatives. Conclusion: Live and cadaveric rates for liver transplantation in Turkey are in the opposite direction with the known rates in the world. Liver patients face high waiting time for organ transplantation. Due to long waiting times, number of lost patients and intensive care costs of patients with organ failure are increasing. For solution of this problem in Turkey, increasing the number of cadaveric donor, detection of the rate of brain death and raising the rate of their use as an organ donor are important. The use of non-heart beating cadaveric donors and the effective implementation of paired donation programs can be suggested as a solution for patients who are in need of priority transplantation and unable to provide cadaveric donor.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Türkiye organ doku nakil sistemi (tods), karaciğer nakli, donör, kadaverik donör, canlı donör, Turkey organ tissue transplant system (tods), liver transplantation, donor, Cadaveric donor, living donor
Kaynak
Selçuk Genel Tıp Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
30
Sayı
2
Künye
Diler, S. B., Bingöl, G., Sapan, İ., Dalgıç, A., (2020). Türkiye’de Yapılan Kadavra ve Canlı Donörden Karaciğer Nakillerinin 2011-2017 Yılları Arası Analizi. Selçuk Genel Tıp Dergisi, 30(2), 119-128.
