Farklı kök kanal dolgu maddelerinin bakteriyel sızıntıyı engelleme ve rezidüel bakterileri uzaklaştırmaktaki etkinliklerinin in-vitro olarak değerlendirilmesi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2009

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Bu çalışmanın amacı iki farklı kök kanal patı (AH Plus ve GuttaFlow) ve beş farklı kanal dolgu yöntemi (devamlı ısı ile kondensasyon, ProTaper Thermafil, lateral kondensasyon, ProTaper güta-perka, ProTaper güta-perka lateral kondensasyon) kullanılarak yapılan kök kanal dolgularının bakteriyel sızıntıyı engelleme yeteneklerinin ve deneysel olarak enfekte edilen dentin tübüllerindeki bakterileri elimine etme yeteneklerinin incelenmesidir. Bakteriyel sızıntının değerlendirilmesinde; 174 adet tek köklü insan dişi rastlantısal olarak 10 test (n=15) ve iki kontrol grubuna (n=12) ayrıldı. Pozitif kontrol grubunda kök kanalları boş bırakılırken, negatif kontrol grubunda tüm kök yüzeyi odalar arasındaki bağlantının sızdırmazlığını kontrol etmek için yapıştırıcı mum ile kaplandı. İki farklı kök kanal patı ve beş farklı kanal dolgu yöntemi kullanılarak doldurulan diş kökleri, iki odalı bakteriyel sızıntı düzeneğine alındı ve üst odaya E. faecalis yerleştirildi. Tüm örneklerin alt odalarındaki besiyerinde bakteriyel sızıntının bir göstergesi olan bulanıklık deney süresi boyunca (100 gün) her gün gözlendi ve bulanıklığın görüldüğü gün kaydedildi. Elde edilen verilerin istatistiksel analizi Kaplan-Meier ve Log Rank testi kullanılarak gerçekleştirildi. Enfekte dentin blok modeli çalışması için; 120 adet tek köklü insan dişi rastlantısal olarak 10 test ve iki kontrol grubuna (n=10) ayrıldı. Diş kökleri, negatif konrol grubu hariç, 21 gün boyunca E. faecalis ile enfekte edildi. Daha sonra bu diş kökleri, pozitif konrol grubu hariç, iki farklı kök kanal patı ve beş farklı kök kanal dolgu yöntemi kullanılarak dolduruldu. Pozitif kontol grubundaki örnekler ise doldurulmadan bırakıldı. Steril diş kökleri negatif kontrol olarak kullanıldı. Tüm örneklerden Gates-glidden frezler kullanılarak dentin tozu elde edildi (300?m derinliğinde) ve sulandırılarak ekimleri yapıldı. Her bir örnek için oluşan bakteri kolonilerinin sayısı (CFU) belirlendi. Elde edilen veriler Kruskall-Wallis ve Mann-Whitney U testi kullanılarak değerlendirildi. Bu çalışmada AH Plus ve GuttaFlow kök kanal dolgu patlarının benzer kapatma yeteneklerine sahip olduğu belirlendi. Devamlı ısı ile kondensasyon yönteminin, bakteriyel sızıntıyı engelleme açısından, test edilen diğer kanal dolgu yöntemlerinden başarılı olduğu gözlendi. AH Plus, kök kanal patının dentin tübüllerindeki E. faecalis hücrelerini tamamen ortadan kaldırdığı, ProTaper Thermafil grubu hariç, ve GuttaFlow kök kanal dolgu patının bu mikroorganizma üzerinde etkisiz olduğu, BeFill 2in1 grubu hariç, tespit edildi. Bu çalışmada kök kanalındaki rezidüel mikroorganizmaların eliminasyonunda kanal dolgu yönteminin değil, seçilen kök kanal patının önem taşıdığı sonucuna varıldı.
The aims of this thesis study were to evaluate ability of two different root canal sealers (AH Plus and GuttaFlow) and five different root canal obturation techniques (continuous wave of condensation, ProTaper Thermafil, lateral condensation, ProTaper gutta-percha, ProTaper gutta-percha lateral condensation) to kill bacteria in experimentally infected dentinal tubules and to prevent coronal bacterial leakage. At the stage of determination of bacterial leakage, 174 single rooted human teeth were randomly divided into 10 test (n=15) and two control groups (n=12). The positive controls were not obturated. Negative controls were completely covered with sticky wax to control the seal between the chambers. The roots obturated by using two different root canal sealers and five different obturation techniques were mounted to a two chamber bacterial leakage model and Enterecoccus faecalis was added to upper chamber. The lower chambers of all specimens were checked every day during the 100 days test period for turbidity as evidence of bacterial penetration. The day of turbidity was recorded for each sample. Statistical analyze was performed using Kaplan Meier and Log Rank test. In infected dentin block study, 120 single rooted human teeth were randomly divided into 10 test (n=10) and two control (n=10) groups. The roots, except negative controls, infected with E. faecalis for 21 days. Then all roots, except positive controls, were obturated using two different root canal sealers and five different obturation techniques. Positive controls were not obturated. Sterile roots were used as negative controls. Dentin powder was obtained from all root canals using gates-glidden drills (300 ?m into the dentine) and this dentin powder was diluted and inoculated. Visible colonies were counted and total colony-forming units (CFU) were calculated for each sample. Statistical analyze was performed using Krukall Wallis and Mann Whitney U test. In this study, it was found that AH Plus and GuttaFlow sealers have similar coronal sealing abilities. Continuous wave of condensation is superior to the other obturation techniques tested in this study with respect to sealing ability. AH Plus root canal sealer was found more effective than GuttaFlow sealer in killing E. faecalis residing in dentinal tubules, except the ProTaper Thermafil group. The GuttaFlow was not effective in killing this microorganism, except the BeFill 2in1 group. In this study, it was observed that for the elimination of residual microorganism from the root canals, sealers are more important than the obturation techniques used.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

AH Plus, Antibakteriyel aktivite, Bakteriyel sızıntı, GuttaFlow, Kanal dolgu yöntemleri, Antibacterial activity, Bacterial leakage, Obturation techniques

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Özcan, E. (2009). Farklı kök kanal dolgu maddelerinin bakteriyel sızıntıyı engelleme ve rezidüel bakterileri uzaklaştırmaktaki etkinliklerinin in-vitro olarak değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış doktora tezi, Konya.