Yazar "Akar, Serra" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Epitelover Kanserleri ve Benign Adneksiyal Kitlelerde Human Epididymis Protein 4 İle Hesaplanan Malignite Risk İndeksi(Selçuk Üniversitesi, 2019 Eylül) Akar, Serra; Çiçek, M. Nedim; Topcuoğlu, CananAmaç: Over kanseri kadınlarda kanser türleri arasında 7. sırada yer almaktadır ancak jinekolojik kanserler arasında en yüksek mortaliteye sahiptir. Adneksiyel kitlelerde malignite ayrımı için yüksek sensitivite ve spesifisitesi olan testlerin kullanılması yalancı pozitif sonuçlara bağlı morbiditeyi arttırmadanEpitelyalOver Kanserlerinin(EOK)’lerinin erken tanısına yardımcı olmaktadır. Bu çalışmanın amacı CA 125 yerine HE4 ile hesaplanan RMI’inin malignite ayrımındaki öngörü değerini CA 125 ile hesaplanan RMI ile kıyaslamaktı. Gereç ve Yöntem: Şubat 2015 ve Ekim 2015 arasında adneksiyel kitle öntanısı ile ameliyat olan 78 hasta prospektif olan bu çalışmaya dahil edildi.Preoperatif olarak CA 125 ve HE4 ile ayrı RMI hesaplandı. Ameliyat sonrasında Epitelyal over karsinomları ve benign kist tanısı alan hastalar arasında HE4 ve CA 125 ile ayrı hesaplanan RMI’lerinin malignite ayrımındaki etkinlikleri kıyaslandı. Bulgular: Benign kist ile EOK tanıları alan hastalar arasında serum HE4 seviyelerinde anlamlı fark saptanmadı (p=0.24). RMI-CA125’in hem de RMI-HE4’ün over kanserini öngörmede anlamlı tanısal karar verdirici özelliklerinin olduğu ve RMI-CA125’in karar verdirici özelliğinin RMI-HE4’ten daha yüksek olduğu görüldü. Sonuç: RMI’inin spesifitesi ve HE4’ün önceki çalışmalarda bildirilen yüksek öngörü değerleri nedeniyle RMI’in HE4 ile hesaplanmasının CA 125 ile hesaplanan RMI’ine üstünlük sağlayacağı düşünülmüştür. Ancak HE4 ile ilgili yapılan çalışmaların çoğunluğunun aksine, çalışmamızda HE4 değerlerinin malign ve benign kitlelerde anlamlı şekilde değiştiğini saptayamadık. RMI-HE4’ün Epitelyal over karsinomundaki artışının ultrasonografi skoru ile menopoz durumuna bağlı olduğu görüldü. Toplam hasta sayısının kısıtlı olması ve özellikle over kanseri histolojik alt sınıflarını temsil eden vaka sayılarının kısıtlı olması nedeniyle çalışmanın daha geniş nüfusta ve daha yüksek alt sınıf sayılarıyla beraber yapılması daha aydınlatıcı olabilir.Öğe Nicotinamide N-methyltransferase expression and its association with phospho-Akt, p53 expression, and survival in high-grade endometrial cancer(TUBITAK SCIENTIFIC & TECHNICAL RESEARCH COUNCIL TURKEY, 2019) Akar, Serra; Harmankaya, Ismail; Ugras, Serdar; Celik, CetinBackground/aim: Nicotinamide N-methyltransferase (NNMT) is an enzyme that is overexpressed in malignancies. NNMT expression has not been previously studied in endometrial cancer (EC). Increased phospho-Akt (pAkt) levels in response to NNMT overexpression have been reported in in vitro studies of different cancer types. We assayed NNMT expression in primary and metastatic high-grade EC and investigated the relationship of NNMT with p53, pAkt, and survival. Materials and methods: NNMT, pAkt, and p53 expressions were assayed in 100 tissue samples of benign endometria, primary EC, and metastatic EC by immunohistochemistry. Results: The NNMT immunoreactivity score was significantly higher in primary high-grade EC than benign endometrial tissue (P = 0.001). NNMT expression in metastatic tissue was significantly higher than in primary cancer (P < 0.001). Metastatic stromal NNMT expression was significantly higher than that of the adjacent tumor and stroma adjacent to the primary tumor. p53 expression in the primary tumor showed a significant positive correlation with omental NNMT and pAkt expression. NNMT expression was also correlated with pAkt expression in metastatic tissue. NNMT overexpression in metastatic tissue was associated with decreased survival (P = 0.039). Conclusion: This study suggests that NNMT may promote cancer progression and that NNMT overexpression is associated with aberrant p53 expression, pAkt, and poor survival. NNMT's role in cancer progression could make it a target of EC therapy.Öğe Para-aortic paraganglioma mimicking lymph node metastasis in an ovarian carcinoma: a case report(TAYLOR & FRANCIS INC, 2018) Sahin, Gozde; Ugurluoglu, Ceyhan; Akar, Serra; Gul, Ayhan; Kebapcilar, Aysegul; Celik, Cetin[Abstract not Available]Öğe Prognostic Significance of Tumor Grade in Early-stage Endometrioid Endometrial Cancer(2019) Akar, Serra; Harmankaya, Ismail; Çelik, ÇetinAim: Although tumor grade has no impact on endometrial cancer stage, it carries prognostic and therapeutic importance. Surgicalmanagement and adjuvant treatment following surgery in certain patients depends on a number of factors including tumor grade.Although grade 3 tumors are included in the high-intermediate risk group, there are data demonstrating that there is a slight differencein survival between patients with grade 1 and 2 tumors in early-stage