1990 sonrası Türk sinemasında gerçekçilik
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2011-06-29
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Dünya sinemasına damgasını vuran akımlara bakıldığında, en kalıcı ve başarılı akımların gerçekçilik temeli üzerine inşa edilenler olduğu görülmektedir; Sovyet Toplumsal Gerçekçiliği, Şairane Gerçekçilik, Belge Okulu, Özgür Sinema, Yeni Gerçekçilik, Yeni Dalga, Yeni Sinema ve Dogma Akımı?vb. Birçok sinema yazarı ve tarihçisi Türk sinemasında belli bir akım oluşmadığı yönünde hem fikirdir. Türk sinemasında akımlardan ziyade çeşitli yaklaşım biçimleri olduğu söylenebilir. 1950 sonrası tek partili dönemden çok partili döneme geçişten itibaren, Türk sineması Sinemacılar Dönemi'ne girer. Bu andan itibaren de, 1950 öncesinden çok daha bilinçli yönetmenler sinemamızda çalışmalarına hız vermişlerdir. Ömer Lütfi Akad'la birlikte sinemamızda gerçekçi dokunuşlar görülmüştür. Ardından Halit Refiğ, Metin Erksan, Yılmaz Güney gibi usta yönetmenler zaman zaman filmlerinde gerçekçi yaklaşımlar göstermişlerdir. Ancak özellikle 1990 sonrası sektöre giren bazı yönetmenler, gerçekçi üslubu yardımcı bir öğe olmaktan çıkarıp temel bir araç olarak kullanmaya başlamışlardır. Bu çalışmada, dünya sinema tarihinde gözlenen gerçekçi akımlar ve kuramcıları ele alındıktan sonra Türk sinema tarihinde görülen örnekler ve gerçekçi çabalar gösteren yönetmenler ele alınmıştır. Söz konusu yönetmenler ve filmler incelenirken içinde bulundukları tarihlerin sosyokültürel ve siyasi durumları da göz ardı edilmemiştir. Çalışmanın uygulama bölümünde 1990 sonrası gerçekçi üslupla çekilen filmlerden altı tanesi seçilerek tarihsel çözümleme yöntemiyle incelenmiştir. Filmlerin gerçekçi sinema akımına yakınlıkları ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Bu çalışmanın en büyük amacı Türk sinema tarihindeki gerçekçi filmleri özellikle de 1990 sonrasına odaklanarak masaya yatırmaktır.
When we look at the major movements in world cinema it is clear that the most successful ones are movements that are based on Realism: Soviet National Realism, Poetic Realism, Documentary school, Free Cinema, New Realism, New Wave, New Cinema, Dogma Movement etc. Most movie critics and historians agree upon the fact that there have been no particular movements in Turkish cinema. It is possible to argue that Turkish cinema has certain approaches rather than movements. After 1950, the transition from single party regime to the multiple party system, Turkish cinema enters the "Filmmaker's Era". After that, many more skilled directors began to work at full speed. Turkish cinema started to see realist works with Ömer Lütfi Akad. Following that, famous directors such as Halit Refiğ, Metin Erksan and Yılmaz Güney showed realist approaches in their work from time to time. Finally, some of the directors who started working after 1990's managed to use realism as a main tool rather than a complementary device. In this work, we will first examine realist movements and theorists in world movie history and move on to their counterparts in Turkish movie history and directors who showed realist inclinations. While examining those directors and movies, all the existing socio-cultural and political situations of the respective eras have been taken into account. In the practical part of this work, six movies that were shot after 1990?s with realistic approach have been chosen and examined by historical analysis method while trying to document those movies inclinations to realist movement. The main focus of this work is to closely examine realist movies in Turkish cinema, especially the ones made after 1990's.
When we look at the major movements in world cinema it is clear that the most successful ones are movements that are based on Realism: Soviet National Realism, Poetic Realism, Documentary school, Free Cinema, New Realism, New Wave, New Cinema, Dogma Movement etc. Most movie critics and historians agree upon the fact that there have been no particular movements in Turkish cinema. It is possible to argue that Turkish cinema has certain approaches rather than movements. After 1950, the transition from single party regime to the multiple party system, Turkish cinema enters the "Filmmaker's Era". After that, many more skilled directors began to work at full speed. Turkish cinema started to see realist works with Ömer Lütfi Akad. Following that, famous directors such as Halit Refiğ, Metin Erksan and Yılmaz Güney showed realist approaches in their work from time to time. Finally, some of the directors who started working after 1990's managed to use realism as a main tool rather than a complementary device. In this work, we will first examine realist movements and theorists in world movie history and move on to their counterparts in Turkish movie history and directors who showed realist inclinations. While examining those directors and movies, all the existing socio-cultural and political situations of the respective eras have been taken into account. In the practical part of this work, six movies that were shot after 1990?s with realistic approach have been chosen and examined by historical analysis method while trying to document those movies inclinations to realist movement. The main focus of this work is to closely examine realist movies in Turkish cinema, especially the ones made after 1990's.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Film eleştirisi, Film criticism, Realizm, Realism, Türk sineması, Turkish motion pictures
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Sayıcı, F. (2011). 1990 sonrası Türk sinemasında gerçekçilik. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Konya.
