Tıp ve diş hekimliği fakültesi araştırma görevlilerinde kas-iskelet sistemi yakınmaları ve ergonomik risk faktörlerinin değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada Tıp ve Diş Hekimliği Fakültesi araştırma görevlilerinin kas iskelet sistemi yakınmaları ve ergonomik risk faktörlerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: Bu çalışmaya Selçuk Üniversitesi Tıp ve Diş Hekimliği Fakültesi Klinikleri'nde Mart 2022 – Mayıs 2022 tarihleri arasında Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde görev alan 504, Diş Hekimliği Fakültesi'nde görev alan 98 araştırma görevlisi oluşturmuştur.Tıp fakültesinden çalışmaya katılan 420; diş hekimliği fakültesinden çalışmaya katılan 91 araştırma görevlisi olup, çalışmaya katılım sıklığı tıp fakültesi için %83 (420/504), diş hekimliği fakültesi için %92 (91/98) olmuştur. Gebe olan 15 hekim; kaza/spora bağlı yaralanma/ortopedik cerrahi öyküsü olan 63 hekim çalışma dışı bırakılmıştır. Bu çalışmada Sosyodemografik Bilgi ve Ergonomik Risk Değerlendirme Formu, Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi-Kısa Formu ve Cornell Kas İskelet Rahatsızlık Ölçeği yüzyüze görüşme ile uygulandı. Bulgular: Çalışmada yer alan 435 asistan hekimin %53,2'si kadın, %46,8'i erkek;%83,4'ü tıp hekimi, %16,6'sı diş hekimi; %58,2'si bekar, %41,8'i evliydi. Tıp hekimlerinin haftalık çalışma süresi, günlük hasta sayısı,molasız ayakta çalışma süresi, ortalaması ortalaması diş hekimlerine göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti (p<0,001). Hekimlerde yaş ve günlük uyku süresiyle toplam CMDQ puanı ortalaması arasında negatif yönde anlamlı korelasyon tespit edildi (p=0,030, p=0,004). Haftalık çalışma süresi, günlük ortalama hasta sayısı ve molasız ayakta çalışma süresi ile toplam CMDQ puanları arasında pozitif yönde anlamlı korelasyon tespit edildi (p=0,013, p=0,015, p<0,001). Tıp ve diş hekimlerinde ve hekimlerin tamamında fizik aktivite düzeyleri ile toplam CMDQ puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu (p=0,009, p=0,049, p=0,011). Sonuç: Geleceğimiz olan hekimlerimizin mesleki eğitimleri süresince ergonomi hakkında yeterince eğitim alamaması ve ergonomiye uygun koşullar sağlanmadığı durumlarda, çoklu kas iskelet sistemi hastalıkları ile karşılaştıkları ortaya çıkmıştır. Başta hekimlerin mesleki dejenerasyon dolayısıyla öncelikle kendilerinin bilinçlenip sonra halkı bilinçlendireceği gözönüne alınmalıdır. Görevi ne olursa olsun sağlık çalışanlarının temel amacı birincil korunmayı sağlamaktır. Hekimlerin topluma rehberlik edebilmesi için öncelikle kendilerinin bu konuda farkındalıklarının ve bilgilerinin tam olması gerekmektedir. Çalışmamız sayesinde farkındalığın oluşmuş olması ve başta hekimlerimizin çalışırken ergonomi esaslarına uygun olarak kendi postürlerine dikkat etmesi, ufak germe-esneme egzersizleri ile gün içinde belli düzeyde hareketli olmaları ve aynı zamanda hastalarına hareketli ve ergonomiye uygun bir yaşam konusunda daha yüksek bir motivasyon sağlayabileceğimizi düşündürmektedir.

Objective: In this study, it was aimed to evaluate the musculoskeletal system complaints and ergonomic risk factors of the Faculty of Medicine and Dentistry research assistants. Method:This study consisted of 504 research assistants working at Selçuk University Faculty of Medicine and Dentistry Clinics between March 2022 and May 2022, and 98 research assistants working at the Faculty of Dentistry. 420 from the Faculty of Medicine participated in the study; There were 91 research assistants from the faculty of dentistry participating in the study, and the frequency of participation in the study was 83% (420/504) for the faculty of medicine and 92% (91/98) for the faculty of dentistry. 15 physicians who were pregnant; 63 physicians with a history of accident/sport-related injury/orthopedic surgery were excluded from the study. In this study, the Sociodemographic Information and Ergonomic Risk Assessment Form, the International Physical Activity Questionnaire- Short Form and the Cornell Musculoskeletal Discomfort Scale were administered through face-to-face interviews. Results: Of the 435 residents in the study, 53.2% were female and 46.8% were male;83.4% were medical doctors, 16.6% were dentists; 58.2% were single, 41.8% were married. Weekly working hours, number of patients per day, working hours without breaks, mean average of medical doctors were statistically significantly higher than dentists (p<0.001). A negative significant correlation was found between age and daily sleep duration and the mean total CMDQ score in physicians (p=0.030, p=0.004). A positive and significant correlation was found between the weekly working time, the average number of patients per day, and the duration of standing without breaks, and the total CMDQ scores (p=0.013, p=0.015, p<0.001). A statistically significant difference was found between physical activity levels and total CMDQ scores in medicine and dentists and in all physicians (p=0.009, p=0.049, p=0.011). Conclusion: It has been revealed that our future physicians are faced with multiple musculoskeletal system diseases when they do not receive adequate training on ergonomics during their professional training and when suitable conditions are not provided for ergonomics. It should be taken into account that first of all, physicians will first become conscious of themselves and then raise awareness of the public due to professional degeneration. Regardless of their duty, the main purpose of health workers is to provide primary prevention. In order for physicians to guide the society, they must first have full awareness and knowledge on this issue. The fact that awareness has been created thanks to our study and that our physicians pay attention to their own postures in accordance with the principles of ergonomics while working, that they are mobile at a certain level during the day with small stretching exercises, and that we can provide their patients with a higher motivation for an active and ergonomic life.