12-14 Yaş Futbolcularda Hareket Hastalığı ile Fiziksel ve Bilişsel Performans Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
dc.authorid | 0000-0002-0634-3392 | en_US |
dc.contributor.advisor | Erkmen, Nurtekin | |
dc.contributor.author | Civan, Ali Rıza | |
dc.date.accessioned | 2024-03-26T12:55:01Z | |
dc.date.available | 2024-03-26T12:55:01Z | |
dc.date.issued | 2023 | en_US |
dc.date.submitted | 2023 | |
dc.department | Selçuk Üniversitesi | en_US |
dc.description.abstract | Bu araştırmanın amacı sporcu ve sedanter katılımcıların hareket hastası olma oranlarının belirlenmesidir. Araştırmanın bir diğer amacı ise 12-14 yaş arasındaki futbolcu ve sedanter katılımcılarda hareket hastalığı ile fiziksel ve bilişsel performansları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmaya 24 aktif futbolcu ve 24 aktif olarak spor yapmayan toplamda 48 erkek dahil edilmiştir. Katılımcıların yaş ortalaması 13,00±0,82 yıl, vücut ağırlık ortalaması 43,62±10,47 kg, boy uzunluk ortalamaları 153,88±10,24 cm olarak hesaplanmıştır. Ayrıca, sporcuların spor deneyimi ortalamaları ise 2,87±0,94 yıl olarak belirlenmiştir. Futbolcu ve sedanter katılımcıların hareket hastalığı deneyimleri için dağlık arazide bisiklet yolculuğu kaydından oluşan yaklaşık 23 dakikalık bir video görüntüsü izletilmiştir. Katılıcıların, hareket hastalığının seviyesi Simülatör Hastalık Anketi (SHA) ve bulantı şiddetleri (BARF) ölçülmüştür. SHA ve BARF şiddeti video izleme öncesi, video izlenmesinden hemen sonra, 10 dk sonra ve 30 dk sonra olmak üzere dört kez değerlendirilmiştir. Aynı zamanda katılıcıların her değerlendirmenin sonunda hareket hastası olup olmadıklarını beyan etmeleri istenmiştir. Katılımcıların fiziksel performansları; reaksiyon sürati (tepki süresi), 10-20-30 metre ivmelenme sürati, pro-agilty çeviklik, reaktif çeviklik, dikey sıçrama, görsel-işitsel reaksiyon testleri ve bilişsel performansları; D2 dikkat testi ile hareket hastalığını uyarmak için izletilen video öncesi ve sonrası ölçülmüştür. Katılımcıların fiziksel ve bilişsel performansları hem sporcu ve sedanter gruplara göre hem de hareket hastası olma durumuna göre değerlendirilmiştir. Verilerin normallik analizinde Shapiro Wilk analiz Testi kullanılmıştır. Normal dağılım gösteren test parametrelerinin karşılaştırılmasında Independent samples T Testi ve Paired Samples T Testi; Normal dağılım göstermeyen test parametrelerinin karşılaştırılmasında ise Mann Whitney U Testi, Wilcoxon Testi ve Friedman Testi kullanılmıştır. Niteliksel verilerin karşılaştırılmasında ise Pearson Ki-Kare Testi uygulanmıştır. Katılımcıların hareket hastası olma durumu ile sporcu veya sedanter olması arasında istatisliksel olarak bir ilişki tespit edilmemiştir (p>0,05). Hareket hastası olduğunu beyan eden sporcuların; dikey sıçrama ve görsel-işitsel reaksiyon değerlerini hareket hastalığı uyaranı öncesi ve sonrası karşılaştırdığımızda performanslarında azalma olduğu ve anlamlı farklılık meydana geldiği tespit edilmiştir (p<0,05). Hareket hastası olan sedanter katılımcılarda ise; reaksiyon sürati (tepki süresi),10-20-30 metre ivmelenme sürati ve pro-agility çeviklik değerlerinde hareket hastalığı uyaranı öncesi ve sonrası anlamlı fark olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Sonuç olarak; katılımcıların aktif sporcu ve sedanter olmasının, bireylerde hareket hastası olma durumunu etkilemediği belirlenmiştir. Görsel uyarı sonucu hareket hastalığının sporcu ve sedanter katılımcıların bilişsel performansları üzerinde olumsuz herhangi bir etkisi saptanmamıştır. Ancak, katılımcıların hareket hastalığını uyarmak için izletilen görsel uyaran sonucunda bazı fiziksel performans testlerinde olumsuz etkileri tespit edilmiştir. Hareket hastalığını sporcu ve sedanter üzerinde fiziksel performanslarını olumsuz etkisi olabileceğini söyleyebiliriz. | en_US |
