Investigation of the Relationship Between Health Promotion Behavior and Self-Efficacy of Turkish Adolescents
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Purpose: This research was carried out to identify the relationship between adolescent health promotion behaviors and the self-efficacy of students. Materials and Method: This study is a descriptive study, which was carried out in a secondary school and two high schools in the provincial center of Ankara in the 2017-2018 academic year. The research population included all students studying these schools.The study was conducted on the entire population (N=915) therefore, no sample selection was made. Participation was on a volunteer basis. Three different forms were used as data collection tools. These are questionnaire form, adolescent health promotion scale, and self-efficacy scale for children. The data were summarized as mean, standard deviation, and percentages. Results: 789 adolescents have participated voluntarily in the research. Seventy-one percent (n:561) of the students in the research group were male and 28.9% (228) were female students. The mean age of the students was 13.93±2.34, their height average was 1.63±0.15, and their weight average was 55.99±18.42. The mean score for adolescent health promotion scale is 142,53±27,06. On the other hand the mean score for self-efficacy scale is 74,61±16,44. In the adolescent health promotion scale and all subscale scores, there were significant differences according to their grade, age, success status, health state perception, beliefs in managing future health statuses, wearing a seat belt, wearing a helmet while riding a bicycle or motorbike, using pedestrian crossings and overpasses when crossing the road (p<0.05). In the self-efficacy scale and all subscale scores, there were significant differences according to their grade, age, success status, health state perception, beliefs in managing future health statuses, wearing a seat belt, wearing a helmet while riding a bicycle or motorbike, using pedestrian crossings, and overpasses when crossing the road. There was a positive and significant correlation between health-promoting behaviors and selfefficacy (p<0.05). Conclusions and Suggestions: Self-efficacy perception and health-promoting behaviors are gained during childhood and adolescence and maintained throughout life. For this reason, education, seminars, and activities to be given to students, teachers, and parents will be effective in increasing self-efficacy perceptions of adolescents and gaining health-promoting behaviors in adolescents.
Amaç: Bu araştırma, ergenlerin sağlığı geliştiren davranışları ile öz-yeterlik düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki çalışma, 2017-2018 eğitim öğretim yılında Ankara il merkezindeki bir ortaokul ve iki lisede yapılmıştır. Çalışma evrenin tamamı (N=915) üzerinde yürütüldüğü için örneklem seçimi yapılmamıştır. Katılım gönüllülük esasına dayalıydı. Nüfusun %86’sı (n=789) çalışmaya ulaşmıştır. Veri toplama aracı olarak 3 farklı form kullanılmıştır. Bunlar; anket formu, adölesan sağlığı geliştirme ölçeği ve çocuklar için öz-yeterlik ölçeğidir. Bulgular: 789 ergen araştırmaya gönüllü olarak katılmıştır. Araştırma gurubundaki öğrencilerin yüzde yemiş biri (n:561) erkek, %28,9’i (228) kız öğrencilerden oluşmaktadır. Öğrencilerin yaş ortalaması 13,93±2,34 bulunmuş olup, boy ortalamaları 1,63±0,15, kilo ortalamaları 55,99±18,42 bulunmuştur. Genel adölesan sağlığı geliştirme ölçek durumu ve tüm alt boyut durumlarında, sınıf, yaş, başarı durumu, sağlığı algılama, gelecekte sağlığı geliştirebileceğine inanma, emniyet kemeri takma, motor-bisiklete binerken kask takma, yay ve üst geçidi kullanma durumlarına göre anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0.05). Ergenlerin genel öz yeterlilik ölçeği durumları ve tüm alt boyut durumlarında, sınıf, yaş, başarı durumu, kronik hastalık, sağlığı algılama, gelecekte sağlığı geliştirebileceğine inanma, emniyet kemeri takma, motor-bisiklete binerken kask takma, yay ve üst geçidi kullanma durumlarına göre anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0.05). Adölesan sağlığı geliştirme ile öz yeterlilik ölçeği arasında pozitif anlamlı bir korelasyon bulunmuştur. Sonuç ve Öneriler: Öz-yeterlik algısı ve sağlığı geliştiren davranışlar çocukluk ve ergenlik döneminde kazanılıp hayat boyu devam ettirilmektedir. Bu sebeple öğrenci, öğretmen ve velilere verilecek eğitim, seminer ve etkinlikler ergenlerin hem öz-yeterlik algılarının artmasına hem de ergenlerin sağlığı geliştiren davranışları kazanmalarında etkili olacaktır.
Amaç: Bu araştırma, ergenlerin sağlığı geliştiren davranışları ile öz-yeterlik düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki çalışma, 2017-2018 eğitim öğretim yılında Ankara il merkezindeki bir ortaokul ve iki lisede yapılmıştır. Çalışma evrenin tamamı (N=915) üzerinde yürütüldüğü için örneklem seçimi yapılmamıştır. Katılım gönüllülük esasına dayalıydı. Nüfusun %86’sı (n=789) çalışmaya ulaşmıştır. Veri toplama aracı olarak 3 farklı form kullanılmıştır. Bunlar; anket formu, adölesan sağlığı geliştirme ölçeği ve çocuklar için öz-yeterlik ölçeğidir. Bulgular: 789 ergen araştırmaya gönüllü olarak katılmıştır. Araştırma gurubundaki öğrencilerin yüzde yemiş biri (n:561) erkek, %28,9’i (228) kız öğrencilerden oluşmaktadır. Öğrencilerin yaş ortalaması 13,93±2,34 bulunmuş olup, boy ortalamaları 1,63±0,15, kilo ortalamaları 55,99±18,42 bulunmuştur. Genel adölesan sağlığı geliştirme ölçek durumu ve tüm alt boyut durumlarında, sınıf, yaş, başarı durumu, sağlığı algılama, gelecekte sağlığı geliştirebileceğine inanma, emniyet kemeri takma, motor-bisiklete binerken kask takma, yay ve üst geçidi kullanma durumlarına göre anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0.05). Ergenlerin genel öz yeterlilik ölçeği durumları ve tüm alt boyut durumlarında, sınıf, yaş, başarı durumu, kronik hastalık, sağlığı algılama, gelecekte sağlığı geliştirebileceğine inanma, emniyet kemeri takma, motor-bisiklete binerken kask takma, yay ve üst geçidi kullanma durumlarına göre anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0.05). Adölesan sağlığı geliştirme ile öz yeterlilik ölçeği arasında pozitif anlamlı bir korelasyon bulunmuştur. Sonuç ve Öneriler: Öz-yeterlik algısı ve sağlığı geliştiren davranışlar çocukluk ve ergenlik döneminde kazanılıp hayat boyu devam ettirilmektedir. Bu sebeple öğrenci, öğretmen ve velilere verilecek eğitim, seminer ve etkinlikler ergenlerin hem öz-yeterlik algılarının artmasına hem de ergenlerin sağlığı geliştiren davranışları kazanmalarında etkili olacaktır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Adolescent Behaviour, Health Promotion, Self-efficacy, Ergen davranışları, Öz-yeterlik, Sağlığı geliştirme
Kaynak
Selçuk Genel Tıp Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
32
Sayı
4
Künye
Coşgun, M., Hisar, K. M., (2022). Investigation of the Relationship Between Health Promotion Behavior and Self-Efficacy of Turkish Adolescents. Selçuk Genel Tıp Dergisi, 32 (4), 397-404. DOI: 10.54005/geneltip.1089593
