Yazar "Başçiftçi, Faruk Ayhan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 19 / 19
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Anti bakteriyel özelliğe sahip self etching adeziv sistemin dekalsifikasyon sonrasında bağlanma dayanımı üzerine etkileri(2004) Yıldırım, Sibel; Uysal, Tancan; Başçiftçi, Faruk AyhanOrtodontik braketlerin çevresinde zamanla oluşan dem-ineralizasyon halen klinik açıdan önemli bir problemdir. Son yıllarda geliştirilen antibakteriyel bonding ajanların, kavitede kalan bakteriler ve mikro sızıntı sebebiyle oluşan bakteriyel invazyona karşı bakterisid etki göstererek ikincil çürük oluşumunu engelleyebilecekleri bildirilmektedir. Benzer şekilde ortodontik braketler çevresinde de bakteriyel metabolizmanın engellenmesi çürük oluşumunun önüne geçebilecektir. Bu sebeple bu çalışmada antibakteriyel özelliğe sahip olan bir bonding ajanı ile, iki farklı yöntemle uygulanan bonding ajanlarının, ortodontik braket çevresinde deneysel suni demineralizasyon ortamıyla yaratılmaya çalışılan demineralizasyona olan etkileri, bahsedilen bonding ajanlarla diş yüzeyine yapıştırılan braketlerin bağlanma derecelerinde farklılık yaratıp yaratmadığının tespitiyle araştırılmıştır. Bu amaçla çekimden hemen sonra, çürüksüz ve mine yüzeyinde kırık ve çatlakları olmayan 60 adet insan pre-molar dişi kullanıldı. Braketler antibakteriyel MDPB monomeh içeren Clearfill ABF Bond, aynı materyalin MDPB monomer içermeyen formu olan Clearfill SE Bond ve Transbond Plus bonding ajanlarıylâ dişlerin bukkal yüzeylerine kompozit rezin aracılığıyla yapıştırıldı. Tüm dişler 14 gün boyunca deneysel dekalsifikasyon solüsyonunda bırakıldı. Ardından tüm braketler test cihazında çekme-koparma işlemine tabi tutuldu. Veriler istatistiksel olarak varyans analizi, Tukey HSD testi ve ki-kare analizi aracılığıyla değerlendirildi. Varyans analizi, değerlendirilen gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıkların olduğunu göstermektedir. (p0,05). Elde edilen ortalama bağlanma dayanımları diğet çalışmalar ile karşılaştırıldığında klinik olarak kabul edilebilir derecede bulunmuştur. Ancak, çalışma sonuçlarımız Clearfill ABF bond ile yapıştırılan braketlerin diğer gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük bağlanma dayanımına sahip olduğunu göstermektedir. Uygulanan 3 farklı adeziv sistem, braketlerin kopma karakteristiklerini de önemli derecede etkilemektedir.Öğe Chronologic Age and Skeletal Maturation of the Cervical Vertebrae and Hand-Wrist: İs There a Relationship?(Mosby-Elsevier, 2006) Uysal, Tancan; Ramoğlu, Sabri İlhan; Başçiftçi, Faruk Ayhan; Sarı, Zafer[Abstract not Available]Öğe Conventional and High-Intensity Halogen Light Effects on Polymerization Shrinkage of Orthodontic Adhesives(E H Angle Education Research Foundation, Inc, 2006) Şener, Yağmur; Uysal, Tancan; Başçiftçi, Faruk Ayhan; Demir, Abdullah; Botsalı, Murat SelimThe objectives of this study were to compare the polymerization shrinkage of three orthodontic adhesives. In addition we wanted to determine the effectiveness of the high-intensity quartz tungsten halogen (HQTH) in curing orthodontic adhesives on polymerization shrinkage with that of the quartz tungsten halogen (QTH). A total of 120 glass ring molds were prepared using a low-speed saw. The internal surface of the glass rings were roughened and etched. Adhesive pastes were placed into the glass molds, which were sandwiched between two glass slides. Samples were divided into six groups according to the combination of three orthodontic adhesives (Kurasper F, Light Bond, and Transbond XT) and two light intensities. One half of each 40 samples of three adhesive pastes was polymerized for 20 seconds by a QTH (Hilux 350), and the other half was polymerized for 10 seconds by a HQTH (Optilux 501). The volumetric polymerization shrinkage for each system was measured through the specific density method modified by Puckett and Smith. Statistical analysis was performed using two-way analysis of variance for intergroup comparisons. The HQTH-curing unit resulted in a more polymerization shrinkage than did the QTH for all investigated adhesives. However, no statistically significant differences were found. The highest shrinkage was observed for Light Bond cured with HQTH (1.59 +/- 0.82%), and the lowest value was observed for Transbond XT cured with QTH (1.23 +/- 0.60%). There are no significant differences in polymerization shrinkage of the three investigated orthodontic adhesives when polymerized with a QTH or a HQTH.Öğe Determination of Holdaway Soft Tissue Norms in Anatolian Turkish Adults(MOSBY-ELSEVIER, 2003) Başçiftçi, Faruk Ayhan; Uysal, Tancan; Büyükerkmen, AhmetThe purpose of this study was to determine Holdaway soft tissue standards for Anatolian Turkish adults. The material included the lateral cephalometric radiographs of 175 patients, 90 men and 85 women, selected from the dental students at Selcuk University, Konya, Turkey. After analyzing these radiographs, 105 subjects (55 men, mean age 22.61, and 50 women, mean age, 22.14) with normal anteroposterior and vertical skeletal relationships were selected for the study. Ten linear and 2 angular measurements were analyzed on each radiograph. The landmarks were located according to the definitions of Holdaway. For each variable, the arithmetic mean and standard deviation were calculated. For statistical evaluation, an independent-samples t test was performed. Except for the measurements of soft tissue chin thickness and basic upper lip thickness, all soft tissue measurements were similar to Holdaway norms. For nose prominence, inferior sulcus to H line, upper lip strain, soft tissue chin thickness, and basic upper lip thickness measurements, statistically significant sex differences were determined. We believe it is appropriate to use these Anatolian Turkish soft tissue norms in daily orthodontic practice.Öğe Does the Timing and Method of Rapid Maxillary Expansion Have an Effect on the Changes in Nasal Dimensions?(E H Angle Education Research Foundation, Inc, 2002) Başçiftçi, Faruk Ayhan; Mutlu, N.; Karaman, A. I.; Malkoç, S.; Küçükkolbaşı, HasanThe aim of this study was to assess the effects of rapid maxillary expansion (RME) and surgical assisted rapid maxillary expansion (SARME) on nasopharyngeal area. The study group consisted of 30 subjects in the permanent dentition who had both maxUlary constriction and a posterior cross-bite. The patients were divided into two groups, RIME and SARME. The subjects in the RME group consisted of 15 patients (eight girls, seven boys) whose average age was 12.1 +/- 1.1 years. The SARME group also consisted of 15 patients (eight boys, seven girls) whose mean age was 18.4 +/- 1.4 years. An acrylic bonded RME appliance was used in both groups. Surgery was performed using lateral cortical osteotomies in the SARME group. The nasopharyngeal and respiratory area was determined using a digital planimeter on lateral cephalometric radiographs taken before and after RME. Nasal cavity width was evaluated on postero-anterior radiographs. Nasal dimension was measured using planimeter measurements of the respiratory and nasopharyngeal areas before and after treatment. The data obtained were analyzed using SPSS. Comparisons within the groups were carried out with paired t-tests and comparisons between the groups were with a Student's t-test. In both groups, the respiratory area and the ratio of the respiratory