DSpace Arşivi :: by Yazar "Dere, Süleyman" değerine göre listeleniyor

Yazar "Dere, Süleyman" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 17 / 17

Broyler parentlerde farklı canlı ağırlık grupları arasındaki birleştirmelerin performansa etkisi
(Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 1996) Dere, Süleyman; Tekeş, M. Ali
Bu araştırmanın amacı, damızlık broyler ebeveynlerinde canlı ağırlık ile cinsel olgunluk yaşı arasındaki ilişkilerin araştırılması, farklı canlı ağırlık gruplarındaki erkek ve dişilerin 22. haftadan başlayarak verim dönemi sonuna kadar birarada bulundurulmasının, ebeveynlerin ölüm oranı, yumurta verimi, yumurta ağırlığı, kuluçka randımanı, fertilite ve yavruların performansları üzerine etkilerinin belirlenmesi ve karşılaştınlmasıdır. Araştırma materyali olarak, 778 Avian dişi ve 116 Peterson erkek damızlık broyler ebeveyn ile bunlardan elde edilen toplam 459 ticari broyler civciv kullanılmıştır. Ebeveyn erkek ve dişiler cinsel olgunluk çağında (22. hafta) hafif, orta ve ağır olmak üzere üçer temel canlı ağırlık grubuna ayrılmıştır. Temel canlı ağırlık gruplarından hassas örnekleme metodu kullanılarak ortalama ve varyanslan birbirine yakın üçer canlı ağırlık altgruplan oluşturulmuştur. Ebeveyn alt gruplarının her birinden 6'şar erkek ve 64 'er dişi 9 ayrı odada verim dönemi süresince birarada tutulmuştur. Ebeveyn grupların yumurta verimleri, yumurta ağırlıkları, kuluçka randımanları, fertiliteleri, cinsel olgunluk yaşlan, ölüm oranlan ile yavrulann, yemden yararlanma oranı, ölüm oranı, canlı ağırlık ve performans indeksi değerleri tespit edilmiştir. Ebeveyn dişi gruplannın ilk yumurtlama yaşlannm, Hh(Haflf erkek x Hafif dişi), Ha, Ho, Ah, Aa(Ağır erkek x Ağır dişi), Ao, Oh, Oa, ve Oo(Orta erkek x orta dişi) gruplannda sırasıyla 186, 179, 181, 186, 173, 181, 184, 176, ve 180 gün olduğu belirlenmiştir. Bu araştırmada ebeveyn gruplan arasında verim dönemi ortalama ölüm oranı, yumurta verimi, yumurta ağırlığı, fertilite ve kuluçka randımanlan bakımından istatistiki önemde farklılıklann bulunmadığı belirlenmiştir. Hh, Ha, Ho, Ah, Aa, Ao, Oh, Oa ve Oo ebeveyn gruplanndan elde edilen ticari broylerlerin 49. gün performans indeksi değerlerinin sırasıyla, 193.71, 181.54, 226.83, 211.40, 204.44, 188.23, 203.40, 201.14, ve 202.40 olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak ebeveyn canlı ağırlığının yavrulann canlı ağırlığını etkilediği söylenebilir. Ticari broylerlerin canlı ağırlıklan ve performans indeksleri beraber düşünüldüğünde, cinsel olgunluk çağında hafif erkek ve orta canlı ağırlığa sahip dişi ebeveynlerin birleştirilmeleriyle ticari broylerlerde (yavrular) optimum performansın elde edilebileceği söylenebilir.
