Kolon anastomozu yapılan ratlarda anastomoz hattına uygulanan mikrogözenekli polisakkarit küreciklerin (Arista®) anastomoz güvenliği üzerine etkileri
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Barsak rezeksiyonları cerrahide malign ya da benign birçok sebeple yapılmaktadır. Rezeksiyon sonrası yapılan anastomozların güvenliği hem cerrah hem de hasta için büyük önem taşımaktadır. Çünkü anastomoz kaçakları ciddi bir mortalite ve morbidite sebebidir. Ayrıca hastaların hastane yatışını uzatabilir yada malign hastalarda adjuvan kemoterapi ya da radyoterapinin gecikmesine sebep olabilir. Anastomozları olumlu ya da olumsuz etkileyebilecek her etken cerrah için önem arz eder. Bu yüzden literatürde anastomoz çalışmaları ile sık karşılaşılmaktadır. Fakat bu çalışmalar çoğunlukla anastomozu daha kuvvetli yapabilme yönündedir. Anastomozu korumaya yönelik çalışmalar daha azınlıktadır. Bizim çalışmamız anastomozu korumaya yönelik çalışmalardan biridir. Teknolojinin ilerlemesi ile birçok anatomik bölgede sıklıkla kullanılmaya başlanan topikal hemostatik ajanların anastomoz üzerine yapabileceği etkileri araştırarak ortaya koymak ve bu sayede ortaya çıkabilecek olumsuz etkilerden korunmayı amaçladık. Sık kullanılan topikal ajanların arasından çalışmamız için MPK (arista®) seçildi. MPK; toz şeklinde olmasından ötürü, kullanım sırasında istemsiz olarak etraf dokulara daha fazla bulaşabileceği düşünüldüğünden seçilmiştir. Bu maddenin anastomoza etkilerinin ortaya konması amaçlanmıştır. Çalışmamızda 20 adet dişi albino wistar cinsi rat kullanıldı. Ratlar kontrol ve çalışma grubu olarak 2 gruba ayrıldı. Kontrol grubuna sadece kolon anastomozu yapılıp ek işleme tabii tutulmadı. Çalışma grubunda ise yapılan kolon anastomozu hattı üzerine haricen yaklaşık 300mg MPK uygulandı. Kontrol grubundan 1 denek muhtemel anestezi komplikasyonuna bağlı olarak postop erken dönemde ex oldu. Her 2 grup postop 5. günde sakrifiye edildi. Relaparotomi yapılarak anastomoz hatları kontrol edildi.. Çalışma grubunda 1 anastomoz kaçağı saptandı. Diğer deneklerin anastomoz patlama basınçları ölçülüp kaydedildi. Batın içi yapışıklık skorları Nair sınıflamasına göre kaydedildi. Anastomoz hattından alınan histopatolojik örneklemeler parra-membrives ve arkadaşlarının modifiye ettiği skalalara göre skorlandı. Elde edilen bulgular Mann-Whitney U testi ile istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Her 2 grubun anastomoz patlama basıncı değerleri karşılaştırıldığında kontol grubunun ortalama patlama basıncı daha yüksek bulunmuştur. 2 grup arasında bu açıdan istatistiksel olarak anlamlı kabul edilen bir farklılık mevcuttur. Fakat histopatolojik skorlamalar ve batın içi yapışıklıklar karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Anatomoz patlama basıncı anastomoz kuvvetini değerlendirebilecek en önemli kriterlerden biridir. Bu yüzden elde edilen sonuçlara göre MPK'nın anastomoz yapılmış vakalarda, özellikle anastomoz hattına yakın bölgelerde kullanılmasını önermemekteyiz. Fakat histopatolojik değerlendirmelerde anlamlı farklılık olmaması sebebiyle, MPK için daha fazla kontrollü deneysel çalışmaların yapılması gerektiğini düşünmekteyiz. Kullandığımız maddenin anastomoza yaptığı olumsuz etkiden ötürü özellikle sık kullanılan diğer topikal hemostatik ajanların etkilerini ortaya koymaya yönelik daha fazla çalışmanın yapılması gerektiğine inanmaktayız.
