Tam yağlı soya, soya küspesi ve ekstrude soyanın in situ ve in vitro rumen protein parçalanabilirlikleri arasındaki ilişkiler
Yükleniyor...
Tarih
2017-11-03
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu araştırma; Türkiye'de çeşitli yem fabrikaları ile yem tedarikçilerinden temin edilen tam yağlı soya (TYS), soya fasulyesi küspesi (SFK) ve ekstrude soya (ES)'nın in situ (naylon torba) ve in vitro (enzimatik) metotları kullanarak rumende protein parçalanabilirliklerini belirlemek ve bu yöntemler arasındaki ilişkiden yararlanarak in vitro protein parçalanabilirliğinden in situ protein parçalanablirliğini tahmin eden regresyon denklemleri geliştirmek amacıyla düzenlenmiştir. Çalışmada, TYS, SFK ve ES'nin in situ yöntem ile in situ etkin protein parçalanabilirliği (INSE) değerleri belirlendikten sonra in vitro yöntem ile 1. ve 24. saatlik inkübasyonlardan sonra elde edilen parçalanabilirlik değerleri ile (INV1 ve INV24) arasındaki ilişkiler belirlenmiştir. In vitro yöntemde TYS, SFK ve ES'nin protein parçalanabilirliklerinin belirlenmesinde Streptomyces griseus' tan saflaştırılmış (Sigma Type XIV) bakteriyel proteaz enzimi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; in situ ve in vitro yöntemler ile elde edilen protein parçalanabilirlik değerleri arasında TYS için, INSE ile INV1 arasındaki ilişki önemli bulunmazken (P>0.05), INV24 ile arasındaki ilişkiler önemli olmuştur (P<0.05). SFK ve ES için in situ ve in vitro değerler arasındaki ilişkiler önemli bulunmuştur (P<0.05). Araştırmada kullanılan yem hammaddeleri gruplandırılarak değerlendirildiklerinde ise (TYS-SFK; TYS-ES; TYS-SFK-ES) korelasyonların daha yüksek olduğu gözlenmiştir. Sonuç olarak; TYS, SFK ve ES'nin in situ ile in vitro protein parçalanabilirlik değerleri birbirinden farklı olmasına rağmen in vitro metot ile elde edilen değerlerden in situ metot sonuçlarının tahminine olanak sağlayan regresyon denklemlerinin önemli olduğu ve in situ ile in vitro protein parçalanabilirlik değerleri arasındaki korelasyonların yüksek olduğu gözlenmiştir.
This research was conducted to determine protein degradability in rumen with using in situ and in vitro methods of full fat soybean (TYS), soybean meal (SFK) and extruded soybean (ES) which were obtained from feed factory and feed supplier and taking advance of the relationship between these methods to develop regression equations which were estimaded from in vitro protein degradability to in situ protein degradability. In situ protein degradability (INSE) of TYS, SFK and ES was determined by in situ method. Relarions between INSE and values obtained after 1 and 24 hours incubations (INV1 and INV24) were determined. Determination of in vitro protein degradability of TYS, SFK and ES was used bacterial protease which was prufied from Streptomyces griseus. The results of the study that the correlations of protein degradability values obtained by in situ and in vitro methods for TYS, there was no correlations between INSE and INV1 (P>0.05) but the correlations between INSE and INV24 values were significant (P<0.05). Correlations between in situ and in vitro methods were found significant for SFK and ES (P<0.05).When feeds which used in this research were grouped and evaluated (TYS-SFK; TYS-ES; TYS-SFK-ES), correlations had higher values. As a conclusion; despite there were differences between in situ and in vitro protein degradability values, regression equations for estimation of in situ from in vitro were significant and between in situ and in vitro protein degradability values were high.
This research was conducted to determine protein degradability in rumen with using in situ and in vitro methods of full fat soybean (TYS), soybean meal (SFK) and extruded soybean (ES) which were obtained from feed factory and feed supplier and taking advance of the relationship between these methods to develop regression equations which were estimaded from in vitro protein degradability to in situ protein degradability. In situ protein degradability (INSE) of TYS, SFK and ES was determined by in situ method. Relarions between INSE and values obtained after 1 and 24 hours incubations (INV1 and INV24) were determined. Determination of in vitro protein degradability of TYS, SFK and ES was used bacterial protease which was prufied from Streptomyces griseus. The results of the study that the correlations of protein degradability values obtained by in situ and in vitro methods for TYS, there was no correlations between INSE and INV1 (P>0.05) but the correlations between INSE and INV24 values were significant (P<0.05). Correlations between in situ and in vitro methods were found significant for SFK and ES (P<0.05).When feeds which used in this research were grouped and evaluated (TYS-SFK; TYS-ES; TYS-SFK-ES), correlations had higher values. As a conclusion; despite there were differences between in situ and in vitro protein degradability values, regression equations for estimation of in situ from in vitro were significant and between in situ and in vitro protein degradability values were high.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Enzimatik metot, Protein parçalanabilirliği, Streptomyces griseus, Protein degradability, Enzimatic method
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Tunç, A. E. (2017). Tam yağlı soya, soya küspesi ve ekstrude soyanın in situ ve in vitro rumen protein parçalanabilirlikleri arasındaki ilişkiler. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış doktora tezi, Konya.