Büyüme Fizyolojisi ve Biyoteknoloji'nin Broyler Veriminin Arttırılması İçin Kullanımı
(Selçuk Üniversitesi, 1996) Dere, Süleyman; Tekeş, M. Ali
The key areas of biotechnology and technology are reviewed in relation to their potential application to improve the productivity of broiler chickens. Seven major aspects were identified, namely: genetic engineering of the genome; genetically-engineered hormones; peptides and bioactive agents; feed technology; cell fusion; gene probes and vaccine production. Only the first three are considered in this review. Many hormones and growth factors are known to affect the growth and development of poultry. Unlike the major responses found in growing pigs and lactating dairy cows, poultry growth is not markedly altared by an exogenous daily injection of growth hormon e (GH), probably because of the lack of a pulsatile release pattern, similar to that which occurs endogenously. This example shows clearly why the application of the biotechnological products to broiler production must be closely linked to understanding of the underlying physiology of growth. Transgenic poultry with multiple copies of the GH gene have been produced using modified retroviri, but detailed information of the effects on growth are stili lacking. The hypothalamic peptides which regulate GH secretion from the pituitary appear to be largely ineffective in promoting growth in poultry. However, certain bioactive compounds such as B-agonists are mora promising. lnvestigations have commencad on the role of the insuline - like growth factors (IGF-1 and IGF-11) in regulating poultry growth and development. Further studies on gene insertion in poultry may involve the IGF-1 gene, but exogenous administration studies are stili required. Another approach may be the use of hormone markers in genetic selection programmes. Consumer acceptance of poultry must always be considered . Biotechnology and growth physiology offer considerable potential to improve broiler production but their use must be balanced against consumer demand for the final product.
Bıldırcın yumurtalarında depolama süresi ve sıcaklığının civcivlerin büyüme ve yaşama gücüne etkisi
(2006) Garip, Mustafa; Dere, Süleyman
Bu çalışma, bıldırcın yumurtalarının depolanmasında sıcaklık ve sürenin kuluçka sonuçları ile çıkan civcivlerin büyüme performanslarına etkisinin incelenmesi amacı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada aynı yaş, bakım ve besleme şartlarında kafeste yetiştirilen 250 erkek ve 750 dişi bıldırcın sürüsünden elde edilen 6000 yumurta ve bu yumurtaların kuluçkasından çıkan 2004 adet bıldırcın civcivi kullanılmıştır. Ağırlıkları 12-15 g arasında değişen damızlık yumurtalar, depolama sıcaklığına göre 11C, 21 C, 27C olmak üzere üç grup, her bir grupta depolama süresine göre 1,5, 10 ve 15'er gün olacak şekilde toplam 12 alt grup halinde depolanmışlardır. Tüm yumurtalar depolama boyunca % 755 oransal neme ayarlı, 3 adet aynı özelliklere sahip depolama bölmelerinde tutulmuştur. Tüm gruplarda ilk 10 günlük ve 5 haftalık yaşama güçleri açısından farklılık tespit edilmemiştir (P0.05). Bir gün depolanan yumurtalarda elde edilen civcivlerin 5. hafta canlı ağırlığı diğer üç gruptan daha düşük gerçekleşmiştir. Sıcaklık gruplarında sıcaklığın değişimine bağlı canlı ağırlıklarda farklılıklar gözlemlenmiş, en yüksek canlı ağırlık 11C'de gerçekleşirken, en düşük ise 21 C grubunda bulunmuştur (P0.05). Bıldırcın yumurtalarının kuluçka öncesi 11C'de 5-15 gün depolanmasının civcivlerin büyüme performansı üzerine olumlu etkisi olabileceği sonucuna varılmıştır.
