Rotator manşet deneysel yırtık modelinde düşük enerjili lazer tedavisinin tendon-kemik iyileşmesine etkileri

dc.contributor.advisorErkoçak, Ömer Faruk
dc.contributor.authorOdabaşı, Egemen
dc.date.accessioned2025-01-17T11:18:13Z
dc.date.available2025-01-17T11:18:13Z
dc.date.issued2020
dc.departmentEnstitüler, Tıp Fakültesi Uzmanlık Tezleri, Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
dc.description.abstractRotator manşet yırtıkları dördüncü dekaddan sonra ortaya çıkan dejeneratif süreç sonucu yırtığa ve omuz fonksiyonları kaybına kadar ilerleyen kronik bir hastalıktır. Cerrahi tedavisinde iyileşme tendon-kemik iyileşmesi ile gerçekleşmektedir. Bizim amacımız biyostimulasyon için kullanılan Düşük Enerjili Laser Tedavisinin (DELT) tendon kemik iyileşmesindeki etkilerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda toplamda 4 grup bulunmaktadır. 1. Grup 4. Hafta sakrifiye edilen kontrol grubu 2. Grup 4. Hafta sakrifiye edilen DELT yapılan grup 3. Grup 8. Hafta sakrifiye edilen kontrol grubu 4. Grup ise cerrahi sonrası DELT yapılan grup. 60 adet rat sağ taraflı supraspinatus tendonu subakromial mesafeden humerus başı ve yapışma yeri ortaya çıkarılacak şekilde çevre dokudan disseke edildikten sonra, SSP tendonu bursal taraftan tam kat kesildi. Daha sonra yapışma yerine 4-0 yuvarlak prolen sütur ile Masson Allen tekniği ile dikildi. Postoperatif DELT yapılan gruplar için postoperatif hemen başlamak üzere üçer gün arayla toplamda sekiz seans seans başı 24 j/ cm2 enerji ile biyostimulasyon yapıldı. 4. Ve 8. Haftalarda sakrifiye edilen ratlara biyomekanik ve histopatolojik inceleme yapıldı. Histopatoloji için parafin bloklardan elde edilen kesitlere tüm gruplar için histokimyasal: Hematoksilen Eozin, Safranin O ve İmmunhistokimyasal: CD31, Ki67, VEGF, TGF beta boyama yöntemleri uygulandı ve incelendi. Biyomekanik için çekme testi uygulandı maksimum yük, maksimum uzama ve stiffness bulguları incelendi. Bulgular: Grup1 ve 2 de Hücresellik, Tenosite benzer hücre oranı, Paralel dizilim gösteren hücre oranı, Paralel dizilim gösteren lif oranı, Tendon-kemik yeniden düzenlenmesi ve Vaskülarite ölçümleri arasında anlamlı bir fark bulunmuştur(p<0.05). 4. Hafta DELT uygulanan grupta mature tendon lifine benzerlik ve Kİ-67 dışında belirgin anlamlı bir iyileşme söz konusudur. Hücresellik, Tenosite benzer hücre oranı ve Tendon-kemik yeniden düzenlenmesi ölçümleri bakımından grup 3 ve grup 4 arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır(p>0.05). Ancak gruplara (3 ve 4) göre Paralel dizilim gösteren hücre oranı, Paralel dizilim gösteren lif oranı, Matür tendon lifine benzeyen geniş çaplı lif oranı, Vaskülarite ve Ki-67 (%) ölçümleri arasında anlamlı bir fark bulunmuştur(p<0.05). DELT etkisi 8. Haftada 4. Haftadaki kadar etkili bulunmamıştır. Biyomekanikte Stiffness ölçümlerinin grup 1 ve grup 2 arasındaki fark anlamlı bulunmuştur. (p<0.05). Yani DELT uygulanan grupta 4. Haftada stiffness anlamlı olarak yüksek çıkmıştır ancak 8. Haftada anlamlı fark bulunamamıştır. Tartışma ve Sonuç: Çalışmamızın bulgularını göz önünde bulundurduğumuzda DELT özellikle iyileşmenin erken döneminde (İnlamasyon ve Proliferasyonda) 4. Haftada hem biyomekanik açıdan hemde histopatolojik etki göstermiştir. Rehabilitasyon süresinin kısaltılması rerüptür oranlarının azaltılması veya rerüptür sonrası tedavi şansını arttırması açısından DELT umut vadedebilir daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.
