İşletmenin devri
Yükleniyor...
Tarih
2013-07-02
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
İşletmenin devri hâlinde tarafların sorumluluklarına ilişkin hususlar, 6098 sayılı yeni Borçlar Kanununda esas itibarıyla muhafaza edilmiştir. Ancak, ticarî işletmenin devri sözleşmesine, devir esnasında tasarruf işlemlerinin gerekip gerekmediğine ve tescile ilişkin hususlar bakımından 6102 sayılı yeni Ticaret Kanununda önemli yenilikler mevcuttur. Gerçekten, yeni Ticaret Kanunu sayesinde, ticarî işletmeye dahil malvarlığı unsurlarının devri, kendilerine özgü, zorunlu tasarruf işlemlerinin yapılmasına bağlı olmaktan çıkarılmıştır (TK. m. 11/III). Buna göre, ticarî işletmenin devrine ilişkin sözleşmenin yapılması, kendiliğinden işletmeye dahil malvarlığı değerlerinin devralana intikalini sağlar. Dolayısıyla, ticarî işletmenin devri sözleşmesi, yeni Ticaret Kanunu gereğince artık bir borçlandırıcı işlem değil, tasarruf işlemidir. Ayrıca, söz konusu hüküm, eski Ticaret Kanunundan farklı olarak, ticarî işletmenin devri bakımından yeni bir küllî halefiyet hâli öngörmektedir. Böylece, ticarî işletmenin devri sözleşmesi, işletmeye dahil tapuya kayıtlı taşınmazların mülkiyetinin tescilsiz iktisabına da imkân sağlamaktadır. Aynı şekilde, devri için özel siciline kaydı şart olan birçok fikrî hak devir sözleşmesinin yapılmasıyla birlikte tescilsiz kazanılmış olur. Yine, ticarî işletmenin devri sözleşmesinin geçerliliği de adi yazılı şekilde yapılmasına bağlanmıştır. Ayrıca, ticarî işletmenin devri sözleşmesinin tescil ve ilân edileceği öngörülmüştür. Ancak, her ne kadar ticarî işletmenin devrinin kolaylaştırılması ve hızlandırılması hedeflenmiş olsa da, bu hüküm oldukça eleştiriye açıktır. Öte yandan, Ticaret Kanununun 11 inci maddesinin 3 üncü fıkrası, ticarî nitelik taşımayan işletmeler bakımından uygulanamaz. Bu sebeple, ticarî nitelik taşımayan işletmelerin devrine ilişkin sözleşme, borçlandırıcı bir işlemdir. Yine, bu tür işletmelerin devrine ilişkin sözleşmede esasen şekil serbestisi kuralı hâlen geçerlidir.
The matters relating to the responsibilities of the parties in the course of the transfer of the enterprise are conserved in principle in the new Code of Obligations no 6098. However, important newnesses exist in the new Code of Commercial no 6102 relating to the transfer contract for commercial enterprise, needfulness of the disposal transactions in the course of the transfer and registry. Indeed, the transfer of the elements which merge to the commercial enterprise is extracted from appertaining to making specific and mandatory disposal transactions by virtue of the new Code of Commercial (Art. 11/III). Thus, the transfer contract for the commercial enterprise is a disposal transaction anyway. Moreover, said legal provision provides a new status for the universal succession about the transfer of the commercial enterprise. Thereby, the transfer contract elicits possibility the ownership of the registered immovable to be acquired not officially registered. Also, the validity of the transfer contract is subject to the simple written form. Moreover, the registration and the declaration of the transfer contract of commercial enterprise are made clear in the Code of Commercial. Although the aim of this legal provision is to simplify and quicken the transfer of the commercial enterprise, it is open to criticism fairly. Nonetheless, the Code of Commercial cannot be applied for the noncommercial enterprises. Thence, the transfer contract relating to the noncommercial enterprises is a contract which burden obligation. Also, freedom as to form is still valid for the contracts relating to the transfer of noncommercial enterprises.
The matters relating to the responsibilities of the parties in the course of the transfer of the enterprise are conserved in principle in the new Code of Obligations no 6098. However, important newnesses exist in the new Code of Commercial no 6102 relating to the transfer contract for commercial enterprise, needfulness of the disposal transactions in the course of the transfer and registry. Indeed, the transfer of the elements which merge to the commercial enterprise is extracted from appertaining to making specific and mandatory disposal transactions by virtue of the new Code of Commercial (Art. 11/III). Thus, the transfer contract for the commercial enterprise is a disposal transaction anyway. Moreover, said legal provision provides a new status for the universal succession about the transfer of the commercial enterprise. Thereby, the transfer contract elicits possibility the ownership of the registered immovable to be acquired not officially registered. Also, the validity of the transfer contract is subject to the simple written form. Moreover, the registration and the declaration of the transfer contract of commercial enterprise are made clear in the Code of Commercial. Although the aim of this legal provision is to simplify and quicken the transfer of the commercial enterprise, it is open to criticism fairly. Nonetheless, the Code of Commercial cannot be applied for the noncommercial enterprises. Thence, the transfer contract relating to the noncommercial enterprises is a contract which burden obligation. Also, freedom as to form is still valid for the contracts relating to the transfer of noncommercial enterprises.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Ticaret Kanunu, Commercial Code, Ticari işletmeler, Commercial institutes, İşletme hakkı devri, Transfer of operating right, İşyeri devri, Workplace transferring
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Akçaal, M. (2013). İşletmenin devri. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Konya.
