Uluslararası ilişkiler disiplininde simülasyon çalışmaları
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2015-08-31
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Doğumu, sosyal bilimlerin diğer disiplinlerine nazaran daha geç bir döneme tekabül eden Uluslararası İlişkiler'de bilimsellik meselesi sürekli temel gündem maddesi olagelmiştir ve bahse konu tartışmanın yankıları akademik anlamda halen sürmektedir. Böylesi bir durum ise; çalışma nezdinde genelde evrenselci tüm yaklaşımları, özelde ise pozitivizmi nitelemek için kurgulanan Tina sendromunun öykünmeye itici parametreleriyle ve uluslararası siyaset pratiğiyle yakından ilintilidir. Bununla birlikte, Uluslarararası İlişkiler'de pozitivizmin daha görünür hale gelmesi Davranışsalcılık vesilesiyledir. Öyle ki Davranışsalcılar, bilim-pozitivizm metonimisinin baskısı ve uluslararası siyaset pratiğinin gereklilikleri karşısında doğa bilimlerinin yöntem, metot ve yaklaşımlarını Uluslararası İlişkiler'e entegre etmişlerdir. Davranışsalcıların disipline kazandırdıkları simülasyon ise bilim-pozitivizm metonimisinin en güçlü sac ayağını oluşturan deneye yaptığı atıfla ve disiplinin bilgi edinim yollarındaki otomasyon göz önüne alındığında oldukça iddialı bir formasyona sahiptir. Hâlihazırda simülasyonun, mevcut değişkenlerin manipüle edilerek farklı çıktıların gözlemlenmesini mümkün kılması ve bu sürecin sayısız tekerrürünün yapılabilmesi onun pseudo-quasi deney olarak nitelendirilmesini gerçekçi hale getirmektedir. Bu meyanda, deney ve sahte deney olarak simülasyon arasındaki nüans ise; deneyin bizatihi gerçeklik üzerinden, simülasyonun ise gerçekliğin modellemesi üzerinden ifa edilmesidir. Bununla birlikte, 1950'li yıllardan itibaren Uluslararası İlişkiler'deki kullanımı tedricen artan simülasyon çalışmalarının ekseriyetle eğitim amacıyla icra edildikleri görülmektedir. Böylesi bir durumun temel sebebi ise, yapılan simülasyon çalışmalarının tekrarının aynı yada farklı araştırmacılar tarafından yinelenmemesidir. Tüm bu noktalardan hareketle çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Gerek simülasyonun gerekse de Davranışsalcılığın temel aksiyomlarının ortaya konabilmesi için ilk bölüm pozitivist sosyal bilim felsefesine tahsis edilmiştir. Bununla birlikte pozitivizm çalışmanın sabit kurgusu olan Tina sendromuyla nitelendirilerek ele alınmıştır. İkinci bölümde ise Uluslararası İlişkiler'de pozitivizmi daha görünür hale getiren Davranışsalcılığa ve onun disipline entegresi olan simülasyona odaklanılmıştır. Nihayet çalışmanın üçüncü bölümü Uluslararası İlişkiler'deki simülasyon çalışmalarının temel motivasyon kaynaklarını, örneklerini ve mevcut durum göz önüne alınarak gelecekteki muhtemel seyrini ortaya koymaktadır.
The issue of being scientific has always been the main agenda topic in International Relations, birth of which happened relatively later than other disciplines of social sciences and the echoes of the aforementioned issue still academically continue. Such an issue is closely related with propelling parameters of Tina Syndrome, which was designed in this study to define all universalist approaches in practice and positivism in private, and international politics. Along with this, positivism in International Relations became prominent thanks to Behavioralism. In fact, Behavioralists integrated the techniques, methods and approaches of natural sciences into International Relations, as a result of the pressure of the science-positivism metonymy and the necessities of the international politics practices. The simulation that Behavioralists brought into the discipline has a highly pretentious formation when its attribution to the experiment constituting the strongest trivet of the metonymy of science-positivism and the discipline's automation in knowledge acquisition ways are taken into consideration. At present, that simulation makes it possible to observe varying outcomes by manipulating the current variables and infinite repetitions of this process can be donemake it realistic to define the simulation as pseudo-quasi experiment. In this context, the nuance between experiment and simulation, a fake experiment, is that an experiment is carried out on reality whereas a simulation is performed on the modelling of the reality. In addition, simulation practices, whose use has gradually increased since the 1950's have been applied especially for educational purposes. The main reason behind this is that the performed simulation practices cannot be repeated by the same or different researchers. Moving from these points, the study consists of three parts. The first has been allocated to positivist social science philosophy in order to exhibit the main axioms of both the simulation and Behavioralism. Also, Tina Syndrome, the fixed construct of positivism study, has been extensively handled. The second part has focused on Behavioralism, which made positivism more prominent in International Relations, and the simulation, which is its integration into the discipline. Finally, the third part of the study presents the main motivation sources and examples of simulation studies and its probable future progress taking the current situation into consideration.
The issue of being scientific has always been the main agenda topic in International Relations, birth of which happened relatively later than other disciplines of social sciences and the echoes of the aforementioned issue still academically continue. Such an issue is closely related with propelling parameters of Tina Syndrome, which was designed in this study to define all universalist approaches in practice and positivism in private, and international politics. Along with this, positivism in International Relations became prominent thanks to Behavioralism. In fact, Behavioralists integrated the techniques, methods and approaches of natural sciences into International Relations, as a result of the pressure of the science-positivism metonymy and the necessities of the international politics practices. The simulation that Behavioralists brought into the discipline has a highly pretentious formation when its attribution to the experiment constituting the strongest trivet of the metonymy of science-positivism and the discipline's automation in knowledge acquisition ways are taken into consideration. At present, that simulation makes it possible to observe varying outcomes by manipulating the current variables and infinite repetitions of this process can be donemake it realistic to define the simulation as pseudo-quasi experiment. In this context, the nuance between experiment and simulation, a fake experiment, is that an experiment is carried out on reality whereas a simulation is performed on the modelling of the reality. In addition, simulation practices, whose use has gradually increased since the 1950's have been applied especially for educational purposes. The main reason behind this is that the performed simulation practices cannot be repeated by the same or different researchers. Moving from these points, the study consists of three parts. The first has been allocated to positivist social science philosophy in order to exhibit the main axioms of both the simulation and Behavioralism. Also, Tina Syndrome, the fixed construct of positivism study, has been extensively handled. The second part has focused on Behavioralism, which made positivism more prominent in International Relations, and the simulation, which is its integration into the discipline. Finally, the third part of the study presents the main motivation sources and examples of simulation studies and its probable future progress taking the current situation into consideration.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Tina sendromu, Pozitivizm, Davranışsalcılık, Simülasyon, Tina syndrome, Positivism, Behavioralism, Simulation
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Avcı, Y. (2015). Uluslararası ilişkiler disiplininde simülasyon çalışmaları. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Konya.