dc.description.abstractRotator cuff tears are chronic disease that progresses to the rupture and loss of shoulder functions as a result of the degenerative process that occurs after the fourth decad. In surgical treatment, recovery occurs with tendon-bone healing. Our goal is to investigate the effects of Low Energy Laser Therapy (DELT) used for biostimulation on tendon bone healing. Materials and Methods: There are 4 groups in total in our study. 1. Group 4. Week sacrified control group 2. Group 4. Week sacrificed DELT group 3. Group 8. Week sacrified control group 4. Group after surgery DELT group. After the 60 right-sided supraspinatus tendons were dissected from the surrounding tissue so as to reveal the humeral head and foot print from the subacromial distance, the SSP tendon was cut from the bursal side completely. Then, instead of sticking, it was sutured with 4-0 round prolene suture with Masson Allen technique. For groups that underwent DELT postoperatively, biostimulation was performed with a total of eight sessions of 24 j / cm2 energy per session, starting immediately after the postoperative period. Biomechanical test and histopathological examination were performed on rats sacrificed at 4 and 8 weeks. Histochemical: Hematoxylin Eosin, Safranin O and Immunhistochemical: CD31, Ki67, VEGF, TGF beta staining methods were applied to the sections obtained from paraffin blocks for histopathology. Tensile test was performed for biomechanics, maximum load, maximum elongation and stiffness findings were examined. Results: In Group1 and 2, there was a significant difference between celulerity, tenosite-like cell ratio, parallel-array cell ratio, parallel-array fiber ratio, tendon to bone rearrangement and vascularity measurements (p <0.05). 4. Week In DELT group, there is a similarity to mature tendon fiber and a significant improvement other than KI-67. There was no significant difference between group 3 and group 4 in terms of cellularity, tenocyte-like cell ratio and tendon-bone rearrangement measurements (p> 0.05). However, a significant difference was found between the ratio of cells showing parallel alignment, the ratio of fiber showing parallel alignment, the ratio of large diameter fiber similar to mature tendon fiber, vascularity and Ki-67 (%) measurements (p <0.05). The DELT effect was not as effective at Week 8 as at Week 4. In biomechanics, the difference between Stiffness measurements between group 1 and group 2 was significant. (P <0.05). In other words, stiffness was significantly higher in Week 4 in DELT group, but there was no significant difference in Week 8. Discussion and Conclusion: Considering the findings of our study, DELT showed a biomechanical and histopathological effect especially in the early period of recovery (in inflammation and proliferation) at week 4. In order to shorten the rehabilitation period, decrease the rupture rates or increase the chances of post-rupture treatment, DELT is promising and more comprehensive studies are needed.
dc.description.sponsorshipBu araştırma Selçuk Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından 19102059 proje numarası ile desteklenmiştir.
dc.identifier.citationOdabaşı, E. (2020). Rotator manşet deneysel yırtık modelinde düşük enerjili lazer tedavisinin tendon-kemik iyileşmesine etkileri. (Uzmanlık Tezi). Selçuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Konya.
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12395/53848
dc.identifier.yoktezid653550
dc.institutionauthorOdabaşı, Egemen
dc.language.isotr
dc.publisherSelçuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi
dc.relation.publicationcategoryTez
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.subjectDüşük Enerjili Lazer Tedavisi
dc.subjectTendon – Kemik İyileşmesi
dc.subjectRotator Cuff Rüptürü
dc.subjectLow Level Laser Therapy
dc.subjectTendon - Bone Healing
dc.subjectRotator Cuff Rupturc
dc.titleRotator manşet deneysel yırtık modelinde düşük enerjili lazer tedavisinin tendon-kemik iyileşmesine etkileri
dc.title.alternativeThe effects of low energy laser therapy on tendon to bone healing in rotator cuff experimental rupture model
dc.typeSpecialist Thesis

Dosyalar

Orijinal paket
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Yükleniyor...
Küçük Resim
İsim:
653550.pdf
Boyut:
6.73 MB
Biçim:
Adobe Portable Document Format
Lisans paketi
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Küçük Resim Yok
İsim:
license.txt
Boyut:
1.17 KB
Biçim:
Item-specific license agreed upon to submission
Açıklama: