Sjögren sendromlu ve diyabetik hastaların otolog serumlarının büyüme faktörleri ve sitokin içeriklerinin sağlıklı grupla karşılaştırılması

Amaç: Bu çalışmanın amacı Sjögren Sendromu (SS) ve diyabetik retinopati (DR) olan hastalardan elde edilen otolog serumlarda büyüme faktörleri ve sitokin düzeylerinin değerlendirilmesi ve yaş ve cinsiyet uyumlu sağlıklı bireylerin otolog serumları ile karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde takipli SS'ye bağlı kuru gözü olan 23 hasta, DR tanılı 25 hasta çalışmaya dahil edildi. Sağlıklı gönüllülerden oluşan yaş ve cinsiyet uyumlu 23 kişi kontrol grubunu oluşturdu. Hasta ve kontrol grubunun detaylı oftalmolojik muayeneleri yapıldı. Hasta ve kontrol grubundan alınan kan örnekleri 3500 rpm'de 10 dakika santrifüj edildi. Elde edilen serum örnekleri ependorflara bölünerek analize kadar -80 derecede saklandı. Serum interlökin-1β (IL-1β), IL-2, IL-6, IL-17, IL-17 Reseptör A (IL-17RA), IL-23, epidermal büyüme faktörü (EGF), sinir büyüme faktörü (NGF), transforme edici büyüme faktörü-β1 (TGF-β1), vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF), insülin benzeri büyüme faktörü (IGF-1), matrix metalloproteinaz-9 (MMP-9), fibronektin ve vitamin A düzeyleri ELISA yöntemi ile ölçüldü.. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 71 hastanın %34,7'si (n=25) DR tanılı, %31,9'u (n=23) SS tanılı ve %31,9'u (n=23) kontrol grubu idi. SS grubunda OSDI skoru ortalaması kontrol ve DR gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek saptandı (p<0,001). Schirmer testi kontrol, DR ve SS gruplarında istatistiksel olarak anlamlı farklıydı (p<0,001). Kontrol grubunun BUT (break-up time) ortalaması diğer gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (p<0,001). Oxford skoru ortalamaları her üç grupta da istatistiksel olarak anlamlı farklı olarak tespit edildi (p<0,001). Serum IL-23 düzeyi SS tanılı hasta grubunda, DR tanılı hasta grubu ve kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek saptandı (p=0,049). IGF-1 düzeyi DR grubunda diğer gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı düşük bulundu (p=0,001). Kontrol grubunun vitamin A düzeyleri, SS grubu ve DR grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düşük olarak tespit edildi (p=0,024). SS hastalarında, ESSDAI skorları ile IL-1 düzeyleri arasında pozitif yönde düşük-orta derecede (r=0.5), IL-2 düzeyleri arasında negatif yönde iyi derecede (r=-0,7), fibronektin düzeyleri arasında pozitif yönde iyi derecede (r=0.66), BUT arasında negatif yönde orta derecede (r=-0,48) anlamlı ilişki tespit edildi (p<0.005). Sonuç: Çalışmamızda tedavi alan SS ve DR'li hastalarda IL-23 dışında serum enflamatuar sitokin düzeylerinin artmadığı ve büyüme faktörlerinin sağlıklı bireylere benzer düzeylerde olduğu gösterildi. Daha önce yapılan oküler yüzey ve gözyaşı çalışmalarında özellikle SS hastalarında enflamatuar sitokinlerin lokal olarak oküler yüzey hücreleri veya lakrimal bezler tarafından yapıldığı ve gözyaşında arttığı gösterilmiştir. Bu bulgular ışığında SS'ye bağlı kuru göz ve diyabete bağlı korneal oküler yüzey iyileşme problemlerinde kişinin kendi kanından hazırlanan otolog serumun güvenle kullanılabileceği sonucuna varıldı. DR hastalarında serum IGF-1 düzeyinin düşük olması nedeniyle eşlik eden iyileşmeyen kornea ülseri veya şiddetli kuru göz durumunda dışarıdan IGF verilmesi konusunda yapılacak ileri çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır.

Purpose: The aim of this study is to evaluate the growth factors and cytokine levels in autologous serum obtained from patients with Sjögren's Syndrome (SS) and diabetic retinopathy (DR) and to compare them with autologous serum of age and sex-matched healthy individuals. Materials and Methods: Twenty-three patients with dry eye related to SS and 25 patients with DR were included in the study. Twenty-three age- and sex-matched healthy volunteers formed the control group. Detailed ophthalmological examinations of the patient and control groups were performed. The blood samples taken from the patient and control groups were centrifuged at 3500 rpm for 10 minutes. The obtained serum samples were divided into eppendorf tubes and stored at -80 degrees until analysis. Serum interleukin-1β (IL-1β), IL-2, IL-6, IL-17, IL-17 Receptor A (IL-17RA), IL-23, epidermal growth factor (EGF), nerve growth factor (NGF), transforming growth factor-β1 (TGF-β1), vascular endothelial growth factor (VEGF), insulin-like growth factor (IGF-1), matrix metalloproteinase-9 (MMP-9), fibronectin and vitamin A levels were measured by ELISA method. Results: Of the 71 patients included in the study, 34.7% (n=25) were diagnosed with DR, 31.9% (n=23) with SS, and 31.9% (n=23) in the control group. The mean OSDI score in the SS group was found to be statistically significantly higher than the control and DR groups (p<0.001). Schirmer test was statistically significantly different in control, DR and SS groups (p<0.001). The mean BUT of the control group was found to be statistically significantly higher than the other groups (p<0.001). Oxford score means were found to be statistically significantly different in all three groups (p<0.001). Serum IL-23 level was found to be statistically significantly higher in the SS group compared to the DR group and the control group (p=0,049). IGF-1 level was found to be statistically significantly lower in the DR group compared to the other groups (p=0.001). Vitamin A levels of the control group were found to be statistically significantly lower than the SS group and DR group (p=0.024). In SS patients, ESSDAI scores showed a positive low-moderate correlation (r=0.5) with IL-1 levels, a good negative correlation (r=-0.7) with IL-2 levels, a good positive significant correlation (r=0.66) with fibronectin levels and a moderate significant negative correlation (r=-0.48) with BUT (p<0.005). Conclusion: In our study, it was shown that serum inflammatory cytokine levels, except IL-23, did not increase in patients with treated SS and DR, and that growth factors were similar with the healthy individuals. In previous ocular surface and tear studies, it has been shown that inflammatory cytokines are locally produced by ocular surface cells or lacrimal glands and increased in tears, especially in SS patients. Based on these findings, it was concluded that autologous serum prepared from the person's own blood can be used safely in SS patients with dry eye and corneal ocular surface healing problems related to diabetes. Due to the low serum IGF-1 level in DR patients, there is a need for further studies on external IGF treatment in case of accompanying non-healing corneal ulcer or severe dry eye.