Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu
| dc.authorid | https://orcid.org/0000-0002-9145-0845 | en_US |
| dc.authorid | https://orcid.org/0000-0003-4531-6589 | en_US |
| dc.date.accessioned | 2020-06-26T09:53:06Z | |
| dc.date.available | 2020-06-26T09:53:06Z | |
| dc.date.issued | 2018 | en_US |
| dc.department | Selçuk Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Alman Dili ve Edebiyatı Bölümü | en_US |
| dc.description.abstract | Bu çalışmanın amacı Almanca ve Türkçede adın belirtme durumunu karşılaştırmalı olarak incelemek, benzerlik ve farklılıklarını ortaya çıkarmak ve Almanca öğrenen Türkler için bu konudaki öğrenme zorluklarına çözüm önerileri geliştirmektir. Çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde adın belirtme durumu her iki dilde de ayrıntılı olarak incelenmektedir. Adın belirtme durumunda iki dil arasındaki en belirgin fark nesnenin belirtililik özelliğinde ortaya çıkmıştır. Türkçe tümcede nesne ekli ya da eksiz bulunabilmektedir. –İ ekini alan nesne belirtilidir. Almancada ise nesne ister belirtili ister belirtisiz olsun artikeli mutlaka Akkusativ durumda çekimlenmek zorundadır. İkinci bölümde öğrenci uygulamalarına yer verilmiştir. Öğrencilere çalışma kağıdı dağıtılmış ve üç farklı değişkende adın belirtme durumunu kullanma başarıları ölçülmüştür. Tümce kurmada ve Türkçeden Almancaya çeviride “ein” belirsiz artikelinin Akkusativ durumda çekimlenmemesi, Almancadan Türkçeye çeviride ise belirtisiz nesneye “–İ” ekinin getirilmesi en sık yapılan hatalar olarak bulunmuştur. Hatalar çözümlendiğinde bunların yalnızca Türkçe ile Almancanın yapısal farklılığından kaynaklanmadığı, birinci yabancı dil olarak öğrenilen İngilizcenin de etkisi olduğu anlaşılmıştır. Bu sonuçlara göre öğrencilerin dillere daha çözümleyici yaklaşmasının sağlanması ve dil bilinci oluşturulması yönünde çaba harcanması gerektiği ortaya çıkmıştır. | en_US |
| dc.description.abstract | Bu çalışmanın amacı Almanca ve Türkçede adın belirtme durumunu karşılaştırmalı olarak incelemek, benzerlik ve farklılıklarını ortaya çıkarmak ve Almanca öğrenen Türkler için bu konudaki öğrenme zorluklarına çözüm önerileri geliştirmektir. Çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde adın belirtme durumu her iki dilde de ayrıntılı olarak incelenmektedir. Adın belirtme durumunda iki dil arasındaki en belirgin fark nesnenin belirtililik özelliğinde ortaya çıkmıştır. Türkçe tümcede nesne ekli ya da eksiz bulunabilmektedir. –İ ekini alan nesne belirtilidir. Almancada ise nesne ister belirtili ister belirtisiz olsun artikeli mutlaka Akkusativ durumda çekimlenmek zorundadır. İkinci bölümde öğrenci uygulamalarına yer verilmiştir. Öğrencilere çalışma kağıdı dağıtılmış ve üç farklı değişkende adın belirtme durumunu kullanma başarıları ölçülmüştür. Tümce kurmada ve Türkçeden Almancaya çeviride “ein” belirsiz artikelinin Akkusativ durumda çekimlenmemesi, Almancadan Türkçeye çeviride ise belirtisiz nesneye “–İ” ekinin getirilmesi en sık yapılan hatalar olarak bulunmuştur. Hatalar çözümlendiğinde bunların yalnızca Türkçe ile Almancanın yapısal farklılığından kaynaklanmadığı, birinci yabancı dil olarak öğrenilen İngilizcenin de etkisi olduğu anlaşılmıştır. Bu sonuçlara göre öğrencilerin dillere daha çözümleyici yaklaşmasının sağlanması ve dil bilinci oluşturulması yönünde çaba harcanması gerektiği ortaya çıkmıştır. | en_US |
| dc.description.abstract | The subject of this study is the accusative of the noun in German and Turkish. The aim of the study is to find similarities and differences in the field of the accusative and to develop solution proposals for learning difficulties. The study consists of two parts. In the first part, the accusative case of the noun is examined in detail in both languages. The biggest difference between two languages is found in the definiteness of the accusative object. The accusative object can be used in Turkish with or without suffix -İ. The accusative object with the suffix -i is determined. But the definiteness of the object must be shown in German with the definite article. The second part examines the students' test. A test has been carried out at Selcuk University, Konya among students in the Department of German Language and Literature. An analysis of the mistakes showed that there are particular problems regarding the translation of Turkish sentences into German and declension of the articles. It became clear that the mistakes not only consist of the structural differences between the two languages, but also that the first foreign language English plays an important role. The foreign language learner must be more careful when comparing languages and their language awareness needs to be developed. | en_US |
| dc.description.abstract | The subject of this study is the accusative of the noun in German and Turkish. The aim of the study is to find similarities and differences in the field of the accusative and to develop solution proposals for learning difficulties. The study consists of two parts. In the first part, the accusative case of the noun is examined in detail in both languages. The biggest difference between two languages is found in the definiteness of the accusative object. The accusative object can be used in Turkish with or without suffix -İ. The accusative object with the suffix -i is determined. But the definiteness of the object must be shown in German with the definite article. The second part examines the students' test. A test has been carried out at Selcuk University, Konya among students in the Department of German Language and Literature. An analysis of the mistakes showed that there are particular problems regarding the translation of Turkish sentences into German and declension of the articles. It became clear that the mistakes not only consist of the structural differences between the two languages, but also that the first foreign language English plays an important role. The foreign language learner must be more careful when comparing languages and their language awareness needs to be developed. | en_US |
| dc.identifier.citation | Uslu, Z., Uyanık, A. (2018). Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, (40), 159-170. | en_US |
| dc.identifier.doi | 10.21497/sefad.515248 | en_US |
| dc.identifier.endpage | 170 | en_US |
| dc.identifier.issn | 2458-908X | en_US |
| dc.identifier.issue | 40 | en_US |
| dc.identifier.startpage | 159 | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12395/39765 | |
| dc.institutionauthor | Uslu, Zeki | |
| dc.institutionauthor | Uyanık, Ayşe | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi | en_US |
| dc.relation.ispartof | Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Makale - Ulusal - Editör Denetimli Dergi | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.selcuk | 20240510_oaig | en_US |
| dc.subject | Ad çekimi | en_US |
| dc.subject | belirtme durumu | en_US |
| dc.subject | nesne | en_US |
| dc.subject | fiil istemi | en_US |
| dc.subject | Declension of the noun | en_US |
| dc.subject | accusative | en_US |
| dc.title | Almanca ve Türkçede Adın Belirtme Durumu | en_US |
| dc.title.alternative | The Accusative of the Noun in German and Turkish | en_US |
| dc.type | Article | en_US |