dc.description.abstract | The aim of this research was to determine the motion sickness rates of athletes and sedentary participants. Another aim of the research was to examine the relationship between motion sickness and physical and cognitive performance in football players and sedentary participants between the ages of 12-14. A total of 48 men, 24 active athletes and 24 not actively involved in sports, were included in the study. The average age of the participants was calculated as 13.00±0.82 years, the average body weight was 43.62±10.47 kg, and the average height was 153.88±10.24 cm. In addition, the average sports experience of the athletes was determined as 2.87±0.94 years. A 23-minute video image consisting of a bicycle journey record on a mountainous terrain for the experience of football players and sedentary participants has been watched. The level of motion disease simulator sickness survey (SHA) and nausea severity (BARF) were measured. SHA and BARF severity were evaluated four times before watching video, just after video monitoring, 10 minutes after 10 minutes and 30 minutes later. At the same time, the participants were asked to declare whether each assessment was a motion sickness. Physical performances of the participants; reaction speed (response time), 10-20-30 meters acceleration speed, pro-healthy agility, reactive agility, vertical jump, audio visual reaction tests and cognitive performances; D2 was measured before and after the video to stimulate motion disease with attention test. The physical and cognitive performances of the participants were evaluated both according to athletes and sedentary groups and according to the state of motion sickness. Shapiro Wilk Analysis Test was used in the normality analysis of the data. Independent Sampler T test and Paired Samples T test in comparison of normal distribution test parameters; Mann Whitney U test, Wilcoxon test and Friedman test were used to compare the test parameters that do not show normal distribution. Pearson Ki-square test was applied in comparison of qualitative data. There was no statistical relationship between the participants' motion sickness status and whether they were athletes or sedentary (p>0.05). Athletes who declare that they have motion sickness; When we compared the vertical jump and audiovisual reaction values before and after the motion sickness stimulus, it was determined that there was a decrease in their performance and a significant difference occurred (p <0.05). In sedentary participants with motion sickness; It was determined that there was a significant difference in reaction speed (reaction time), 10-20-30 meter acceleration speed and pro-agility agility values before and after the motion sickness stimulus (p<0.05). As a result; It was determined that whether the participants were active athletes or sedentary did not affect the individuals' motion sickness. As a result of visual stimulation, no negative effect of motion sickness on the cognitive performance of athlete and sedentary participants was detected. However, negative effects were detected in some physical performance tests as a result of the visual stimulus shown to the participants to stimulate motion sickness. We can say that motion sickness can have a negative impact on the physical performance of athletes and sedentary people. | en_US |
dc.identifier.citation | Civan, A. H., (2023). 12-14 Yaş Futbolcularda Hareket Hastalığı ile Fiziksel ve Bilişsel Performans Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya. | en_US |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12395/52560 | |
dc.language.iso | tr | en_US |
dc.publisher | Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü | en_US |
dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.selcuk | 20240510_oaig | en_US |
dc.subject | Bulantı | en_US |
dc.subject | hareket | en_US |
dc.subject | hareket hastalığı | en_US |
dc.subject | spor | en_US |
dc.subject | Motion | en_US |
dc.subject | motion sickness | en_US |
dc.subject | nausea | en_US |
dc.subject | sport | en_US |
dc.title | 12-14 Yaş Futbolcularda Hareket Hastalığı ile Fiziksel ve Bilişsel Performans Arasındaki İlişkinin İncelenmesi | en_US |
dc.title.alternative | Examination of the Relationship Between Motion Sickness and Physical and Cognitive Performance in 12-14 Year Old Football Players | en_US |
dc.type | Doctoral Thesis | en_US |