Farklı mukoza kalınlıklarının iki tip implant destekli overdenture dizaynı üzerindeki stres dağılımına etkisi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2013

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Farklı mukoza kalınlıklarının, implant destekli mandibular overdenture tasarımlarında stres dağılımına etkisi yeterince değerlendirilmemiştir. Bu çalışmanın amacı fotoelastik stres analiz yöntemi kullanılarak yükleme altında farklı mukoza kalınlığının, iki implant destekli mandibular overdenture tasarımları üzerindeki stres dağılımına etkisini değerlendirmektir. Kaninler bölgesine iki adet bağımsız implant (4,0x11 mm) yerleştirilmiş altı adet alt çene dişsiz fotoelastik modeller üretildi. Çalışılan ataçman sistemler, locator ve ball stud ataçman sistemlerdi. Ball ve locator grupların her ikisi de, farklı mukoza kalınlıkları (1mm-1mm, 1mm-2mm, 1mm-4mm ) sağlayan farklı rezidüel kret yüksekliğine sahip üç farklı modelden oluşmaktadır. Birinci molarların santral fossasına tek taraflı (her birinde sağa ve sola olmak üzere) ve çift taraflı olarak 135 N statik vertikal kuvvet uygulandı. Modeller, yükleme altında implantların etrafında ve implantlar arası bölgede izokromatik fringeleri gözlemek için dairesel polariskop alanına yerleştirildi. Fotoelastik stres fringeleri monitörize edildi ve fotoğrafik olarak kaydedildi. Tek taraflı ve çift taraflı yükleme altında ball ataçman grupları, locator gruplardan daha yüksek stres değerleri gösterdi. Her iki ataçman sistemi de en düşük stres değerlerini 1mm-1mm mukoza kalınlıklı modellerde üretti. Tek taraflı yüklemelerde her iki ataçman sisteminde 1mm-2mm modeller diğer modellerden daha yüksek stres değerleri gösterdi. Tek taraflı yükleme altında bütün gruplar için en yüksek stres değerleri yüklenen taraftaki implantta gözlendi. Çift taraflı yükleme esnasında her iki ataçman sisteminde de aynı modellerde implantlar arasında birbirine yakın stres değerleri gözlendi. Tüm test modellerinde her iki ataçman sisteminde gözlenen en yüksek stres değerleri orta seviyedeydi. Bu in vitro çalışma locator ataçmanın kullanımının implant destekli overdenturelar için stresleri optimize etmek ve daha dengeli stres dağılımı sağlamak açısından avantajlı olduğunu önermektedir. Mukoza kalınlığı implantlar üzerindeki stres dağılımını etkilemektedir. Yapay dişlerin oluşturduğu implant-destekli overdenture protezlerde bilateral balanslı okluzyon avantajlı okluzyon dizaynıdır ki bu durumda dişsiz kret korunur ve daha homojen stres dağılımı sağlanır.
The effect of different mucosa characteristics on stress distribution of implant-retained mandibular overdenture designs has not been sufficiently evaluated. The aim of this study was to evaluate the effect of different mucosa thickness on the stress distrubition on two implant-retained mandibular overdenture designs under loading using photoelastic stress analysis method. Six photoelastic models of an edentulous mandibular were fabricated with solitary two implants (4,0x11 mm) which were placed in the canine regions. The attachment systems studied were ball and locator stud attachments. Both ball and locator groups were include three different models which had different residuel ridge height so that provided different mucosa thickness (1mm-1mm, 1mm-2mm, 1mm-4mm). Static vertical force of 135 N was applied unilaterally (each in turn right and left side) and bilaterally to the central fossa of the first molars. Models were positioned in the field of circular polariscope to observe the distribution of isochromatic fringes around the implants and interimplant areas under loading. The photoelastic stress fringes were monitored and recorded photographically. Ball attachment groups were showed higher stress values than locator groups under both unilaterally and bilaterally loading. Both of attachment system produced the lowest stress values in stimulated 1mm-1mm mucosa thickness models. 1mm-2mm models were higher stress values than other models for both attachment system under unilateral loading. The highest stres values were observed which was loaded-side implant for all groups under unilaterally loading. Stress values were observed to close each others for implants in same models for both attachment systems during bilaterally loading. The highest stress value observed with both attachment systems were moderate in all test models. This in vitro study suggested that the use of locator attachment could be advantageous for implant-retained overdenture with regard to optimizing stress and provide more uniform stress distribution. The thickness of mucosa influence to stress values on implants. Bilateral balanced occlusion is a favored occlusal design in setting of artificial teeth in implant-supported overdenture dentures, which preserves edentulous ridge and provide more uniform stress distribution.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Dental implantasyon, Dental implantation, Dental implantlar, Dental implants, Dental stres analizi, Dental stress analysis, Fotoelastisite, Photoelasticity, Mukozalar, Mucous membrane

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Aykent, F. (2013). Farklı mukoza kalınlıklarının iki tip implant destekli overdenture dizaynı üzerindeki stres dağılımına etkisi. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış doktora tezi, Konya.