Ci?nsel Olgunluk Çağında Farklı Canlı Ağırlığa Sahi?p Broyler Ebeveyn Grupları Arasındaki? Bi?rleşti?rmeleri?n Performansa Etki?si?: II. Ti?cari? Broylerleri?n Performansları
(Selçuk Üniversitesi, 2001 Nisan) Dere, Süleyman; Tekeş, M. Ali
Bu araştırmanın amacı, farklı canlı ağırlık gruplarındaki erkek ve dişilerin 22. haftadan başlayarak verim dönemi sonuna kadar birarada bulundurulmasının, yavruların performansları üzerine etkilerinin belirlenmesi ve karşılaştırılmasıdır. Araştırma materyali olarak, 778 Avian dişi ve 116 Peterson erkek damızlık broylerler ile bunlardan elde edilen toplam 459 ticari broyler civciv kullanılmıştır. Ebeveyn erkek ve dişiler cinsel olgunluk çağında (22. hafta) hafif, orta ve ağır olmak üzere üçer temel canlı ağırlık grubuna ayrılmıştır. Temel canlı ağırlık gruplarından hassas örnekleme metodu kullanılarak ortalama ve varyanslan birbirine yakın üçer canlı ağırlık altgrupları oluşturulmuştur. Ebeveyn alt gruplarının her birinden 6'şar erkek ve 64'er dişi 9 aynı odada verim dönemi süresince birarada tutulmuştur. Yavruların, yemden yararlanma oranı, canlı ağırlık ve verimlilik indeksi değerleri tespit edilmiştir. Hh(Hafif erkek x Hafif dişi). Ha, Ho, Ah, Aa(Ağır erkek x Ağır dişi), Ao, Oh, Oa ve Oo(Orta erkek x orta dişi) ebeveyn gruplarından elde edilen tica broylerlerin 49. gün verimlilik indeksi değerlerinin sırasıyla, 193.71, 181.54, 226.83, 211.40, 204.44, 188.23, 203.40-201.14, ve 202.40 olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak ebeveyn canlı ağırlığının yavruların canlı ağırlığını etkilediği söylenebilir. Ticari broylerlerin canlı ağırlıkları ve performans indeksleri beraber düşünüldüğünde, cinsel ol gunluk çağında hafif erkek ve orta canlı ağırlığa sahip dişi ebeveynlerin birleştirilmeleriyle ticari broylerlerde (yavrular) optimum performansın elde edilebileceği söylenebilir.
Ci?nsel Olgunluk Çağında Farklı Canlı Ağırlığa Sahi?p Broyler Parent Grupları Arasındaki? Bi?rleşti?rmeleri?n Performansa Etki?si?: I. Ebeveynleri?n Performansı
(Selçuk Üniversitesi, 2001 Mart) Dere, Süleyman; Tekeş, M. Ali
The purpose of this study is to determine the relationships between body weight and age of sexual maturity in broiler breeders and to determine the effects of housing together male and female broller parents with different body weight at 22 weeks old age during production period on mortality, egg production, egg weight, hatchablity. fertility. As the research material, 778 Avian female and 116 Peterson male broiler breeders were used. Parent male and female chickens were separately divided into three base body weight groups called light, middle and heavy at 22 weeks old age. Separately three body weight subgroups which have almost similar variance and average values were obtained from base body weight groups by using sensitive sampling method. Six male and 64 female broiler bre eder parent chickens obtained from bodyweight subgroups were housed in 9 pens during production period. Egg production percentage, egg weight, hatchability, fertility, age at sexual maturity of broiler breeder chicken groups were determined. Age at onset of lay of Hh (Light male x light female). Ha. Ho, Ah. Aa(Heavy male x heavy female), Ao. Oh, Oa and Oo(Middle male x middle female) broiler breeder female groups were determined as 186, 179, 181, 186, 173, 181, 184, 176, and 180 days, respectively. There were no statistically significant differences among broiler breeder parent groups in respects of average production period egg production percentage, egg weight, fertility and hatchability. As a result, it can be said that there were need to investigate the effect of body weight trait of different mating groups at sexual maturity age in broiler breeders on the performance of their offsprings.
Cinsel Olgunluk Çağında Farklı Canlı Ağırlığa Sahip Broyler Parent Grupları Arasındaki Birleştirmelerin Performansa Etkisi: 1. Ebeveynlerin Performansı
(2001) Dere, Süleyman; Tekeş, M. Ali
