Sigara içen ve içmeyen COVID-19 hastalarında semptom sıklığının, süresinin, şiddetinin ve ilişkili durumların değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada, sigara içen ve içmeyen COVID-19 hastalarında semptom sıklığının, süresinin, şiddetinin ve ilişkili durumların değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma sigara içen ve içmeyen COVID-19 hastalarında semptom sıklığının, süresinin, şiddetinin ve ilişkili durumların değerlendirilmesini amaçlayan retrospektif bir araştırmadır. Araştırma, Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi İşyeri Hekimliğine 01.04.2020-31.01.2021 tarihleri arasında başvuran ve PCR testleri pozitif çıkan sigara içen 197 COVID-19 hastasının tamamı ve bu hastalara yaş, cinsiyet, kronik hastalık ve meslek açısından eş tutulmuş 197 sigara içmeyen COVID-19 hastası alınarak yapıldı. Veri toplama, dosya taranması ve yüz yüze anket doldurma yöntemi kullanılarak gerçekleştirildi. Veri toplama araçları olarak; işyeri hekimliği hasta dosyaları retrospektif olarak incelendi. Eksik veriler, sosyodemografik değişkenlerin ve geçirdiği COVID-19 hastalığına dair bilgilerin sorulduğu 26 soruluk bir anket formunun doldurulmasıyla tamamlandı. Sosyodemografik veriler olarak; yaş, cinsiyet, eğitim durumu, meslek, temas durumu, kronik hastalıkları ve kullandıkları ilaçlar ve sigara kullanma durumu ve miktarı soruldu. Geçirdiği COVID-19 hastalığına dair bilgiler; başvuruda semptom varlığı, şiddeti (VAS kullanılarak), süresi ve başvuru sonrası başlayan semptom varlığı, şiddeti ve süresi soruldu. Hastaların dosya incelemelerinden hastalık şiddeti, yatış durumu, hastalığın klinik seyri, laboratuvar bulguları, görüntüleme bulguları ve satürasyon değerleri incelendi. Veriler, Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) versiyon 22.0 istatistik paket programında değerlendirildi. İstatistiksel anlamlılık p<0,05 olarak kabul edildi. Bulgular: Çalışmaya COVID-19 hastalığı geçiren, 197 sigara içen, 197 sigara içmeyen 394 birey alındı. Çalışmaya katılan bireylerin %28,2'i kadın, %71,8'i erkekti. Katılımcıların yaş ortalaması 32,94±7,54'idi. Çalışmaya katılan bireyler sigara içen ve içmeyen şeklinde iki gruptan oluştu. Gruplar arasında cinsiyet, yaş, meslek ve kronik hastalık durumu eş tutuldu ve istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Sigara içenlerde COVID-19 hastalığını WHO sınıflamasına göre orta ve ağır şiddette geçirme sıklığı sigara içmeyenlere kıyasla anlamlı bir şekilde yüksek bulundu (p<0,001). Sigara içen bireylerde COVID-19 hastalığı ilerleyen seyirde olma sıklığı sigara içmeyen bireylere göre anlamlı bir şekilde yüksekti (p<0,001). Çalışmaya katılan sigara içen bireylerin başvuru anında ateş ve tat koku kaybı semptomu sıklığı, sigara içmeyen bireylerle kıyaslandığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p>0,05). Çalışmaya katılan sigara içen bireylerin başvuru anındaki öksürük, dispne, boğaz ağrısı, kas eklem ağrısı, baş ağrısı ve diğer semptomlar sıklığı sigara içmeyenler ile kıyaslandığında istatistiksel açıdan anlamlı şekilde yüksek bulundu (p<0,05). Başvuru anındaki ateş, öksürük, dispne, boğaz ağrısı, kas eklem ağrısı, baş ağrısı, tat koku bozukluğu ve diğer semptomların VAS'a göre şiddet derecesi sigara içenlerde anlamlı şekilde yüksek bulundu (p<0,001). Sigara içme durumuyla başvuru anından sonra başlayan tat koku kaybı şikayeti süresi ve şiddeti karşılaştırıldığında istatistiksel açıdan anlamlı farklılık saptandı (sırasıyla p<0,001, p<0,001). Yapılan lojistik regresyon analizlerinde sigara içmenin öksürük semptomu riskini 2,04 kat, dispne semptomu riskini 4,05 kat, boğaz ağrısı semptomu riskini 2,68 kat, kas eklem ağrısı semptomu riskini %57, baş ağrısı semptomu riskini %77, diğer semptomların riskinin %82 daha fazla arttırdığı saptanmıştır. Sigara içenlerin WHO sınıflamasına göre kliniğinin ağırlaşma riski 3,23 kat, hastalık seyrinin ilerlemesi riski 2,07 kat, COVID-19 hastalığında akciğer tutulum olma riski 3,02 kat daha yüksek bulundu. Sigara içenlerin COVID-19 hastalığı sırasında satürasyonları %95 daha düşük saptandı. Sigara içen bireylerin içtikleri sigara paket/yıl süresi arttıkça COVID-19 hastalığının şiddetinin ağırlaşma sıklığı istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0,004). Sonuç: Çalışmaya katılan hastalardan sigara içenlerde COVID-19 semptomlarının sıklığı ve şiddeti sigara içemeyenlere göre yüksek bulunmuştur. Ayrıca sigara içmek COVID-19 hastalık şiddetini artırmakta ve hastalığın ilerlemesini kolaylaştırmaktadır. Sigaranın bırakılmasının ve bırakmaya yönelik eğitici ve tedavi edici uygulamaların arttırılmasının COVID-19 hastalığının şiddetini ve morbiditesini azaltacağını düşündürtmektedir.

