Üniversal Adezivlerin Kron ve Kök Dentinine Bağlanma Dayanımı ve Stabilitesi
Loading...
Date
2023
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Access Rights
info:eu-repo/semantics/openAccess
Abstract
The aim of this study was to comparatively evaluate the bond strength and stability of
universal adhesives to cervical root dentin (deep margin dentin) and crown dentin.
In this in vitro study, 80 extracted human molars were used. The teeth were cut under water
cooling to obtain deep coronal dentin and root dentin surfaces at the deep margin. After obtaining a
standard smear layer on the dentin surface using 600, 800, 1000 and 1200 grit abrasives, the samples
were embedded in acrylic resin with their occlusal surfaces exposed. Afterwards, crowns and roots, 4
different dentin bonding systems (Clearfil SE Bond (CSE), Single Bond Universal (SBU), Prime&Bond
Universal (PBU) and Tetric N-Bond Universal (TBU) and 2 different durations (24 hours, and 6 hours)
months after aging in water) were divided into 8 groups to test the bond strength in. After adhesive
systems were applied to the dentin surfaces in self-etch mode, blocks of 2 mm diameter and 4 mm
height were prepared with a composite resin (ceram.x SphereTEC one). The other group was subjected
to fracture bond strength test after being kept in distilled water for 6 months.One Way Anova and
Tukey HSD test were used for statistical analysis of the data obtained (P=0.05).Two samples for each
group were used to evaluate the morphology of the joint interface under SEM microscope.
The bond strength values of all adhesive systems used in the study to crown dentin after both
24 hours and 6 months were found to be higher than root dentin. There was no statistically significant
difference between the bond strength values of z adhesive systems after 24 hours for both root and
crown. After 6 months of aging, TBU found the most stable and highest bond strength in both crown
and root, and the lowest bond strength was observed in the SBU group, and the difference between
these two bondings was statistically significant. After six months of aging, the bond strength value
remained stable for CSE, PBU and TBU in root dentin, and only for TBU in crown dentin. After six
months of aging, bond strength values of all adhesive systems decreased more in the crown than in the
root.
Bu çalışmanın amacı üniversal adezivlerin servikal kök dentinine (derin basamak dentinine) ve kron dentinine bağlanma dayanımı ve stabilitelerini karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir. Bu in vitro çalışmada 80 adet çekilmiş insan molar dişleri kullanılmıştır. Dişler su soğutması altında kesilerek derin kronal dentin ve derin marjinindeki kök dentin yüzeyleri elde edilmiştir. Dentin yüzeyinde 600, 800, 1000 ve 1200 gritlik zımparalar kullanılarak standart bir smear tabakası elde edildikten sonra örnekler oklüzal yüzeyleri açıkta kalacak şekilde akrilik rezine gömülmüştür. Daha sonra kron ve kökler, 4 farklı dentin bonding system (Clearfil SE Bond (CSE), Single Bond Universal (SBU), Prime&Bond Universal (PBU) ve Tetric N-Bond Universal (TBU) ve 2 farklı süre (24 saat, ve 6 ay suda yaşlandırmadan sonra) deki bağlanma dayanımını test etmek için 8 gruba ayrılmıştır. Dentin yüzeylerine adeziv sistemler self-etch modda uygulandıktan sonra bir kompozit rezin (ceram.x SphereTEC one) ile 2 mm çapında 4 mm yüksekliğinde bloklar hazırlanmıştır. Örnekler bir grupta 24 saat diğer grupta 6 ay distile suda bekletildikten sonra kırılma bağlanma dayanımı testine tabi tutulmuştur. Elde edilen verilerin istatistiksel analizi için One Way Anova ve Tukey HSD testi kullanıldı (P=0,05). Her grup için ikişer örnek SEM mikroskobunda bağlantı ara yüzünün morfolojisini değerlendirmek için hazırlandı ve incelendi. Çalışmada kullanılan tüm adeziv sistemlerin hem 24 saat hem 6 ay sonra kron dentinine bağlanma dayanımı değerleri kök dentininden daha yüksek bulunmuştur. Kullandığımız adeziv sistemlerin 24 saat sonraki bağlanma dayanımı değerleri arasında hem kök hem kron için istatistiksel olarak önemli bir fark bulunmamıştır. 6 ay yaşlandırmadan sonra hem kronda hem kökte en stabil ve en yüksek bağlanma dayanımı TBU bulunmuş en düşük bağlanma dayanımı SBU grubunda gözlenmiştir ve bu iki bonding arasındaki fark istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Altı ay yaşlanmadan sonra bağlanma dayanımı değeri kök dentininde CSE, PBU ve TBU için, kron dentininde sadece TBU için stabil kalmıştır. Altı ay yaşlandırmadan sonra tüm adeziv sistemlerin bağlanma dayanımı değeri kronda köke göre daha fazla azalmıştır. Anahtar kelimeler: Derin Marjine Bağlanma Dayanımı; Derin Marjin Elevasyonu; Kök Dentini; Kök Dentine Bağlanma Dayanımı; Üniversal Adeziv Sistemler.