Bu araştırmanın amacı, damızlık broylerlerde canlı ağırlık ile cinsel olgunluk yaşı arasındaki ilişkilerin araştırılması, farklı canlı ağırlık gruplarındaki erkek ve dişilerin 22. haftadan başlayarak verim dönemi sonuna kadar birarada bulundurulmasının, ebeveynlerin yumurta verimi, yumurta ağırlığı, kuluçka randımanı, döllülük üzerine etkilerinin belirlenmesi ve karşılaştırılmasıdır. Araştırma materyali olarak , 778 Avian dişi ve 116 Peterson erkek damızlık broyler civciv kullanılmıştır. Ebeveyn erkek ve dişiler cinsel olgunluk çağında (22. hafta) hafif, orta ağır ve ağır olmak üzere üçer temel canlı ağırlık grubuna ayrılmıştır. Temel canlı ağırlık gruplarından hassas örnekleme metodu kullanılarak ortalama ve varyansları birbirine yakın üçer canlı ağırlık altgrupları oluşturulmuştur. Ebeveyn alt gruplarının her birinden 6'şar erkek ve 64'er dişi 9 ayrı odada verim dönemi süresince birarada tutulmuştur. Ebeveyn grupların yumurta verimi , yumurta ağırlığı, kuluçka randımanı, döllülük ve cinsel olgunluk yaşı tespit edilmiştir. Ebeveyn dişi gruplarının ilk yumurtlama yaşlarının, Hh(Hafif erkek x Hafif dişi), Ha, Ho, Ah, Aa(Ağır erkek x Ağır dişi), Ao, Oh, Oa, ve Oo(Orta ağırerkek x orta ağırdişi) gruplarında sırasıyla 186, 179, 181, 186, 173, 181, 184, 176, ve 180 gün olduğu belirlenmiştir. Bu araştırmada ebeveyn grupları arasında verim dönemi ortalama yumurta verimi, yumurta ağırlığı, döllülük ve kuluçka randımanları bakımından istatistiki önemde farklılıkların bulunmadığı belirlenmiştir. Sonuç olarak cinsel olgunluk çağında farklı canlı ağırlığa sahip dişi ebeveynlerin birleştirilmeleriyle elde edilen grupların performans değerleri arasında farklılık bulunmadığı ancak yavrularının performansının araştırılması gerektiği ortaya çıkmıştır.
Determination of chromosomal regions affecting body weight and egg production in Denizli X White Leghorn F2 populations
(Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi, 2013) Bulut, Zafer; Kurar, Ercan; Çağlayan,Tamer; Dere, Süleyman; Özşensoy, Yusuf; Nizamlıoğlu, Mehmet; Garip, Mustafa; Kurtoğlu, Varol; Doğan, Müge; Yılmaz, Alper
Amaç: Bu çalışmanın amacı; Denizli X Leghorn F2 populasyonunda yumurta verimi ve farklı dönemlerde canlı agırlığı kontrol eden kromozom bölgelerinin tanımlanmasıdır. Gereç ve Yöntem: Denizli ve Leghorn ırkları kullanılarak F2 düzeyinde deneysel bir populasyon oluşturuldu ve verim kayıtları alındı. Kromozom tarama çalışmaları için kantitatif özellik lokusları (QTL) gen haritalama analizlerine uygun 113 mikrosatellit markörü F0, F1 ve F2 bireylerde Polimeraz Zincir Reaksiyonu (PZR) ile yükseltgendi. Bulgular: Bu çalışmanın sonucunda farklı dönemlerde canlı ağırlık ile ilişkili QTL bölgeleri tavuk 1. kromozom çiftinde (GGA1), GGA2 ve GGA4 üzerinde tespit edildi. Yumurta verimi üzerine etkili iki farklı QTL bölgesinin varlığı, GGA8 ve cinsiyet kromozomu (GGAZ) üzerinde bulundu. GGA2, GGA4 ve GGAZ üzerinde bulunan üç farklı QTL ile yumurta ağırlığı arasında bir ilişki tespit edildi. Öneri: QTL bölgelerinin yeni markörler ile daraltılması ve bölgesel klonlama çalışmaları ile bu verim özelliklerini kontrol eden genlerin tespit edilmesi gerekmektedir.
Determination of Optimum Slaughter Weight and Profitability of Brown Swiss Cattle in Turkey
(WFL PUBL, 2010) Garip, Mustafa; Akmaz, Ali; Yılmaz, Alper; Dere, Süleyman; Çağlayan, Tamer; İnal, Şeref; İnal, Fatma
The objectives of this study are determination of optimum weight and comparison of profitability of different slaughter weights in intensively fed Brown Swiss Feeders. Animal material was a total of 30 Brown Swiss calve aging 10-12 months. Also, concentrated fattening feed was obtained from a private feed company and included in animal diets. Average daily gain was 1209.58, 1203.45, 1232.69, 1225.73 and 1193.46 g, feed conversion values 6.98, 7.64, 7.97, 8.58 and 10.07, cold carcass yields 56.96, 54.60, 56.06, 55.75 and 57.25% and finally carcass profitability per kg carcass 3.60 (1.89 (sic)), 2.98 (1.57 (sic)), 2.71(1.43 (sic)), 1.47 (0.77 (sic)) and 0.33 (0.17 (sic)) TL (Turkish Liras) for 450, 500, 550, 600 and 700 kg slaughter groups, respectively. As a result, it can be concluded that the most profitable optimum slaughter weight is about 500-550 kg for Turkish Brown Swiss Cattle. Also, 8-10 months age animals should be preferred in beef programs. We can also suggest that a 6-8 months fattening program to obtain 500-550 kg body weight will be more profitable.
