Deneysel Olarak Si?yanürle Zehi?rlenmi?ş Farelerde HCN Düzeyleri?ni?n Beli?rlenmesi?

The present experiment was made to determinate the changes in the cyanide and thiocyanate levels in blood, urine and tissues. In this study, 400 mice their body weights from 40 to 45g were used. Sodium cyanide were intraperitonally given in doses of 0.1, 0. 2, 0.4, 0.8 and 1.4 mg/kg. Blood samples were obtained with decapitation of mice. Tissue samples were taken from mice killed with chloroform. The cyanide and thiocyanate levels in samples were colorimetrically established oxidation of cyanide and thiocyanate by bromine water and coupling of pyridinebenzidine reagent. Sodium cyanide increased the cyanide and thiocyanate levels in blood, urine, liver, spleen, kidney and muscle samples in given all doses. The cyanide and thicyanate levels in blood, tissue and urine started to increase respectively at 6min.. 1h. and 4h. and reached the maximum levels according to doses at the different times. Then the cyanide and thiocyanate levels in samples gradually decreased and the cyanide levels in blood reduced the near levels of control groups at 720min. The thiocyanate levels in blood, the cyanide and thiocyanate levels in liver. spleen, kidney and muscles decreased the near levels of control groups at 96h.

Bu araştırma deneysel olarak siyanür zehirlenmesi oluşturulan farelerin kan, idrar ve dokularındaki siyanür ve tiyosiyanat düzeylerinde meydana gelen değişikliklerin belirlenmesi amacıyla yapıldı. Çalışmada vücut ağırlıkları 40-45 g arasında olan 400 adet beyaz fare kullanıldı. Farelere 0.1, 0.2, 0.4, 0.8 ve 1,4 mg/kg dozlarında sodyum siyanür, intraperitoneal olarak verildi. Kan örnekleri farelerin boyunları kesilerek, doku örnekleri ise farelerin kloroformla öldürülmesiyle elde edildi. Numunelerdeki siyanür ve tiyosiyanat düzeyleri, bu bileşiklerin bromlu su tarafından yükseltgenmesi ve piridin-benzidin bileşikleri ile bağlanması ile kolorimetrik olarak tayin edildi. Sodyum siyanür, verilen tüm dozlarda kan, idrar, karaciğer, dalak, böbrek ve kas örneklerindeki siyanür ile tiyosiyanat düzeylerini arttırdı. Kan. doku ve idrardaki siyanür ve tiyosiyanat düzeyleri sırasıyla 6.dk.,1. saat ve 4. saatten itibaren artrnaya başladı ve dozlara göre değişen zamanlarda maksimuma ulaştı. Daha sonra tedrici bir şekilde azalarak kan siyanür düzeylerinin 720. dakikada, kan tiyosiyanat, idrar, karaciğer, dalak, böbrek ve kas siyanür ve tiyosiyanat düzeylerinin ise 96. dakikada kontrol gruplarına yakın düzeylere indiği belirlendi.