Intestinal resections are performed in surgery for many malignant or benign reasons. The fate of anastomoses performed after resection is of great importance for both the surgeon and the patient. Because anastomotic leaks are a serious cause of mortality and morbidity. It may also prolong hospitalization of patients or cause delay in adjuvant chemotherapy or radiotherapy in malignant patients. Any factor that may affect anastomoses positively or negatively is important for the surgeon. Therefore, anastomosis studies are frequently encountered in the literature. However, these studies mostly focus on making the anastomosis stronger. Studies to protect the anastomosis are in a smaller minority. Our study is one of the studies to protect anastomosis. With the advancement of technology, we aimed to reveal the effects of topical hemostatic agents, which are frequently used in many anatomical regions, on anastomosis, and thus to protect them from adverse effects. MPK (arista®) was chosen for our study among the most frequently used topical agents. MPK; Because it is in powder form, it has been chosen because it is thought to involuntarily infect more surrounding tissues during use. It is aimed to reveal the effects of this substance on anastomosis. In our study, 20 female albino wistar rats were used. Rats were divided into two groups as control and study groups. Only colon anastomosis was made to the control group and it was not subjected to additional treatment. In the study group, MPK was applied externally on the colon anastomosis line. One subject from the control group died postoperatively due to possible anesthesia complication. Both groups were sacrificed on the postop 5th day. Anastomosis lines were checked by performing relaparotomy. 1 anastomotic leak was detected in the study group. The anastomosis burst pressures of other subjects were measured and recorded. Intraabdominal adhesion scores were recorded according to Nair classification. Histopathological samples taken from the anastomosis line were scored according to the parra-membrives' modified scales. The findings were compared statistically with the Mann-Whitney U test. When the anastomosis burst pressure values of both groups were compared, the average burst pressure of the control group was higher. There is a statistically significant difference between the two groups in this regard. However, when histopathological scores were compared, no statistically significant difference was found. Anatomosis burst pressure is one of the most important criteria to evaluate anastomosis force. Therefore, we do not recommend using MPK in anastomosed cases, especially in areas close to the anastomosis line. However, since there is no significant difference in histopathological evaluations, we think that more controlled experimental studies should be conducted for MPK. Due to the negative effect of the substance we use on the anastomos, we believe that more studies should be done to reveal the effects of other frequently used topical hemostatic agents.
Intestinal resections are performed in surgery for many malignant or benign reasons. The fate of anastomoses performed after resection is of great importance for both the surgeon and the patient. Because anastomotic leaks are a serious cause of mortality and morbidity. It may also prolong hospitalization of patients or cause delay in adjuvant chemotherapy or radiotherapy in malignant patients. Any factor that may affect anastomoses positively or negatively is important for the surgeon. Therefore, anastomosis studies are frequently encountered in the literature. However, these studies mostly focus on making the anastomosis stronger. Studies to protect the anastomosis are in a smaller minority. Our study is one of the studies to protect anastomosis. With the advancement of technology, we aimed to reveal the effects of topical hemostatic agents, which are frequently used in many anatomical regions, on anastomosis, and thus to protect them from adverse effects. MPK (arista®) was chosen for our study among the most frequently used topical agents. MPK; Because it is in powder form, it has been chosen because it is thought to involuntarily infect more surrounding tissues during use. It is aimed to reveal the effects of this substance on anastomosis. In our study, 20 female albino wistar rats were used. Rats were divided into two groups as control and study groups. Only colon anastomosis was made to the control group and it was not subjected to additional treatment. In the study group, MPK was applied externally on the colon anastomosis line. One subject from the control group died postoperatively due to possible anesthesia complication. Both groups were sacrificed on the postop 5th day. Anastomosis lines were checked by performing relaparotomy. 1 anastomotic leak was detected in the study group. The anastomosis burst pressures of other subjects were measured and recorded. Intraabdominal adhesion scores were recorded according to Nair classification. Histopathological samples taken from the anastomosis line were scored according to the parra-membrives' modified scales. The findings were compared statistically with the Mann-Whitney U test. When the anastomosis burst pressure values of both groups were compared, the average burst pressure of the control group was higher. There is a statistically significant difference between the two groups in this regard. However, when histopathological scores were compared, no statistically significant difference was found. Anatomosis burst pressure is one of the most important criteria to evaluate anastomosis force. Therefore, we do not recommend using MPK in anastomosed cases, especially in areas close to the anastomosis line. However, since there is no significant difference in histopathological evaluations, we think that more controlled experimental studies should be conducted for MPK. Due to the negative effect of the substance we use on the anastomos, we believe that more studies should be done to reveal the effects of other frequently used topical hemostatic agents.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Anastomoz, Arista, Mikrogözenekli Polisakkarit Kürecikler, Abdominal Yapışıklıklar, Anastomosis, Microporous Polisaccharide Hemospheres, Abdominal Adhesions
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Maden, H. (2020). Kolon anastomozu yapılan ratlarda anastomoz hattına uygulanan mikrogözenekli polisakkarit küreciklerin (Arista®) anastomoz güvenliği üzerine etkileri. (Uzmanlık Tezi). Selçuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Konya.