Farklı Ebeveyn Ağırlığına Sahi?p Broyler Hibritlerde Yeti?şti?rme Performansı, Kesi?m ve Karkas Özellikleri
(Selçuk Üniversitesi, 1994) İşcan, Kaan Muhsin; İnal, Şeref; Dere, Süleyman; Kırıkçı, Kemal; Tepeli, Cafer
In this study, the effects of different broiler parents' body weights on performance, slaughter and carcass traits were investigated in broilers. For this pur pose, broiler parents were divided into three different live-weight groups at 26th week. Broilers obtained from each group were raised along 49 days in different floor pens, Head, feet, viscera, wings, thighs, drumsticks and breast weights and some measurements of the breast were recorded at broilers slaughtered. Dressing percentages and rates of carcass parts were estimated. According to data, broilers obtained from dam of which body weight is below 3000 g and sire of which body weight is below 4000 g at sexual maturity had significantly less live-weight, carcass, thigh, drumstick, wing and breast weights than the others (P<0.05). There were no statistical differences for percentages of head, feet, wings and dressing percentages between groups.
Growth and some period yield characteristics of Denizli x Leghorn crosses (F?)
(Selçuk Üniversitesi, 2011) Özşensoy, Yusuf; Garip, Mustafa; Nizamlıoğlu, Mehmet; Kurar, Ercan; Yılmaz, Alper; Çağlayan, Tamer; Dere, Süleyman; Bulut, Zafer; Kurtoğlu, Varol
Amaç: Bu araştırmada, Denizli x Leghorn F, ve F, populasyonlarının çıkım ağırlığı, büyüme ve verim dönemine ait canlı ağırlıkları, yumurta ağırlığı ve özgül ağırlıklarının belirlenmesi amaçlamıştır. Gereç ve Yöntem: Temel populasyonda 10 Denizli horozu ve 30 Leghorn tavuk kullanılmıştır. İlk generasyonda (F?), 15 erkek, 68 dişi elde edilmiştir. İkinci generasyonda (F?) ise 475 erkek ve 451 dişi üzerinde 32 haftaya kadar canlı ağırlık ve yumurta verimleri incelenmiştir. Bulgular: F? populasyonunda dişiler yumurtaya girdikten sonra 180 günlük dönemde, yumurta sayıları ve yüzdeleri 99.61 adet ve %56.21 olarak bulundu. Çıkım ağırlıkları F, ve F, populasyonlarında sırası ile 40.94 ve 30.80 g olarak bulundu. Büyüme döneminde her iki generasyonda canlı ağırlıklar arasında önemli farklılıklar tespit edildi (p<0.001). Ayrıca ikinci generasyonda 32. hafta sonunda canlı ağırlıklar dişilerde 1814.60 g, erkeklerde ise 1900.00 g olarak ölçüldü (p<0.001). Ayni generasyonda yumurta ağırlığı ve özgül ağırlık değeri 47.81 g ve 1.08 olarak hesaplandı. Öneri: Yerli gen kaynağımız olan Denizli ırkının melezleme çalışmalarında kullanılabileceği, geliştirilmiş yumurtacı ve etçi ırklarla melezlemelerin ve bu verim yönleri bakımın dan Denizli ırkının daha detaylı çalışmalarla incelenmesine ihtiyaç olduğu sonucuna varıldı.