area to nasopharyngeal (RA/NA) area increased following RME. There were no statistically significant differences between the groups. Nasal cavity width and maxillary width also increased, but the difference between the groups was not significant. Following RME, various differences in both the maxilla and surrounding bones occurred and nasal width increased with a decrease in nasal airway resistance. At the end of treatment there were increases in the width of the nasal floor near the midpalatal suture and nasal cavity. As the maxillary structures separated, the outer walls of the nasal cavity moved laterally resulting in an increase in internasal volume. Nasal resistance decreased and respirator), area increased in patients treated with RME.Öğe Effect of Rapid Maxillary Expansion on Nocturnal Enuresis(E H Angle Education Research Foundation, Inc, 2003) Üşümez, Serdar; İşeri, H.; Orhan, Metin; Başçiftçi, Faruk AyhanOne of the effects of rapid maxillary expansion (RME) is a reduction in nighttime bedwetting. The aim of this prospective study was to investigate the effects of RME on nocturnal enuresis (NE) in children who are liable to psychosocial stress conditions. Eight children (six boys and two girls) who had not responded to different conventional medical treatments were included in the. study. The subjects were between eight and 11 years of age,with a mean age of nine years five months, and were residents of a government orphanage. All the children wet the bed at least one time every night and previously had been subjected to unsuccessful conventional treatment modalities. Maxillary expansion was performed using a rigid acrylic RME device. Lateral and PA cephalometric films and dental casts were used in the assessment of the dentofacial and nasopharyngeal structures. Data were analyzed using a paired t-test. In seven of the eight children, remarkable improvement was observed in NE after three to six mm RME. At the end of eight months observation, the mean rate of improvement in bed-wetting in the seven successful subjects was 74.2% (57.6-87.5%). The findings also indicated significant changes in the nasomaxillary structures and nasopharyngeal airway dimensions with the use of RME. However, none of the subjects became completely dry, and the disorder is probably multicausal including psychological emotions and tensions. This study demonstrated that RME treatment could cause relief for the enuretic children. However, the long-term success rate is still questionable.Öğe Effects of a Modified Acrylic Bonded Rapid Maxillary Expansion Appliance and Vertical Chin Cap on Dentofacial Structures(E H Angle Education Research Foundation, Inc, 2002) Başçiftçi, Faruk Ayhan; Karaman, A. I.The aim of this study was to determine the sagittal, transverse, and vertical effects of a modified acrylic bonded rapid maxillary expansion (RME) device used with a vertical chin cap on dentofacial Structures. The study group consisted of 34 patients (25 girls and 9 boys) who were selected without regard to their skeletal class and gender. All subjects had permanent dentition (mean age, 12.7 years) and needed maxillary expansion. Study Group I (RME only) was composed of 17 subjects, and study Group 11 (RME with vertical chin cap) was composed of 17 subjects. Twenty-nine measurements were made on the patients' cephalometric films and plaster models. The means and standard deviations for linear and angular cephalometric measurements were analyzed statistically, and intragroup and inter-group changes were evaluated by paired and Student's t-tests using SPSS 10.1 for windows. We found that the maxilla moved anteriorly relative to the anterior cranial base. The nasal width, maxillary width, intercanine width, mandibular intermolar width, maxillary intermolar width, and overjet all increased, while the upper molars tipped buccally in both groups. In Group I, the mandible rotated posteriorly, the lower anterior facial height increased, and the overbite decreased. These effects were reduced in Group II. We conclude that the vertical chin cap is an effective appliance for preventing the adverse vertical effects of RME in patients with a crossbite and a vertical growth pattern.