Silika ve titanyum dioksit ilavesinin iki farklı maksillofasiyal silikon elastomerin mekanik özelliklerine etkisi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2013
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Çene yüz protezlerinin yapım aşamasında, ideal mekanik özelliklerinin olması sebebiyle silikon elastomerler kullanılmaktadır. Çene yüz protezlerinde kullanılan silikon elastomerlerin yüksek çekme ve yırtılma dayanımına, ideal uzama yüzdesine ve dokularla uyumlu ideal bir sertliğe sahip olması beklenir. Bu çalışmanın amacı silika ve titanyum dioksit ilavesinin iki farklı silikon elastomerin mekanik özelliklerine (çekme dayanımı, uzama yüzdesi, yırtılma dayanımı ve sertlik) etkisini incelemektir. Bu çalışmada A-2000 ve A-2006 silikon elastomerinin her biri dört alt gruba ayrılmıştır. Birinci grup kontrol grubu olup silikon elastomere herhangi bir madde ilave edilmemiştir. Diğer gruplar sırasıyla titanyum dioksit, tütsülenmiş silika ve silanlanmış silika gruplarıdır. Her bir grupta çekme dayanımı ve uzama yüzdesi için 10 örnek, yırtılma dayanımı için 10 örnek ve setlik ölçümü için 10 örnek olmak üzere toplamda 30 örnek hazırlanmıştır. Çalışmada her bir silikon elastomer için 120 adet olmak üzere, toplamda 240 adet silikon örnek test edilmiştir. Çekme dayanımı, uzama yüzdesi ve yırtılma dayanımı testlerinde istatistiksel olarak verileri tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Tukey HSD testleri uygulanmıştır. Sertlik testine ait verilere Kruskal Wallis ve Mann-Whitney U testi uygulanmıştır. Tüm verilere ait yorumlar, p<0.05 anlamlılık düzeyinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda çekme dayanımı, uzama yüzdesi ve sertlik testlerinde materyaller ve silikon çeşitleri arasında anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.05). Çekme dayanımı ve uzama yüzdesi test sonucunda en yüksek değerler silanlanmış silika ilave edilmiş A-2000 silikonunda (5,33±0,60; 374,30±67,59) görülürken en düşük çekme dayanımı değeri TiO2 ilave edilmiş A-2006 silikonunda (2,15± 0,31) görülmüştür. En düşük uzama yüzdesi değeri ise TiO2 ilave edilen A-2000 silikonunda (178,67± 15,09) görülmüştür. Sertlik testi sonucunda en yüksek değer TiO2 ilave edilen A-2000 silikonuna (38,54±0,53) aitken, en düşük değer TiO2 ilave edilen A-2006 silikonuna (16,31±0,64) aittir. Yırtılma dayanımı testi sonucunda A-2000 silikonu için materyaller arası anlamlı bir fark yokken (p>0.05), A-2006 silikonunda materyaller arası anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.05). En yüksek yırtılma dayanımı değeri TiO2 ilave edilen grupta (13,45±1,87) görülürken, en düşük değer kontrol grubunda (8,20±1,19) görülmüştür. Silikonların mekanik dayanımlarını artırmaya yönelik çalışmalar, bu çalışmada kullanılan ilave maddelerinin farklı yüzdeliklerde silikona ilavesi üzerine yapılmalıdır. Söz konusu ilave maddeleri hakkında daha fazla in vitro çalışmaya ihtiyaç vardır.
