Doksorubisinin neden olduğu organ hasarlarında Nerium oleander distilatının koruyucu etkinliğinin belirlenmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2014
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Araştırmanın amacı doksorubisinin neden olduğu oksidatif hasar ve diğer yan etkilere Nerium oleander (NO) distilatının etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: NO yaprakları toplandıktan sonra distilasyonu yapılarak liyofilize edildi. Araştırmada 28 adet rat, Kontrol, Doksorubisin (3 mg/kg, iki günde bir peritoniçi, 6 uygulama), NO (1 mg/kg/gün, oral) ve Doksorubisin (3 mg/kg, iki günde bir peritoniçi, 6 uygulama) NO (1 mg/kg/gün, oral) olmak üzere 4 gruba ayrıldı ve uygulamalar 11 gün süresince yapıldı. Son uygulamadan 24 saat sonra anestezi altındaki ratların kalplerinden kan alındı ve hemen ötenazi edildi. Ayrıca kalp, karaciğer ve böbrek organları alınarak homojenize edildi. Organ tiobarbiturik asit türevi reaktif maddeler (TBARS) düzeyleri ELISA, serum biyokimyasal değerleri otoanalizörle ve tam kan değerleri kan hücresi sayım cihazında belirlendi. Bulgular: Doksorubisin grubunun böbrek TBARS değeri NO distilatı grubundan yüksek (P0.05) belirlenirken, Doksorubisin grubunun kalp TBARS değeri Doksorubisin NO distilatı grubundan düşük (P0.05) belirlendi. Doksorubisin uygulamasının kan hücreleri sayıları, hemoglobin ve hematokrit düzeylerini Kontrol grubuna göre düşürdüğü (P0.05), Doksorubisin NO distilatı uygulamasının sadece hematokrit değerini yükselttiği belirlendi. Doksorubisin uygulamasının serum total protein ile albümin düzeylerini Kontrol grubuna göre düşürdüğü (P0.05), Doksorubisin NO distilatı uygulamasının Kontrol grubuna göre aspartat aminotransferaz ile kan üre nitrojen değerlerini yükselttiği (P0.05) ve total protein, albümin ile kreatinin değerlerini düşürdüğü (P0.05) belirlendi. Öneri: Mevcut araştırmada kullanılan NO distilatı düzeyinin, doksorubisinin neden olduğu istenmeyen etkileri engellemede belirgin etkisinin olmadığı ifade edilebilir.
Aim: The aim of this study was to investigate that effect of Nerium oleander (NO) distillate on doxorubicin-induced oxidative damage and other side effects. Materials and Methods: NO leaves were collected, distillated and lyophilized. In the current research, 28 rats were divided into 4 groups; Control, Doxorubicin (3 mg/kg, every other day, intraperitoneally), NO (1 mg/kg, SID, PO) and Doxorubicin (3 mg/kg, every other day, intraperitoneally) NO (1 mg/kg, SID, PO). All treatments were performed 11 days. At 24 hours after the last administration, blood samples were taken from the hearts under general anesthetizes, and euthanized immediately. Also, heart, liver and kidney were taken and homogenized. Tissue thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) levels, serum biochemical and hemogram values were measured by ELISA, autoanalyzer and blood cell counter, respectively. Results: Heart TBARS values of the doxorubicin group were lower (P<0.05) than Doxorubicin NO distillate group, while kidney TBARS values of the doxorubicin group were higher (P<0.05) than the NO distillate group. Although doxorubicin decreased (P<0.05) blood cell counts, hemoglobin and hematocrit levels compared to Control group, administration of doxorubicin NO distillate ameliorated only hematocrit levels. Doxorubicin decreased (P<0.05) serum total protein and albumin levels compared to Control group, while Doxorubicin NO distillate increased (P<0.05) aspartate aminotransferase and blood urea nitrogen levels and decreased (P<0.05) total protein, albumin and creatinine levels. Conclusions: It may be stated that levels of NO distillate used in the current research do not prevent the doxorubicin caused side effects.
Aim: The aim of this study was to investigate that effect of Nerium oleander (NO) distillate on doxorubicin-induced oxidative damage and other side effects. Materials and Methods: NO leaves were collected, distillated and lyophilized. In the current research, 28 rats were divided into 4 groups; Control, Doxorubicin (3 mg/kg, every other day, intraperitoneally), NO (1 mg/kg, SID, PO) and Doxorubicin (3 mg/kg, every other day, intraperitoneally) NO (1 mg/kg, SID, PO). All treatments were performed 11 days. At 24 hours after the last administration, blood samples were taken from the hearts under general anesthetizes, and euthanized immediately. Also, heart, liver and kidney were taken and homogenized. Tissue thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) levels, serum biochemical and hemogram values were measured by ELISA, autoanalyzer and blood cell counter, respectively. Results: Heart TBARS values of the doxorubicin group were lower (P<0.05) than Doxorubicin NO distillate group, while kidney TBARS values of the doxorubicin group were higher (P<0.05) than the NO distillate group. Although doxorubicin decreased (P<0.05) blood cell counts, hemoglobin and hematocrit levels compared to Control group, administration of doxorubicin NO distillate ameliorated only hematocrit levels. Doxorubicin decreased (P<0.05) serum total protein and albumin levels compared to Control group, while Doxorubicin NO distillate increased (P<0.05) aspartate aminotransferase and blood urea nitrogen levels and decreased (P<0.05) total protein, albumin and creatinine levels. Conclusions: It may be stated that levels of NO distillate used in the current research do not prevent the doxorubicin caused side effects.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Veterinerlik
Kaynak
Eurasian Journal of Veterinary Sciences
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
30
Sayı
2