Öğe Effects of Extraction and Nonextraction Treatment on Class I and Class II Subjects(E H Angle Education Research Foundation, Inc , 2003) Başçiftçi, Faruk Ayhan; Üşümez, SerdarThis study aims to examine the profile as well as the dentoalveolar and skeletal effects of extraction or nonextraction treatment in a wide range of patients including Class I and Class 11, division 1 cases. Results achieved with extraction and nonextraction modalities have also been compared. The study was performed on pretreatment and posttreatment lateral cephalograms of 87 orthodontic patients, There were no significant differences between the pretreatment values of extraction and nonextraction Class I C,,groups, whereas SN-GoGn (degrees), maxillary incisor to A-Po (degrees), mandibular incisor to A-Po (mm), Co-Gn (mm), overjet (mm), and overbite (mm) measurements of extraction Class 11 group were significantly higher before the treatment. After treatment, these differences were eliminated in the Class 11 group; however, incisors were significantly protruded in both nonextraction groups. No other differences in profile or lip position were found between the extraction and nonextraction groups. The results of this study indicate that in successfully treated cases, whether by extraction or nonextraction, the same soft and hard tissue profile posttreatment end points were reached except for the incisor positioning, which is rather easier to anticipate than profile and soft tissue changes. The simple statement that extraction means a more retrusive or dished-in profile seems to be unacceptable. It seems that a more thorough assessment and investigation including pretreatment extent of crowding and factors related to anchorage, soft tissue thickness, and strain should be carried out.Öğe Evaluation of mandibular asymmetry in class II subdivision malocclusion(Selçuk Üniversitesi, 2015) Akın, Mehmet; İleri, Zehra; Polat, Ömer; Başçiftçi, Faruk AyhanAmaç: Bu çalışmanın amacı Sınıf II subdivizyon maloklüzyonlardaki mandibular iskeletsel asimetrilerin prevalansını, Sınıf I ve Sınıf II maloklüzyonlarla karşılaşırmalı olarak belirlemektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya her biri 40’ar bireyden oluşan 3 grup dahil edilmiştir: bir Sınıf I oklüzyon grubu (14 erkek ve 26 kadın; yaş ortalaması 14.68±1.86), bir Sınıf II oküzyon grubu (12 erkek, 28 kadın ; yaş ortalaması 14.02±1.74), ve sınıf II subdivizyon oklüzyon grubu (19 erkek and 21 kadın; yaş ortalaması 14.32±2.42). Her bir hasta için panoramik radyogramlarda(OPG) sekiz doğrusal ve bir açısal ölçüm yapılmıştır. Sağ ve sol ya da Sınıf I ve Sınıf II tarafların ölçümlerini kıyaslamak için Wilcoxon testi kullanılmıştır. Grup içi değerlendirmelerde P <0,05 seviyesindeki asimetrilerin kıyaslanması için Kruskal-Wallis ve post-hoc Mann- Whitney U testleri kullanılmıştır. Bulgular: Sınıf I ve Sınıf II veya subdivizyon grubundaki bireylerin Sınıf I tarafları ve Sınıf II tarafları veya sağ sol tarafları arasında, yalnızca gonial açıda anlamlı farklılık gözlenmiştir (P<0.05). Sınf II subdivizyon grubundaki kondil boyları ve korpus uzunluklarındaki asimetri indeksleri diğer gruplara kıyasla daha büyüktür (P<0.05) ve diğer asimetri indeksleri açısından gruplar arasında anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir (P<0.05). Sonuçlar: Sınıf II subdivizyon grubundaki bireyler, Sınıf I ve Sınıf II gruplarındakilere kıyasla daha asimetrik mandibulaya sahiptir.