Japon Bıldırcınlarında (Coturnix Coturnix Japonica) Canlı Ağırlığa Göre Yapılan Seleksiyonun Canlı Ağırlık, Canlı Ağırlık Artışı, Yem Tüketimi ve Yemden Yararlanma Üzerine Etkileri
(Selçuk Üniversitesi, 1996) İnal, Şeref; Tekeş, Mehmet Ali; İnal, Fatma; Dere, Süleyman
In thıs study, Japanese quails were divergently selected during generations 1 to 5 for high and low 5-week body weight. Quail weights at hatch across generations were between 7.37 and 8.21 g. Following 5 generations for selectıon. ı, 2, 3, 4 and 5 week body wei9hts were 15.57-29.34 9. 33.04-70.04 9. 57.37-114.40 9. 86.86-154.46 9 and 112.06·183.23 g, respectively. O, 1, 2, 3, 4 and 5 week body weight means 7.75, 24.24, 55.37, 91.32, 125.12 and 156.51 9 in randombred line, 743, 22.89, 51.25, 83.45, 114.06 and 145.18 g in low line, 8.34, 25.68, 57.89, 97.66, 133.26 and 171.40 g In hıgh line. In generatıon 5, during 5-week daily gains for randombred. low and hı9h line were 4.78. 4.14 and 5.54 g, daily feed comsumptıon were 16.02, 14.49 and 18.98 g. feedlgain were 3.35, 3.50 and 3.43 kg, respectively.
Japon Bıldırcınlarında (Coturnix Coturnix Japonica) Canlı Ağırlığa Göre Yapılan Seleksiyonun Yumurta Verimi, Yumurta Ağırlığı, Fertilite, Kuluçka Randımanı ve Yaşama Gücüne Etkileri
(Selçuk Üniversitesi, 1996) İnal, Şeref; Dere, Süleyman; Kırıkçı, Kemal; Tepeli, Cafer
In this study, Japanese quails were divergently seleeıed during 5 generations lor high and low S·week body weight. Egg production in randombred, low and high line were obtained as 79.54-88.96, 71.36-85.92 and 67.33- 84.58 % from 80 to 95 days. Age at lirst egg in lines were 39.82·45.84, 42.10·51.10 and 40.11-46.07 days, egg we· ights were 11.18·12.18, 10.94·11.49 and 12.01·13.23 g, hatchability were 51.35·55.03, 51.22-61.98 and 48.00-53.48 %, fertılity of e9gs 82.94, B7.39 and 86.79 "4 in generation 5. In generation 0, viability for 5 week was 85.28 %, after selecııon for three lines were 80.38, 80.02 and 78.86 %, respectively.
Japon bıldırcınlarında (coturnix coturnix japonica) kuluçka öncesi yumurta ağırlık kaybı ile yumurta ağırlığı ve civciv çıkış ağırlığı arasındaki ilişkiler
(2005) Dere, Süleyman; İnal, Şeref; Garip, Mustafa; Çağlayan, Tamer; Tilki, Muammer
Bu araştırmanın amacı Japon bıldırcınlarında civciv çıkış ağırlığı(CÇA) ile yumurta ağırlığı ve farklı günlerde depoda bekletme döneminde meydana gelen yumurta ağırlık kayıpları arasındaki ilişkilerin belirlenmesidir. Araştırmada Civciv kuluçkadan çıkış ağırlığı ile yumurta ağırlığı 0.47(P0.01) ve 4. gün bekletmeyle şekillenen yumurta ağırlık kaybı (0.36, P0.01) arasında önemli pozitif korelasyonlar tespit edilmiştir.Farklı günlerdeki yumurta ağırlık kaybı grupları arasında (4.ve10.gün hariç) pozitif yüksek korelasyonlar bulunmuştur (P0.01)
Japon bıldırcınlarında dişi ebeveyn ağırlığının kuluçka sonuçları, yavru performansı ve yaşama gücüne etkisi
(2007) Çağlayan, Tamer; Dere, Süleyman