disease. In this study, we aimed to investigate the associationof grade with clinicopathological characteristics, recurrence-free and disease-specific survival in patients treated at our clinic anddiagnosed with endometrioid endometrial cancer.Material and Methods: 279 patients with early FIGO Stage endometrioid endometrial cancer treated between 2009-2018 in aUniversity hospital were included in the study. The associations between tumor grade with stage, lymphovascular space invasion(LVSI), myometrial invasion, tumor size, and survival were analyzed.Results: LVSI, 50% myometrial invasion, advanced stage and 2 cm tumor size were significantly higher in grade 3 tumors comparedto patients with grade 1 tumors. Recurrence-free and disease-specific survival were significantly lower in patients with grade 2 and3 tumors compared to patients with grade 1 tumors. In multivariate analysis of RFS and DSS, tumor grade, LVSI and stage wereindependent prognostic factors.Conclusion: According to this study, grade 2 tumors may not differ significantly from grade 3 tumors in terms of survival. Therefore,due to the potential adverse prognosis associated with grade 2 and 3 tumors, vigilance for recurrence is warranted.Öğe Rusty pipe sendromu(2017) Çintesun, Ersin; Akar, Serra; Ezveci, Huriye; Çelik, Çetin; Gül, AyhanAmaç: Rusty pipe sendromu, emziren annelerde bilateral kanlı meme başı akıntısına neden olabilen fizyolojik bir durumdur. Bu yazı da ikiz bebek doğurmuş bir hastada rusty pipe sendromu olgusunu sunmayı amaçladık. Olgu: Yirmi sekiz yaşındaki 33 hafta primigravid ikiz gebe hastanemizde sezaryen ile erken doğum yaptı. Her iki bebek prematüriteye bağlı olarak yenidoğan yoğun bakım ünitesine yatırıldı. Anne ameliyat sonrası ilk saatinde pompayla süt sağmaya başladı. Göğüslerden bilateral ve ağrısız kanlı süt akıntısı olduğu gördü. Meme muayenesinde herhangi bir hassasiyet, şişme, kitle lezyonu, çatlak veya fissür saptanmadı. Ultrasonografi sonucunda memede kitle, duktuslarda dilatasyon gibi bir patoloji görülmedi. Akıntının sitolojik incelemesinde neoplastik hücreler gözlenmedi. Anneye sütünü pompa ile sağmaya devam etmesi önerildi ve sonrasında kanlı akıntı 7 gün içinde kendiliğinden geriledi ve tekrar etmedi. Hastanın emzirmesinde bir sorun gözlenmedi. Sonuç: Rusty pipe sendromu dramatik semptomlarına rağmen iyi huylu fizyolojik bir durumdur. Bu nedenle, bu durumun uygun şekilde yönetilmesi, gereksiz araştırmalardan kaçınılması ve annelerde kaygının azaltılması bakımından laktasyondaki annelerle uğraşan sağlık personelinin bilinçlendirilmesi çok önemlidirÖğe Subclinical inflammation markers in hyperemesis gravidarum and ketonuria: A case control study(WOLTERS KLUWER MEDKNOW PUBLICATIONS, 2019) Çintesun, Ersin; Akar, Serra; Gül, Ayhan; Çintesun, Feyza Nur İncesu; Şahin, Gözde; Ezveci, Huriye; Akyürek, Fikret; Çelik, ÇetinINTRODUCTION: Subclinical inflammation markers play a significant role in hyperemesis gravidarum (HEG). Simple hematological markers such as mean platelet volume (MPV), platelet distribution width (PDW), neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR), red cell distribution width (RDW), plateletcrit (PCT), and platelet-to-lymphocyte ratio (PLR) have been shown to reflect inflammatory burden and disease activity in several disorders. Ketonuria is a parameter used in the diagnosis of severe HEG, but its correlation with disease severity remains controversial. The relationship of subclinical inflammation markers with degree of ketonuria has not been examined previously. In this study, we aimed to determine the diagnostic value of these subclinical inflammation markers and the relationship between these markers and grade of ketonuria in patients with HEG. MATERIALS AND METHODS: A total of 94 pregnant women with a diagnosis of HEG and 100 gestational age-matched healthy pregnant women were enrolled in this retrospective study. MPV, PDW, NLR, PLR, PCT, and ketonuria were calculated and analyzed from complete blood cell counts and total urine analyses. RESULTS: Lymphocyte count was significantly higher in the control group (P< 0,001): NLR and PLR values were significantly higher in the HEG group (P< 0,001). Among inflammation markers, RDW increased significantly (P = 0,008) with an increase in ketonuria in patients with HEG. A statistically significant correlation was found between white blood cell (WBC) and NLR, PLR, PCT. A moderate uphill relationship was observed between NLR and WBC and a weak uphill linear relationship was observed between WBC and PLR and between WBC and PCT CONCLUSIONS: PLR and NLR can be considered effective markers to aid in the diagnosis of HEG. No marker was found to correlate with ketonuria grade except RDW, although the relationship of the severity of ketonuria with severity of disease is controversial. RDW increases as the degree of ketonuria increases.
