Kırsal Alanda Sosyal ve Beşerî Sermaye Oluşumunun Tarımsal İstihdamın Sürdürülebilirliğine Etkisi: Konya Örneği
Yükleniyor...
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Uluslararası piyasalarda rekabet avantajı sağlamak, inovasyonu teşvik etmek, verimliliği
artırmak ve sürdürülebilir büyümeyi desteklemek ülkelerin uzun süreli ve vazgeçilmez hedeflerdir.
Değişen piyasa koşulları içerisinde doğal kaynaklar, sermaye ve işgücü ile üretim faktörlerini sınırlamak
yeterli olmamakta sosyal ağlar ve bilginin varlığına da ihtiyaç duyulmaktadır. Ülke ekonomilerinde kırsal
alanlar için birincil sektör olarak ön plana çıkan tarımda rekabet gücünün artırılabilmesi için teknoloji
kullanımı, katma değerli üretim, kaynakların etkin kullanımı, istihdam olanakları sağlama, nitelikli insan
kaynağı istihdamı ve güçlü işbirliklerine duyulan ihtiyaç artmaktadır. Bu ihtiyaçlar doğrultusunda çalışma
kapsamında istihdam piyasasının makro, mezo ve mikro düzeyde genel görünümü değerlendirilmiştir.
İstihdam piyasasının ihtiyaçlarına paralel olarak sosyal ve beşeri sermaye teorik olarak incelenmiştir.
Mikro düzeyde Konya’daki tarımsal istihdam piyasasının sosyal ve ekonomik yapısını analiz etmek
amacıyla toplam 268 işletme sahibi, 96 ücretsiz aile işgücü, 294 tarım işçisi ve 30 tarım aracısı ile anket
yoluyla yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Anketlerdeki çoktan seçmeli, açık uçlu ve likert ölçekli
sorularla görüşme gruplarının soyo-ekonomik yapıları, sosyal ve beşerî sermaye düzeyleri belirlenmiştir.
İşletmecilere ait veriler kullanılarak çok boyutlu ölçekleme analizi ile sosyal ve beşerî sermaye arasındaki
ilişki analiz edilmiş ve ilişki düzeyleri düşük bulunmuştur. Beşeri sermayeyi temsil eden değişkenlerden
biri olan eğitim düzeylerinin düşük olmasının sosyal ilişkiler üzerinde negatif değer oluşturduğu
belirlenmiştir. Kırsal alanlarda sosyal ağların entegre bir şekilde gelişim göstermesi ve işletmecilerin
genellikle arkadaş, meslektaş, akraba ilişkilerinin bütüncül olması sayesinde bağlayıcı sosyal sermayenin
güçlü olduğu belirlenmiştir. Fakat kurum ve kuruluşlarla olan ilişkiler, meslek örgütlerine üyelik gibi
faktörlerle gelişen köprü kuran sosyal sermaye düzeyi görüşme gruplarında düşüktür. Sosyal ve beşeri
sermaye ölçekleri temel bileşenler analizi kullanılarak indirgenmiş ve endeks değerleri belirlenmiştir.
Endesk değerlerinin ekonomik, sosyal ve çevresel değişkenler üzerindeki etkisi cluster analizi ile
belirlenmiş, sürdürülebilirlik için ilişkiler zayıf bulunmuştur. Tarım sektöründe hem istihdam edilen hem
de istihdam imkânı oluşturan işletmecilerin beşerî sermaye düzeylerinin artırılmasının kaynakların
sürdürülebilir kullanımına katkı sağlayarak, yeni istihdam alanlarının oluşturulması ve katma değerli
üretimin gerçekleştirilmesini teşvik edeceği belirlenmiştir.