Silicone based elastomeric materials are commonly used for over years to fabricate the maxillofacial prosthesis. Silicone elastomers used in maxillo-facial prosthetics are supposed to have ideal high tensile and tear strength, elongation percentage and be compatible with the ideal hardness. The aim of this study was to evaluate and compare of silica and nanosized oxide addition on the mechanical properties of two different RTV silicone elastomers. In this study, A-2000 and A-2006 silicone elastomers, each divided into four subgroups. The first group was the control group which are not included in the silicone elastomer of any substance. Other groups, respectively, titanium dioxide, fumed silica and silanated silica groups. For tensile strength and elongation percentage of each group of 10 samples, 10 samples for tear resistance and 10 samples for the hardness and with a total 30 samples were prepared for the measurement. In this study, including 120 for each silicone elastomer, total of 240 silicone specimens were tested. Test results for tensile strength, elongation percentage and tear strength were statistically analyzed by one-way analysis of variance (ANOVA) and for multiple comparisons, Tukey HSD method was used. For the hardness test results, Kruskal Wallis and Mann-Whitney U test methods were used. Level of statistical significance was taken as p<0.05. As a result of this study; tensile strength, elongation percentage and hardness tests found no significant differences between the kinds of materials and silicons. The highest values of tensile strength and elongation percentage of the silanated silica was added to the test result, A-2000 (5.33 ± 0.60, 374.30 ± 67.59), while the lowest tensile strength of the TiO2 was added to the value of A-2006 (2.15 ± 0.31) were observed. TiO2 is added to the low elongation percentage of the value of A-2000 (178.67 ± 15.09) were observed. As a result of hardness test; the highest value was observed in TiO2 group (38.54 ± 0.53) in A-2000 while the lowest value was observed in TiO2 group in A-2006. For tear strength test results, A-2000, with no significant difference between the materials (p> 0.05), A-2006, a significant difference was found between the materials (p <0.05). Researches to increase the mechanical strength of silicones, silicon used in this study upon the addition of additives can be made in different percentages. Such additional additives are needed to work on more in vitro trials.
Silicone based elastomeric materials are commonly used for over years to fabricate the maxillofacial prosthesis. Silicone elastomers used in maxillo-facial prosthetics are supposed to have ideal high tensile and tear strength, elongation percentage and be compatible with the ideal hardness. The aim of this study was to evaluate and compare of silica and nanosized oxide addition on the mechanical properties of two different RTV silicone elastomers. In this study, A-2000 and A-2006 silicone elastomers, each divided into four subgroups. The first group was the control group which are not included in the silicone elastomer of any substance. Other groups, respectively, titanium dioxide, fumed silica and silanated silica groups. For tensile strength and elongation percentage of each group of 10 samples, 10 samples for tear resistance and 10 samples for the hardness and with a total 30 samples were prepared for the measurement. In this study, including 120 for each silicone elastomer, total of 240 silicone specimens were tested. Test results for tensile strength, elongation percentage and tear strength were statistically analyzed by one-way analysis of variance (ANOVA) and for multiple comparisons, Tukey HSD method was used. For the hardness test results, Kruskal Wallis and Mann-Whitney U test methods were used. Level of statistical significance was taken as p<0.05. As a result of this study; tensile strength, elongation percentage and hardness tests found no significant differences between the kinds of materials and silicons. The highest values of tensile strength and elongation percentage of the silanated silica was added to the test result, A-2000 (5.33 ± 0.60, 374.30 ± 67.59), while the lowest tensile strength of the TiO2 was added to the value of A-2006 (2.15 ± 0.31) were observed. TiO2 is added to the low elongation percentage of the value of A-2000 (178.67 ± 15.09) were observed. As a result of hardness test; the highest value was observed in TiO2 group (38.54 ± 0.53) in A-2000 while the lowest value was observed in TiO2 group in A-2006. For tear strength test results, A-2000, with no significant difference between the materials (p> 0.05), A-2006, a significant difference was found between the materials (p <0.05). Researches to increase the mechanical strength of silicones, silicon used in this study upon the addition of additives can be made in different percentages. Such additional additives are needed to work on more in vitro trials.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Çene yüz protezleri, Maxillofacial prosthesis, Silikon elatomerler, Mekanik özellikler, Silicone elastomers, Mechanical properties
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Çevik, P. (2013). Silika ve titanyum dioksit ilavesinin iki farklı maksillofasiyal silikon elastomerin mekanik özelliklerine etkisi. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış doktora tezi, Konya.