Öğe İnsan mandibulasında sonlu elemanlar metodu kullanılarak gerilme analizi yapılması(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2004) İlgün, Abdülkerim; Korkmaz, Hasan Hüsnü; Malkoç, Sıddık; Başçiftçi, Faruk AyhanBu çalışmada, sonlu elemanlar metodunun biyomekanikte kullanıldığı bir durum için, modelin hazırlanmasının temel aşamaları ve elde edilen sonuçların geçerliliğinin tartışılması amaçlanmıştır. Bir insan mandibulasının sonlu elemanlar programında gerilme analizini yapmak için bilgisayar modeli hazırlanmıştır. Bu amaçla 22 yaşındaki bir erkek mandibulasının bilgisayarlı tomografisi (CT) alınmış, elde edilen görüntüler bilgisayar ortamına aktarılmış ve mandibulanın 3 boyutlu sonlu elemanlar modeli hazırlanmıştır. Çalışmada modelin hazırlanmasında izlenen adımlar detaylı olarak verilmiştir. Sonlu elemanlar metodu (FEM) ile analizde, mandibulanın kabuk ve tuğla-solid elemanlar kullanılarak elde edilen modelleri ile yapılan gerilme karşılaştırması da verilmiştir. Bu modeller değerlendirildiğinde solid ve kabuk elemanlarla yapılan modellerin yaklaşık aynı mekanik davranışı yansıttığı belirlenmiştir. Kabuk elemanlarla hazırlanan modelin kolay elde ediliyor olması nedeniyle daha kullanışlı olduğu görülmüştür.Öğe Maxillary Canine Transposition(2002) Demir, A.; Başçiftçi, Faruk Ayhan; Gelgör, İbrahim Erhan; Karaman, A. I.[Abstract not Available]Öğe Ortodontik Maloklüzyonlar ve Tedavi Seçeneklerinin Değerlendirilmesi: Epidemiolojik Çalışma(2003) Sarı, Zafer; Uysal, Tancan; Karaman, Ali İhya; Başçiftçi, Faruk Ayhan; Üşümez, Serdar; Demir, AbdullahOrtodontik maloklüzyona sahip ve ortodonti kliniğine tedavi olmak için başvurmuş bireylerde görülen ortodontik maloklüzyon tiplerinin, spesifik anomali dağılımlarının tespit edilmesi ve çekimli-çekimsiz tedavilerin uygulanma sıklığının belirlenmesi amacıyla bu çalışma gerçekleştirilmiştir. Selçuk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti A.D.'da, Ekim 1998-Temmuz 2002 dönemi içinde tedaviye alınmış, 1602 birey araştırma kapsamına alındı. Vaka kayıt raporlarından, ortodontik maloklüzyonlar, spesifik anomaliler (open bite, konjenital diş eksikliği, gömülü kaninler, polidiastemalar), spesifik tedavi tipleri (ortognatik cerrahi uygulamaları, erişkin ve bebek dudak damak yarığı tedavileri, temporomandibuler eklem hastalıklarının tedavisi) ve ortodontik amaçla uygulanan çekim açısından tedavi yöntemleri belirlendi. Anomali tiplerinin belirlenmesinde Angle sınıflandırması göz önünde bulunduruldu. Genel olarak, vakaların % 61,69'unun Sınıfl, %28,07'sinin Sınıf II, %10,24'ünün Sınıf III maloklüzyona sahip olduğu belirlenirken; vakaların % 34,49'unun tedavisi çekim/i % 65,51'inin tedavisinin ise çekimsiz olarak yapıldığı belirlendi. Spesifik anomalilerden; open bite % 2,68, gömülü kanin % 2,18, polidiastema % 1,62, konjenital diş eksikliği % 3,05 oranında tespit edildi. Spesifik tedavi tiplerinden olan ortognatik cerrahi uygulamalarının %1,37, dudak damak yangı tedavisinin % 5,49, eklem tedavisinin ise % 5,36 oranında uygulandığı saptanmıştır. Bu değerlendirmeler ışığında, klinik hasta verilerinin belirli periyatlarda tekrar gözden geçirilip karşılaştırılmasının uygun olacağı sonucuna varıldı.