Materials and Methods: This study is a retrospective study aiming to evaluate the frequency, duration, severity and associated conditions of symptoms in smokers and nonsmokers with COVID-19. The study was conducted in 197 smoker COVID-19 patients who applied to Selcuk University Medical Faculty Hospital Occupational Medicine between 01.04.2020-31.01.2021 and whose PCR tests were positive, and 197 non-smoker COVID-19 patients equated to these patients in terms of age, gender, chronic disease and occupation. Data collection was carried out using file scanning and face-to-face survey filling method. As data collection instruments; Occupational medicine patient files were reviewed retrospectively. Missing data were completed by filling out a 26-question questionnaire asking about sociodemographic variables and information about the COVID-19. As the sociodemographic data; Age, gender, education level, occupation, contact status, chronic diseases and drugs they use, and smoking status and amount were asked . Information about the COVID-19 disease he had; Presence of symptoms, severity (using VAS), duration, and presence, severity, and duration of symptoms that started after admission were asked. Disease severity, hospitalization status, clinical course of the disease, laboratory findings, imaging findings and saturation values were examined from the file examinations of the patients.The data were evaluated in the Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) version 22.0 statistical package program. Statistical significance was accepted as p<0.05. Findings: 394 COVID-19 suffered individuals were included in this study, 197 of them were smokers and another 197 were non-smokers.28.2% of the participants were female and 71.8% of them were male.Two groups were consisted as smokers and non- smokers in this study. Gender, age, occupation and chronic disease status were equal between the groups and there was no statistically significant difference. The frequency of moderate and severe COVID-19 disease according to WHO classification was found to be significantly higher in smokers compared to non-smokers (p<0.001). The frequency of progression of COVID-19 disease in smokers was significantly higher than in non-smokers (p<0.001). There was no statistically significant difference in the frequency of fever and loss of taste and smell symptoms at the time of admission of the smokers who participated in the study when compared to non-smokers (p>0.05). The frequency of cough, dyspnea, sore throat, muscle and joint pain, headache and other symptoms at the time of admission of the smokers was found to be statistically significantly higher when compared to non-smokers (p<0.05). The severity of fever, cough, dyspnea, sore throat, muscle and joint pain, headache, taste and smell disorder and other symptoms at admission was found to be significantly higher in smokers compared to VAS (p<0.001). When compared with smoking status, a statistically significant difference was found in the duration and severity of the loss of taste and smell that started after the application (p<0.001, p<0.001, respectively). In logistic regression analysis, it was found that smoking increased the risk of cough symptoms by 2.04 times, the risk of dyspnea symptoms by 4.05 times, the risk of sore throat symptoms by 2.68 times, the risk of muscle and joint pain symptoms by 57%, and the risk of headache symptoms by 77% and the other symptoms by 82% and more. According to the WHO classification of smokers, the risk of clinical worsening was 3.23 times, the risk of progression of the disease was 2.07 times, and the risk of lung involvement in COVID-19 disease was found to be 3.02 times higher. It was found that smokers had 95% lower saturations during COVID-19 disease. As the duration of cigarette pack/year smoked by the smokers increased, the frequency of the severity of the COVID-19 disease was found to be statistically significant (p=0.004). Conclusion: Among the patients who participated in the study, the frequency and severity of COVID-19 symptoms were found to be higher in smokers compared to non-smokers. In addition, smoking increases the severity of COVID-19 disease and facilitates the progression of the disease. It is thought that quitting smoking and increasing educational and therapeutic practices for cessation will reduce the severity and morbidity of COVID-19 disease.