Anasınıfı, hazırlık ve ilköğretim birinci sınıflarda okuyan görme engelli öğrencilerin oyunlarının değerlendirilmesi: Karşılaştırmalı bir araştırma
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2006
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Oyun, çocukların zihin ve motor gelişimi önemlidir. Oyun, çocukların kendilerini saran dünyayı keşfetmelerine, bireysel biçimlerde tepkide bulunmalarına olanak sağlar (Gander ve Gardiner 1998). Yapılan araştırmalar, herhangi bir müdahale yapılmadan okul çağına gelen görme engelli çocuklarda öncelikle bilişsel gelişim alanı olmak üzere psikomotor, toplumsal ve duyusal gelişim alanlarında gören akranlarına göre ortalama iki yıllık bir gerilik olduğunu belirtmektedir (Enç 1972; Kirk, Gallagher ve Anastasiow 2000 ). Görme engelli çocukların oyun gelişimlerinin de bu duruma benzer şekilde gören akranlarından geri kaldığı bildirilmektedir (Ferguson ve Buultjeans 1995; Kirk ve arkadaşları 2000). Dolayısı ile bu araştırmanın amacı anasınıfı, hazırlık ve ilköğretim birinci sınıflarda eğitim gören görme engelli öğrencilerin oyunlarının değerlendirilmesidir. Araştırmaya konu olan görme engelli çocukların geçmişte oyuncaklarla ilgili deneyim ve bilgilere sahip olduğu görülmüştür. Görme engelli öğrencilerin oyun repertuarlarının yetersiz olduğu, hayali rol oyunlarına ya da sembolik oyunlara ilgilerinin düşük olduğu gözlenmiştir. Onların düşük motor yeteneği gerektiren oyunlara yöneldikleri ve daha çok oturarak oyun oynadıkları görülmüştür. Öğrencilerin oyun oynarken sık oyuncak değiştirdikleri ve birden fazla oyuncakla oynadıkları gözlenmiş ve bunun onların oyuncaklara ve oyuna ilgilerinin yüksekliğini gösterdiği düşünülmektedir. Görme engelli çocukların oyunları daha çok bireysel oynadıkları, bunun Parten'in Birlikte Oyun modeline benzediği gözlenmiştir. Beraber rol 2 oyunu oynayan öğrencilerin oyunlarında görsel ipuçlarını ve motor hareketleri kullanmadıkları ve oyunlarının radyo tiyatrosunu andırdığı; bu durumun diğer görme engelli çocuklarda da görüldüğü gözlenmiştir. Görme engelli çocukların soyut düşünce gerektiren oyunlar yerine somut fiillerle ifade edilen oyunları oynamaya eğilimli oldukları görülmüştür. Her iki cins arasında yapılan karşılaştırmada, kızların kızlara özgü oyuncak ve oyunlara, erkeklerin erkeklere özgü oyuncak ve oyunlara eğilim gösterdikleri gözlenmiştir.
Game is important for children?s mental and motor development. However, game makes discovering of the surrounding world possible for children and let them react in individual style (Gander and Gardiner 1998). Researches indicate that visually impaired children have two years retardation in comparison with their peers who are not visually impaired in terms of cognitive, psycho-motor, social and emotional development because excessive decrease of sight potency has vital impact to becoming inadequate of growing up (Enç 1972; Kirk, Gallagher and Anastasiow 2000). It has been reported that the game development of visually impaired children lags behind their peers who are not visually impaired as this condition (Ferguson and Buultjeans 1995; Kirk at al. 2000). Therefore, the aim of this research is to evaluate the games of children with visually impaired who are enrolled at preschool, preparatory class and primary school?s first class. According to the findings in this study: It was observed that the visually impaired children who are the subjects of this study had experiences and knowledge about toys in the past. It was also observed that these children?s game repertory, their interest in imaginary role plays and symbolic games were inadequate. In addition, it was observed that some students tended to play the games which were need low motor abilities and they generally played while they were sitting. Their playing with more than one toys and frequently changing toys that made us think that this shows their interest is high in games and toys. 2 It was observed that the visually impaired children played individually and it seemed like Parten?s ?Game Together Model?; and, some children who are playing role games did not use gesture and facial expression sufficiently; and their games resembled radio theatre. Visually impaired children tended to prefer playing games which are expressed with concrete verbs to ones require abstract thought. In comparison between genders, the girls tended to play games and toys which are unique to girls; however, the boys tended to play games and toys which are unique to boys.
Game is important for children?s mental and motor development. However, game makes discovering of the surrounding world possible for children and let them react in individual style (Gander and Gardiner 1998). Researches indicate that visually impaired children have two years retardation in comparison with their peers who are not visually impaired in terms of cognitive, psycho-motor, social and emotional development because excessive decrease of sight potency has vital impact to becoming inadequate of growing up (Enç 1972; Kirk, Gallagher and Anastasiow 2000). It has been reported that the game development of visually impaired children lags behind their peers who are not visually impaired as this condition (Ferguson and Buultjeans 1995; Kirk at al. 2000). Therefore, the aim of this research is to evaluate the games of children with visually impaired who are enrolled at preschool, preparatory class and primary school?s first class. According to the findings in this study: It was observed that the visually impaired children who are the subjects of this study had experiences and knowledge about toys in the past. It was also observed that these children?s game repertory, their interest in imaginary role plays and symbolic games were inadequate. In addition, it was observed that some students tended to play the games which were need low motor abilities and they generally played while they were sitting. Their playing with more than one toys and frequently changing toys that made us think that this shows their interest is high in games and toys. 2 It was observed that the visually impaired children played individually and it seemed like Parten?s ?Game Together Model?; and, some children who are playing role games did not use gesture and facial expression sufficiently; and their games resembled radio theatre. Visually impaired children tended to prefer playing games which are expressed with concrete verbs to ones require abstract thought. In comparison between genders, the girls tended to play games and toys which are unique to girls; however, the boys tended to play games and toys which are unique to boys.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Görme engelli çocuklar, Visually impaired children, Oyun gelişimi, Developing play, Oyun, Game
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Kılıçoğlu, M. (2006). Anasınıfı, hazırlık ve ilköğretim birinci sınıflarda okuyan görme engelli öğrencilerin oyunlarının değerlendirilmesi: Karşılaştırmalı bir araştırma. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Konya.