Öğe Ortodontik Tedavi Sırasında Beyaz Nokta Lezyon Oluşumu(Selçuk Üniversitesi, 2021) Akın, Mehmet; Başçiftçi, Faruk AyhanAmaç: Sabit ortodontik tedavi sırasında oluşabilen beyaz nokta lezyonlar bazen tedavi sonrasında da ciddi problemler oluşturmaya devam etmektedir. Bu çalışmanın amacı sabit ortodontik tedavi sırasında oluşan beyaz nokta lezyonların dağılımını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya en az bir dişinde beyaz nokta lezyon bulunan 145 hasta (58 kız 87 erkek, 11.8-17 yaş aralığında) çalışmaya dahil edilmiştir. Tedavi öncesinde ve sonrasında alınan fotoğraf kayıtları değerlendirilerek etkilenen dişler tespit edilmiştir. Elde edilen veriler Ki-Kare testi kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Erkeklerde, kızlarda ve genel olarak dağılım incelemesinde sağ sol arasında farklılık görünmezken, üst çene alt çeneye göre daha fazla yoğunlukta beyaz nokta lezyon göstermektedir. Dişsel olarak bakıldığı zaman en fazla etkilenen dişin sağ üst yan keser diş olduğu belirlenmiştir (%93,71). Sonuç: Beyaz nokta lezyon ağız hijyenine bağlı olarak tutucu alanlarda oluşabilmektedir.Öğe Ortodontik tedavinin dişeti sağlığına etkisi: Klinik ve mikrobiyolojik gözlemler(1999) Alptekin, Nilgün Özlem; Uçan, Uçkun Sait; Solmaz, Hasan; Erganiş, Osman; Erdemir, Olgun Ebru; Başçiftçi, Faruk AyhanBu araştırmanın amacı; 1) ortodontik 'tedavi gören, sabit aperey kullanan genç bireylerin subgingival plağında Actinobacillus actinomycetemcomitans (Aa) varlığını; 2) Aa ve klinik şartlar arasındaki olası ilişkiyi saptamaktır.12 kişi ortodontik aperey kullanırken (deney grubu), diğer 5 kişi kontrol olarak seçildi (kontrol grubu). Mikrobiyolojik inceleme için her bir hastada 2 bölge (sağ üst çenedeki birinci moların mezio-bukkal ve lateral keserin disto-bukkal yüzeyi) belirlendi. Toplam 34 subgingival plak örneği selektif olarak kültür yapılarak incelendi. Deney ve kontrol dişleri klinik olarak, modifiye basitleştirilmiş oral hijyen indeksi, plak indeki, gingival indeks, periodontal cep kanama indeksi ve sondalama cep derinliği ile değerlendirildi. Deney grubunun ortalama gingival indeks skorları (1.9 0.3), kontrol grubundan (1.7 0.1) biraz daha fazla bulundu. Deney bireylerinde %75 kişide en az bir bölgenin Aa () olduğu, kontrollerde ise bu oranın %40 olduğu saptandı. Deney grubunda, Aa pozitif bölgelerin %5.6'sının %0.1 ile 1.0 arasında bulunduğu, oysaki %94.4'ünün % 1.0'den büyük oranda olduğu saptandıÖğe Rapid Palatal Ekspansiyon Uygulamalarında Erken Dönemde Görülen Relapsin Belirlenmesi(2003) Sarı, Zafer; Uysal, Tancan; Başçiftçi, Faruk AyhanAraştırma; rapid palatal ekspansiyon uygulanan vakalarda genişletmenin tamamlanmasının hemen ardından apareyin sökülüp aynı apareyle pekiştirmenin planlandığı 1 saat içerisinde ortaya çıkan, interkanin ve intermolar mesafelerdeki relaps miktarını belirleyebilmek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla, rapid palatal ekspansiyon planlanan, ortalama yaşları 12,55 olan 16 kız 7 erkek toplam 23 birey araştırma kapsamına alınmıştır. Genişletme sonu ve bir saat sonraki değerlerin istatistiksel önemi eşleştirilmiş t-testi ile değerlendirilmiştir. Sonuçta bir saatlik süre içerisinde meydana gelen relapsın istatistiksel olarak an-lamlı görülmüş ve intermolar mesafede meydana gelen daralma-nın ise daha fazla olduğu belirlenmiştir. Buradan yola çıkılarak RPE işlemi tamamlanmış bireylerde kazanılmış olan mevcut du-rumun geri dönmesini engellemek amacıyla bir takım önlemlerin alınmasının gerekli olduğu düşünülmektedir.