Bu çalışmanın amacı üniversal adezivlerin servikal kök dentinine (derin basamak dentinine) ve kron dentinine bağlanma dayanımı ve stabilitelerini karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir. Bu in vitro çalışmada 80 adet çekilmiş insan molar dişleri kullanılmıştır. Dişler su soğutması altında kesilerek derin kronal dentin ve derin marjinindeki kök dentin yüzeyleri elde edilmiştir. Dentin yüzeyinde 600, 800, 1000 ve 1200 gritlik zımparalar kullanılarak standart bir smear tabakası elde edildikten sonra örnekler oklüzal yüzeyleri açıkta kalacak şekilde akrilik rezine gömülmüştür. Daha sonra kron ve kökler, 4 farklı dentin bonding system (Clearfil SE Bond (CSE), Single Bond Universal (SBU), Prime&Bond Universal (PBU) ve Tetric N-Bond Universal (TBU) ve 2 farklı süre (24 saat, ve 6 ay suda yaşlandırmadan sonra) deki bağlanma dayanımını test etmek için 8 gruba ayrılmıştır. Dentin yüzeylerine adeziv sistemler self-etch modda uygulandıktan sonra bir kompozit rezin (ceram.x SphereTEC one) ile 2 mm çapında 4 mm yüksekliğinde bloklar hazırlanmıştır. Örnekler bir grupta 24 saat diğer grupta 6 ay distile suda bekletildikten sonra kırılma bağlanma dayanımı testine tabi tutulmuştur. Elde edilen verilerin istatistiksel analizi için One Way Anova ve Tukey HSD testi kullanıldı (P=0,05). Her grup için ikişer örnek SEM mikroskobunda bağlantı ara yüzünün morfolojisini değerlendirmek için hazırlandı ve incelendi. Çalışmada kullanılan tüm adeziv sistemlerin hem 24 saat hem 6 ay sonra kron dentinine bağlanma dayanımı değerleri kök dentininden daha yüksek bulunmuştur. Kullandığımız adeziv sistemlerin 24 saat sonraki bağlanma dayanımı değerleri arasında hem kök hem kron için istatistiksel olarak önemli bir fark bulunmamıştır. 6 ay yaşlandırmadan sonra hem kronda hem kökte en stabil ve en yüksek bağlanma dayanımı TBU bulunmuş en düşük bağlanma dayanımı SBU grubunda gözlenmiştir ve bu iki bonding arasındaki fark istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Altı ay yaşlanmadan sonra bağlanma dayanımı değeri kök dentininde CSE, PBU ve TBU için, kron dentininde sadece TBU için stabil kalmıştır. Altı ay yaşlandırmadan sonra tüm adeziv sistemlerin bağlanma dayanımı değeri kronda köke göre daha fazla azalmıştır. Anahtar kelimeler: Derin Marjine Bağlanma Dayanımı; Derin Marjin Elevasyonu; Kök Dentini; Kök Dentine Bağlanma Dayanımı; Üniversal Adeziv Sistemler.
Description
Keywords
Derin Marjine Bağlanma Dayanımı, Derin Marjin Elevasyonu, Kök Dentini, Kök Dentine Bağlanma Dayanımı, Üniversal Adeziv Sistemler, Bond Strength To Deep Margin, Bond Strength To Root Dentin, Deep Margin Elevation, Root Dentin, Universal Adhesive Systems
Journal or Series
WoS Q Value
Scopus Q Value
Volume
Issue
Citation
Alnaftachi, N. Y. A., (2023). Üniversal Adezivlerin Kron ve Kök Dentinine Bağlanma Dayanımı ve Stabilitesi. (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
