İlaç uygulama becerilerinin önemi ve bu konuda öğrenci geri bildirimleri üzerine Selçuk Üniversitesi’nde bir analiz

Küçük Resim Yok

Tarih

2009

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Amaç: İlaç uygulama becerileri klinik yıllardaki eğitimlerde ve hekimlik pratiğinde sık kullanılan becerilerdir ve hem mesleksel riskler hem de tıbbi hatalar içinde sıkça adları geçmektedir. Bu çalışmanın amacı tıp eğitiminde ilaç uygulamaları becerilerinin önemine vurgu yapmak ve öğrenci geri bildirimlerini inceleyerek mesleki beceri laboratuarı uygulamalarımızı değerlendirmektir. Yöntem: Geriye dönük olarak üç buçuk yıllık bir süreçte ilaç uygulama becerileri hakkındaki öğrenci geri bildirimleri incelendi. Dokuz kategoride değerlendirilen 2671 geri bildirimin sonuçları yıllara ve uygulamalara göre karşılaştırıldı. Bulgular: Beceri eğitiminin basamaklandırılması (p0.018), öğrencilerin uygulamayı kendi yapma düzeyleri (p0.000), uygulatıcının tutumu (p0.026) ve genel olarak beceri eğitimini almaktan memnuniyet (p0.016) yıllar içinde anlamlı olarak düzelmiş görünmektedir. Toplam geri bildirim puanlarına bakıldığında akademik yıllar arasında fark yokken (p0.088), beceriler bazında ise subkutan enjeksiyon ile intravenöz enjeksiyon ve serum takma becerileri arasında anlamlı fark olduğu görülmektedir (p0.004). Sonuç: Bu çalışma mesleki beceri laboratuarlarında ilaç uygulama becerisi eğitiminin öğrenciler tarafından olumlu olarak değerlendirildiğini göstermektedir.
Objective: Drug application skills are often used in clinical education years and medical practice and generally appear in the lists of occupational risks and medical errors. The aim of this study was to emphasize the importance of drug application skills in medical education and to assess our clinical skills laboratory via analyzing students’ feedbacks. Methods: A three and a half years period of drug application skills education was investigated, retrospectively. The results of 2671 feedbacks in nine categories were analyzed in respect to academic years and skills. Results: Planned steps fort the drug application skills education (p0.018), level of making the skill alone (p0.000), approach of the educator (p0.026) and general satisfaction of having the skills education (p0.016) were statistically improved during years. Although there was not a difference between academic years in total scores of feedbacks (p0.088), the difference was significant between subcutaneous injection and intravenous injection and intravenous serum application (p0.004). Conclusion: This study shows that drug application skills education in clinical skills laboratory is valued positively by the students.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Genel ve Dahili Tıp

Kaynak

Genel Tıp Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

19

Sayı

3

Künye