Köpeklerde Panostitis eosinophilica

Küçük Resim Yok

Tarih

1997

Yazarlar

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Özellikle büyük cüsseli köpeklerde, 2 yaşına kadar olan dönemde görülen Panostitis eosinophilica ilk defa 1951 yılında Gratzl tarafından bildirilmiştir. Alman kurt köpekleri hastalığa karşı predispozedirler. Hastalık önceleri osteomyelitisin bir şekli olarak bilinmekle beraber sonradan uzun kemiklere özgü, mikroorganizmalarla ilişkisi olmadığı ortaya konmuştur. Etiyolojisi henüz tam bilinmemektedir. Genç köpeklerde ileri derecede topallığa yol açabilir. Radyolojik ve klinik bulgular birbirlerine her zaman uyumlu değillerdir. Laboratuvar bulguları ise yangısal bir oluşuma işaret etmektedir. Hastalıkta asetil-salisilik asit tedavisi etkilidir.
Die 1951 von Gratzl, als Panostitis eosinophilica erst-mals bcschriebcnc Erkrankung tritt vorwicgend bei Hunden grosswiichsiger Rassen im Alter bis zu zwei Jahren auf. Zumcist sind Deutsche Schafcrhundc betroffen. Sie wıırdc zunachst als eine Form der Osteomyelitis gedeutet, spater als eigenstiindige Erkrankung der langen Röhrenknochen ohne Beteiligung von Mikroorganismen erkannl. Die Actiologie der Panostitis eosinophilica ist bisher unbekantt. Bcim Jıınghund kann dieses Leiden zu hochgradigcn Lahmheiten führen, die diffcrentialdiag-nostisch bcdcutsam sind. Radiologisch und klinisehe Befundc sind nicht immer korrcliert. Es bestehen labordiag-nostisehe Anzcichcn eines entzündlichen Geschchcns. Eine Aclylsalieylsaurcthcrapie ist wirksam.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Veterinerlik

Kaynak

Veteriner Cerrahi Derg.

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

3

Sayı

1

Künye