Öğe Sınıf I ve Sınıf II Bölüm 2 Maloklüzyona Sahip Bireylerde Hyoid Kemik Pozisyonu(2003) Sarı, Zafer; Uysal, Tancan; Çatalbaş, Bülent; Demir, Abdullah; Üşümez, Serdar; Başçiftçi, Faruk AyhanBirçok çalışmada, hyoid kemik pozisyonunun, değişen mandibular pozisyon veya baş postürü ile ilişkili olarak farklılık gösterdiği belirtilmiştir. Araştırmanın amacı, sınıf II bölüm 2 anomaliye sahip bireylerde, hyoid kemik pozisyonunu antero-posterior ve vertikal yönde değerlendirmek aynı zamanda iskeletsel sınıf l maloklüzyona sahip bireylerle karşılaştırmaktır. Bu çalışma iskeletsel ve dental sınıf l maloklüzyona sahip, normal büyüme yönü gösteren 12 kız 7 erkek toplam 19 bireye (yaş ört. 13,4 1,5) ait lateral sefalometrik filmler ile iskeletsel sınıf II, dental sınıf II bölüm 2 maloklüzyona sahip 14 kız 5 erkek toplam 19 bireye (yaş ört. 13,5 2,2) ait lateral sefalometrik filmler üzerinde yürütüldü. Hyoid kemik konumunu belirlemek amacıyla, 9 sagital, 5 vertikal, 5 açısal; toplam 21 ölçümden yararlanıldı. Yapılan ölçümlerin istatistiksel olarak değerlendirilmesi student t testi ile yapıldı. Ayrıca metot hatası Dahlberg formülü ile hesaplandı. Verilerin değerlendirilmesi sonucunda hyoid kemiği-nin, sınıf II bölüm 2 grubunda, sagital yönde, daha geride; ver-tikal yönde, üst referans düzlemlerine daha yakın; açısal olarak ise, yer düzlemine daha paralel bir konum arz ettiği belirlendi, ancak bu değerlerin hiçbirisinin istatistiksel olarak önemli dü-zeyde olmadığı görüldü. Sonuç olarak, sınıf II bölüm 2 anomali grubu ile sınıf 1 grubu arasında hyoid kemik konumu açısından önemli bir fark bulunmamakla beraber rakamsal olarak sınıf IIbölüm 2 grubunda hyoid konumu vakanın genel özelliklerini yansıtır tarzdadır.Öğe Sınıf II maloklüzyonun iskeletsel ve dental karakteristiğinin belirlenmesi(2005) Demir, Abdullah; Uysal, Tancan; Başçiftçi, Faruk AyhanBu araştırmanın amacı Sınıf II bölüm 1 maloklüzyona sahip hastalarda maksilla ve mandibulanın iskeletsel ve dental pozisyonunu farklı sefalometrik göstergeler aracılığıyla değerlendirmek, cinsiyet farklılıklarını belirlemek ve elde edilen Sınıf II bireylere ait ölçüm değerlerini mevcut Türk normlarıyla karşılaştırarak maloklüzyonu oluşturan temel öğeleri ortaya koymaktır. Sınıf II maloklüzyona sahip 8-14 yaş aralığındaki 48 erkek, 52 kız; toplam 100 birey (yaş ortalaması 12 yaş 5 ay 1 yaş 6 ay) araştırma kapsamına dahil edildi. Araştırmada maksiller ve mandibuler iskeletsel ve dental pozisyonların tespitinde 4 farklı analize ait ölçümler kullanıldı. Başçiftçi ve ark.'ları tarafından oluşturulmuş Türk normları referans standart olarak alındı. Cinsiyet farklılıkların tespitinde ve bireylerin iskeletsel ve dental ölçümlerinin Türk normları ile karşılaştırılmasında student t-testi uygulandı. Genel olarak incelendiğinde Sınıf II maloklüzyona sahip bireylerin sagital yönde normal konumda maksiller ve retrüziv mandibuler kaideye sahip oldukları, alt ve üst keserlerin normal eğim ve konumda oldukları ve normal vertikal boyut ilişkisi gösterdikleri belirlenmiştir. Cinsiyetler arasında fark sadece U1-NA (o) ölçümünde bulundu. Kızların daha önde üst keserlere sahip olduğu ve farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görüldü. Türk normlarıyla yapılan karşılaştırmalar sonucunda A noktasının Nasion vertikale olan mesafesi ve L1-NB açısı hariç tüm verilerde istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p0,001). Farklı cinsiyetlerdeki Sınıf II maloklüzyona sahip bireylerin normal oklüzyonlu bireylerle karşılaştırma sonuçları da toplam değerlendirmeyi desteklemektedir. Sonuç olarak bu çalışma Sınıf II özellik gösteren 8-14 yaş döneminde incelenen 100 hastanın, normal maksiller kaide ile birlikte mandibuler retrüzyon karakteristiğinin daha baskın olduğunu göstermektedir ve literatürdeki benzer amaçlarla yapılmış çalışmaların bi çoğunu destekler niteliktedir.