Farklı yüzey işlemleri ve hızlandırılmış yapay yaşlandırmanın monolitik seramik sistemlerin yüzey pürüzlülüğü ve topografisi üzerine etkileri
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2017
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Monolitik restorasyonlara farklı bitim protokolleri uygulanabilmektedir, ancak kullanılan yüzey işlemlerinin uzun dönem performansı hakkında bilgi kısıtlıdır. Bu çalışmanın amacı farklı yüzey işlemleri ve hızlandırılmış yaşlandırmanın monolitik seramik sistemlerin yüzey pürüzlülüğü ve topografisi üzerine etkisinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Monolitik zirkonya (Zirkonzahn, Prettau) ve lityum disilikat seramik (IPS e.max Press) materyallerinden disk şeklinde örnekler hazırlandı. Örnekler yüzey işlemine göre 3 alt gruba ayrıldı (n=10, G: glaze, L: polisaj kiti ve P: polisaj kitini takiben polisaj patı). Her bir gruptan seçilen bir örneğin yüzey topografisi tarama elektron mikroskobu (SEM; scanning electron microscopy) ile x1000 büyütmede incelendi. Yüzey pürüzlülüğü ölçümleri ise eskitme işlemi öncesi ve sonrasında profilometre cihazı ile gerçekleştirildi. Elde edilen veriler; Kruskal Wallis, Conover'in çoklu karşılaştırma, Wilcoxon İşaret ve Mann Whitney U testleri kullanılarak istatistik olarak analiz edildi. Bulgular: Yüzey işlemleri ve materyal tipinin yüzey pürüzlülüğü üzerinde etkisi anlamlı bulunurken yaşlandırmanın etkisinin anlamlı olmadığı görüldü. Zirkonya materyalinde yüzey pürüzlülük sıralaması G>L>P olarak bulundu. IPS materyalinde ise yaşlandırma öncesinde tüm grupların yüzey pürüzlülük değerleri benzer bulunurken yaşlandırma sonrasında L grubu değerleri diğerlerine kıyasla daha yüksek bulundu. SEM analizi görüntüleri pürüzlülük verilerini doğruladı. Sonuç: Her iki materyal grubunda da en düzgün yüzey pat uygulanan örneklerde rastlandı. IPS materyalinde glaze işleminin de pat uygulaması kadar başarılı bulunmasına rağmen zirkonya materyalinde en pürüzlü yüzeye glaze işleminin sebep olduğu gözlendi. Yaşlandırmanın yüzey pürüzlülüğüne anlamlı etkisi tespit edilmedi.
Background: Monolithic restorations can be prepared with different surface finishing procedures. However there is little information regarding long time performance of these procedures. The aim of this study was to evaluate the influence of surface treatments and aging procedures on the surface roughness and topography of monolithic ceramic systems. Methods: Disc-shaped specimens for each material; monolithic zirconia (Prettau Zirconia) and lithium disilicate glass-ceramic (IPS e.max Press ) were prepared. The specimens were divided into three groups according to the surface treatments (n=10, G: glazing, L: rubber polishing system and P: rubber polishing system followed by polishing paste). The surface topography of a selected sample from each group was examined by SEM (scanning electron microscopy, x1000). Surface roughness (Ra ) were measured before and after aging process, using a profilometer. Data were statistically analysed using the KruskalWallis, Conovers multiple comparison, the Wilcoxon signed rank and Mann Whitney U tests. Results: Although the effects of the surface treatment and material type on the roughness were found to be significant, the effect of aging was not significant. The roughness values of zirconia material were as follows G>L>P respectively. In the IPS material, all groups were similar before aging, whereas group L was higher after aging. SEM analysis confirmed the roughness findings. Conclusion: In both materials, the most smooth surface was found in the paste groups. Although glaze treatment was found to be as successful as paste application in IPS material, it was observed that glaze treatment caused the roughest surface in zirconia material. Effect of aging on surface roughness was not significant.
Background: Monolithic restorations can be prepared with different surface finishing procedures. However there is little information regarding long time performance of these procedures. The aim of this study was to evaluate the influence of surface treatments and aging procedures on the surface roughness and topography of monolithic ceramic systems. Methods: Disc-shaped specimens for each material; monolithic zirconia (Prettau Zirconia) and lithium disilicate glass-ceramic (IPS e.max Press ) were prepared. The specimens were divided into three groups according to the surface treatments (n=10, G: glazing, L: rubber polishing system and P: rubber polishing system followed by polishing paste). The surface topography of a selected sample from each group was examined by SEM (scanning electron microscopy, x1000). Surface roughness (Ra ) were measured before and after aging process, using a profilometer. Data were statistically analysed using the KruskalWallis, Conovers multiple comparison, the Wilcoxon signed rank and Mann Whitney U tests. Results: Although the effects of the surface treatment and material type on the roughness were found to be significant, the effect of aging was not significant. The roughness values of zirconia material were as follows G>L>P respectively. In the IPS material, all groups were similar before aging, whereas group L was higher after aging. SEM analysis confirmed the roughness findings. Conclusion: In both materials, the most smooth surface was found in the paste groups. Although glaze treatment was found to be as successful as paste application in IPS material, it was observed that glaze treatment caused the roughest surface in zirconia material. Effect of aging on surface roughness was not significant.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Lityum disilikat, tarayıcı elektron mikroskopisi, yttria stabilize dörtgen zirkon, yüzey özellikleri, Lithia disilicate, scanning electron microscopy, yttria stabilized tetragonal zirconia, surface properties
Kaynak
Selçuk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
4
Sayı
2
Künye
Kurt, M., Bal, B. T., (2017). Farklı yüzey işlemleri ve hızlandırılmış yapay yaşlandırmanın monolitik seramik sistemlerin yüzey pürüzlülüğü ve topografisi üzerine etkileri. Selçuk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi, 4 (2), 68-76. Doi: 10.15311/selcukdentj.328716
