11-15 yaş çocuklarda vücut yağ yüzdesinin beden kütle indeksi ve biyoelektriksel impedans analizi ile değerlendirilmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2007
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Bu çalışma, 11-15 yaş çocukların vücut yağ yüzdelerini vücut kütle indeksi (VKİ) ve biyoelektriksel impedans analizi (BİA) ile değerlendirmek amacıyla yapıldı. Yöntem: Konya il merkezinde rasgele örneklenen iki ilköğretim okulunun ikinci kısım öğrencilerinden 11-15 yaşlardaki toplam 473 çocuk araştırma kapsamına alındı. Çocukların boy ve ağırlık ölçümleri yapılıp, VKİ değerleri hesaplandı ve persantil eğrileri çıkarıldı. Ayrıca, BİA ile çocukların vücut yağ yüzdeleri hesaplandı. VKİ ve BİA değerlerine göre hafif şişman ve şişman oranları belirlendi. Yaş, cinsiyet ve pubertal döneme göre VKİ ve BİA değerleri karşılaştırıldı. Bulgular: VKİ’ye göre postpubertal dönem çocuklarda hafif şişman olma oranı (% 10.4) prepubertal dönem çocuklarla (% 8.0) benzer bulundu. Obezite prevalansı ise postpubertal dönem çocuklarda (% 9.1) prepubertal dönem çocuklardakinden (% 3.1) daha yüksekti. BİA ile vücut yağ yüzdesi (VYY) de postpubertal dönem çocuklarda (19.29.5) prepubertal dönem çocuklardan (17.28.5) daha yüksek bulundu. Her yaş için, VKİ ortalamaları cinsiyete göre farksızken, VYY ortalamaları kızlarda yüksekti. Puberteye giren erkeklerde sadece VKİ değeri artarken kızlarda hem VKİ hem VYY değerleri artmaktaydı. Sonuç: Sonuç olarak, prepubertal ve postpubertal çocuklarda aşırı ağırlık veya şişmanlık tanısı için yapılacak taramalarda VKİ yerine daha duyarlı olan BİA’nin tercih edilebileceği kanaatine varıldı.
Objective: This study was carried out to evaluate body fat percentage by using body mass index (BMI) and bioelectrical impedance analysis (BIA) in 11 to 15 years old children. Methods: A total number of 473 children from two elementary schools randomly selected in the city center of Konya were included in the survey. BMI percentile curves were obtained by measuring the heights and weights of the children and calculating the BMI values. For the calculation of body fat percentage values, BIA were used. Overweight and obese children were determined according to values of BMI and BIA. Values of BMI and BIA were compared to age, gender and pubertal status of children. Results: The ratio of overweight children in the prepubertal (8.0%) and postpubertal period (10.4%) was similar. Obesity ratio (9.1%) in postpubertal children was higher than in prepubertal children (3.1%). The mean percentage of body fat in postpubertal children (19.2%±9.5%) was also higher than in prepubertal children (17.2%±8.5%). There was not significant difference of the mean value of BMI in gender for each age. While only BMI value in the pubertal boys increased, in the girls both BMI and BIA values significantly increased in the pubertal period. Conclusion: BIA is more useful than BMI in adolescent children while making decision on overweighting or obesity.
Objective: This study was carried out to evaluate body fat percentage by using body mass index (BMI) and bioelectrical impedance analysis (BIA) in 11 to 15 years old children. Methods: A total number of 473 children from two elementary schools randomly selected in the city center of Konya were included in the survey. BMI percentile curves were obtained by measuring the heights and weights of the children and calculating the BMI values. For the calculation of body fat percentage values, BIA were used. Overweight and obese children were determined according to values of BMI and BIA. Values of BMI and BIA were compared to age, gender and pubertal status of children. Results: The ratio of overweight children in the prepubertal (8.0%) and postpubertal period (10.4%) was similar. Obesity ratio (9.1%) in postpubertal children was higher than in prepubertal children (3.1%). The mean percentage of body fat in postpubertal children (19.2%±9.5%) was also higher than in prepubertal children (17.2%±8.5%). There was not significant difference of the mean value of BMI in gender for each age. While only BMI value in the pubertal boys increased, in the girls both BMI and BIA values significantly increased in the pubertal period. Conclusion: BIA is more useful than BMI in adolescent children while making decision on overweighting or obesity.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Genel ve Dahili Tıp, Vücut kütle indeksi, biyoelektrik empedans analizi, çocuk, şişmanlık.
Kaynak
Genel Tıp Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
17
Sayı
1