Öğe Sınıf II, Bölüm 1 mandibuler retrognatı vakalarında uygulanan kompanzasyon tedavilerinin yumuşak dokular üzerine etkilerinin incelenmesi(2004) Uysal, Tancan; Sarı, Zafer; Şukurıca, Yusuf; Başçiftçi, Faruk Ayhan; Çatalbaş, BülentBu araştırmanın amacı, 1. Sınıf II, Bölüm 1 mandibuler retrognati vakalarında uygulanan üst iki premolar çekimli kom-panzasyon tedavilerinin, yumuşak dokuda meydana getirdiği değişimlerin, Holdaway yumuşak doku analizi ile belirlenmesi, 2. Tedavi süresince kız ve erkek bireyler arasında meydana gelen cinsiyete bağlı farklılıkların ayırt edilmesi, 3. Elde edilen değerlerin, Holdaway yumuşak doku Türk normları ile karşılaştırılmasıdır. iskeletsel Sınıf II, dental Sınıf II, Bölüm 1 maloklüzyona sahip 14 erkek (tedavi başı yaş ortalaması 16,071,08 yıl), 14 kız (tedavi başı yaş ortalaması 17,051,05 yıl) toplam 28 bireye (ortalama 17,001,06 yıl) ait lateral sefalometrik film araştırma kapsamına alındı. Tedavi başı ve sonunda alınmış her film üzerinde Holdaway'in tanımlamaları doğrultusunda 10 lineer ve 2 açısal ölçüm yapıldı. Verilerin istatistiksel olarak değerlendirilmesi sırasında eşleştirilmiş t-testi ve student t-testi uygulandı. Tedavi süresince yumuşak doku sub-nazal-H çizgisi, H açısı, üst dudak sulkus derinliği, iskeletsel profil konveksitesi ve üst dudak gerginliği ölçümlerinde azalma; burun uzunluğu, üst dudak kalınlığı ve yumuşak doku çene ucu kalınlığı ölçümlerinde ise artma belirlenmiştir. Tedavi başı ve tedavi sonunda meydana gelen değişikliklerde cinsiyet farklılığı sadece burun uzunluğu ve H açısı ölçümlerinde saptanmıştır. Gerçekleştirilen üst iki premolar çekimli ortodontik tedavilerin; yumuşak doku fasiyal açı, burun uzunluğu, yumuşak doku subhazal-H çizgisi, temel üst dudak kalınlığı, üst dudak kalınlığı ve H açısı ölçümlerinde Türk normlarına yaklaşacak yönde istenen düzeyde değişimler meydana getirdiği tespit edilmiştir. Bulgularımız, Sınıf II mandibuler retrognati vakalarında uygulanan üst premolar çekimli kompanzasyon tedavilerinin hastaların yumuşak doku profilini kötü yönde etkilediği yönündeki genel görüşü desteklememektedir. Gelecekte, Holdaway parametreleri kullanılarak yapmış olduğumuz yumuşak doku değerlendirmelerinin daha büyük örnek gruplarında gerçekleştirilmesinin uygun olacağı düşünülmektedir.Öğe Unilateral dudak damak yarığına sahip hastalarda farengeal havayolunun değerlendirilmesi(Selçuk Üniversitesi, 2017) Baka, Zeliha Müge; Erdur, Emire Aybüke; Alp, Sevtap; Başçiftçi, Faruk AyhanAmaç: Bu çalışmanın amacı unilateral tam dudak damak yarığına (UDDY) sahip hastaların farengeal hava yolu alanı, yumuşak damak ölçümleri ve kraniyoservikal postürünün değerlendirilmesi ve bu değerlerin dudak damak yarığına sahip olmayan kontrol grubu hastaları ile karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya rastgele ve retrospektif olarak seçilen 60 hasta dahil edilmiştir ve 2 gruba ayrılmıştır. Birinci grup UDDY (30 hasta; ortalama yaş, 15,07 ± 5,61 yıl), ikinci grup ise DDY olmayan iskeletsel Sınıf I (30 hasta; ortalama yaş, 16,34 ± 3,18 yıl) hastalardan oluşmaktadır. Hastalardan alınan lateral sefalometrik filmler üzerinde farengeal hava yolu alanları, yumuşak damak ölçümleri ve kraniyoservikal postür açıları hesaplanmıştır. Elde edilen verilerin gruplar arası karşılaştırmasında bağımsız T-testi kullanılmıştır. Bulgular: UDDY grubundaki hastaların kontrol grubuna kıyasla önemli ölçüde daha küçük toplam ve aerial nazofarengeal alana sahip olduğu bulunmuştur (P <0,05). Ayrıca UDDY grubundaki hastaların yumuşak damaklarının daha kalın ve daha kısa olduğu bulunmuştur (P <0,05). Adenoidal nazofarengeal alan, orofarengeal alan, sert damak/yumuşak damak açısı (ANS-PNS-P°) ve kranioservikal postür açılarında (NSL/CVT° ve NSL-OPT°) iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (P >0,05). Sonuç: UDDY sahip hastaların toplam ve aerial nazofarengeal alanları kontrol grubuna göre daha küçüktür. Bu nedenle bu hastalarda tedavi planlaması yapılırken farengeal hava yolu üzerine pozitif bir etkiye sahip olmasına dikkat edilmelidir.
