2008 küresel krizi sonrası geleneksel olmayan para politikalarının etkileri: Türkiye örneği

2008 Küresel Finans Krizi, merkez bankacılığında ve para politkasında büyük bir dönüşüme neden oldu. Bu kapsamda gelişmiş ülke merkez bankaları fiyat istikrarı hedefinin yanında finansal istikrarı da sağlamak üzere politikalar geliştirdiler. Türkiye'de 2008 Küresel finansal kriz sonrasında gelişmiş ülke merkez bankalarını takiben geleneksel olmayan para politikası uygulamaları başlamıştır. Çalışmanın amacı, söz konusu para politikasındaki geleneksel olmayan uygulamaların makroekonomik etkilerini incelemektir. Küresel kriz sonrası Türkiye'de uygulanan para politikasının fiyat istikrarını ve finansal istikrarı sağlamaktaki başarısı test edilmiştir. Bu kapsamda 2008-2021 yılları için TÜFE, faiz oranı, nakit rezerv oranı, toplam krediler ve reel efektif döviz kuru değerlerine dair aylık veriler kullanılmıştır. Çalışmada değişkenlerin durağanlığını tespit etmek için Dickey-Fuller ve Philips-Perron birim kök testleri ile analiz edilmiştir. Ayrıca, yapısal krılmaların tespit edilebilmesi için Zivot-Andrews birim kök testi yapılmıştır. Değişkenler durağan olmadığı için bu değişkenler arasındaki uzun dönemli ilişkiyi tahmin etmek için Johansen Eşbütünleşme analizi yapılmıştır. Son olarak, Vektör Hata Düzeltme Modeli ve Etki-Tepki Analizi kullanılmıştır.

The 2008 Global Financial Crisis caused a major transformation in central banking and monetary policy. In this context, central banks of developed countries have developed policies to ensure financial stability as well as the price stability target. Following the 2008 global financial crisis, unconventional monetary policy practices began in Turkey, following the central banks of developed countries. The aim of the study is to examine the macroeconomic effects of unconventional practices in monetary policy. The success of the monetary policy implemented in Turkey after the global crisis in ensuring price stability and financial stability has been tested. In this context, monthly data on CPI, interest rate, cash reserve rate, total loans and real effective exchange rate values were used for the years 2008-2021. In the study, they were analyzed with Dickey-Fuller and Philips-Perron unit root tests to determine the stationarity of the variables. Additionally, the Zivot-Andrews unit root test was performed to detect structural breaks. Since the variables are not stationary, Johansen Cointegration analysis was performed to estimate the long-term relationship between these variables. Finally, Vector Error Correction Model and Impulse-Response Analysis were used.