In the international markets, achieving a competitive advantage, fostering innovation, enhancing efficiency, and promoting sustainable growth are long-term and indispensable goals for countries. In changing market conditions, production factors are not limited to natural resources, capital and labor; the existence of social networks and information is also needed. In order to increase competitiveness in agriculture, which stands out as the primary sector for rural areas economies, there is a growing need for the utilization of technology, value-added production, efficient resource management, the provision of employment opportunities, employment of qualified human resources and strong collaborations. In line with these needs, the overall landscape of the employment market at macro, meso and micro levels was evaluated within the scope of the study. Theoretical examination of social and human capital has been conducted in alignment with the requirements of the employment market. To analyze the social and economic structure of the agricultural employment market in Konya at the micro level, face-to-face survey interviews were conducted with a total of 268 business owners, 96 unpaid family laborers, 294 agricultural workers, and 30 agricultural intermediaries. The socio-economic structures and social and human capital levels of the interview groups were determined through multiple-choice, open-ended, and Likert-scale questions in the surveys. Utilizing data from business owners, the relationship between social and human capital was analyzed through multidimensional scaling analysis, revealing low levels of association. The low levels of education, identified as one of the variables representing human capital, have been determined to have a negative impact on social relationships. In rural areas, the bonding social capital has been determined strong because of the integrated development of social networks and the holistic relationships of business owners with friends, colleagues and relatives. However, within the interview groups, the level of social capital, developed and bridged based on factors such as relationships with institutions and organizations, and membership in professional associations, was found to be low. The scales of social and human capital have been reduced using principal component analysis, and index values have been determined. The impact of index values on economic, social, and environmental variables has been determined through cluster analysis, revealing weak relationships for sustainability. The increase in human capital levels of entrepreneurs providing employment and creating job opportunities in the agricultural sector has been identified to contribute to sustainable resource utilization, leading to the creation of new employment areas and the promotion of value-added production.
In the international markets, achieving a competitive advantage, fostering innovation, enhancing efficiency, and promoting sustainable growth are long-term and indispensable goals for countries. In changing market conditions, production factors are not limited to natural resources, capital and labor; the existence of social networks and information is also needed. In order to increase competitiveness in agriculture, which stands out as the primary sector for rural areas economies, there is a growing need for the utilization of technology, value-added production, efficient resource management, the provision of employment opportunities, employment of qualified human resources and strong collaborations. In line with these needs, the overall landscape of the employment market at macro, meso and micro levels was evaluated within the scope of the study. Theoretical examination of social and human capital has been conducted in alignment with the requirements of the employment market. To analyze the social and economic structure of the agricultural employment market in Konya at the micro level, face-to-face survey interviews were conducted with a total of 268 business owners, 96 unpaid family laborers, 294 agricultural workers, and 30 agricultural intermediaries. The socio-economic structures and social and human capital levels of the interview groups were determined through multiple-choice, open-ended, and Likert-scale questions in the surveys. Utilizing data from business owners, the relationship between social and human capital was analyzed through multidimensional scaling analysis, revealing low levels of association. The low levels of education, identified as one of the variables representing human capital, have been determined to have a negative impact on social relationships. In rural areas, the bonding social capital has been determined strong because of the integrated development of social networks and the holistic relationships of business owners with friends, colleagues and relatives. However, within the interview groups, the level of social capital, developed and bridged based on factors such as relationships with institutions and organizations, and membership in professional associations, was found to be low. The scales of social and human capital have been reduced using principal component analysis, and index values have been determined. The impact of index values on economic, social, and environmental variables has been determined through cluster analysis, revealing weak relationships for sustainability. The increase in human capital levels of entrepreneurs providing employment and creating job opportunities in the agricultural sector has been identified to contribute to sustainable resource utilization, leading to the creation of new employment areas and the promotion of value-added production.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Beşerî Sermaye, İstihdam, Sosyal Sermaye, Tarım, Tarımsal İşgücü., Human Capital, Employment, Social Capital, Agriculture, Agricultural Labor Force.
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Akçil M. B., (2024). Kırsal Alanda Sosyal ve Beşerî Sermaye Oluşumunun Tarımsal İstihdamın Sürdürülebilirliğine Etkisi: Konya Örneği. (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