Bıldırcınlarda dişi ebeveyn ağırlığının kuluçka sonuçları ile yavruların performans ve yaşama gücüne etkisi araştırılmıştır. Materyali Selçuk Üniversitesi Veteriner Fakültesi Araştırma ve Uygulama Çiftliğinde yetiştirilen 23 haftalık yaştaki Japon bıldırcını sürüsü oluşturmuştur. Araştırmada 20 erkek ve 120 adet dişi bıldırcından elde edilen 960 adet yumurta ve 714 adet civciv kullanılmıştır. Dişi ebeveyn bıldırcınlar, hafif, kontrol ve ağır olarak sınıflandırılmıştır. Ağırlık gruplarında çıkım gücü ve embriyonik ölüm oranları bakımından istatistiki bir farklılık olmamasına rağmen, kuluçka randımanı ve fertilite oranları bakımından anlamlı bir farklılık bulunmuştur (P0.05). Gruplarda yumurta ağırlığı ile çıkım ağırlığı arasında pozitif yönlü, kuvvetli ve önemli bir korelasyon bulunmuştur. Korelasyon katsayıları hafif, kontrol ve ağır gruplarda sırasıyla 0.891, 0.925 ve 0.917 olarak tespit edilmiştir. Yumurta ağırlığı ile çıkım ağırlığı arasındaki regresyon denklemi de oldukça önemli tespit edilmiştir (P0.001). Hafif, kontrol ve ağır gruplarda erkek bıldırcınların canlı ağırlıkları üçüncü haftadan itibaren benzer, dişi bıldırcınlarda ise farklı olduğu bulunmuştur. Dişi ebeveyn ağırlığının çıkımdan sonra erkek döllerin canlı ağırlığına etkisinin fazla olmadığı, ancak dişi döllere etkisinin daha fazla olduğu tespit edilmiştir (P0.05). Yaşama gücü oranları yönünden gruplar arasında bir farklılık bulunamamıştır (P0.05). Hem yumurta hem de et üretimi amaçlı bıldırcın yetiştiriciliğinde dişi ebeveynlerin ağır olarak" seçilmesinin yumurta ağırlığı ve yavruların ileriki yaş performanslarını olumlu yönde etkileyebileceği sonucuna varılmıştır.
Japon Bıldırcınlarında Yeme Katılan Yağ Rafineri Sanayi Yan Ürünlerinin Bazı Biyokimyasal Parametrelere Etkileri
(2001) Altunok, Vahdettin; Dere, Süleyman; Başpınar, Nuri; Balevi, Tahir
Bu çalışmada Japon bıldırcınlarının yemlerine katılan ayçiçek yağ sanayi yan ürünlerinin kan trigliserid, total lipid, kolesterol, total protein, albumin, glikoz, kalsium (Ca) ve inorganik fosfor (Pi) düzeylerine etkileri araştırıldı. Araştırmada 12 haftalık 120 dişi ve 40 erkek bıldırcın kullanıldı. Bıldırcınlar her bir gruba 30 dişi ve 10 erkek olmak üzere 4 gruba ayrıldı. Gruplar % 2 oranında sırasıyla, ham ayçiçek yağı (HY), soapstock (SS), asit yağ (AY) ve uçucu maddeler (UM) içeren rasyonlarla 5.5 ay süreyle beslendi. Deneme sonunda, kan örnekleri her bir gruptan benzer ağırlıkta olan 5 dişi ve 5 erkek Japon bıldırcınından kalbe girilerek alındı. Serum trigliserid, kolesterol, total protein, albumin, glikoz, Ca ve Pi konsantrasyonları otoanalizör ile ölçüldü. Serum total lipid düzeyi materyal ve metotta belirtildiği gibi hesaplandı. Araştırmada gruplara göre elde edilen değerler karşılaştırıldığında, glikoz dışında incelenen bütün parametrelerde istatistiksel olarak önemli bir farklılığın olmadığı belirlendi. Gruplara göre serum glikoz düzeyleri açısından istatistiksel anlamda önemli (p0.01) farklılıklar bulundu. SS grubundaki glikoz değerinin kontrol (HY) ve UM gruplarından, AY grubunun glikoz değeri ise UM grubundan istatistiksel olarak önemli (p0.01) derecede yüksek olduğu görüldü. Sonuç olarak, incelenen biyokimyasal parametrelere göre, ham ayçiçek yağı yerine daha ucuz olan yağ sanayi yan ürünlerinin bıldırcın rasyonuna katılmasının biyokimyasal değerler üzerine olumsuz etkisinin olmadığı belirlendi.
Omega-6, 3, 9 ve Doymuş, Yağ Asitleri Bakımından Zengin Rasyonların Japon Bıldırcınlarında Döl verimi ve Performans Üzerine Etkisi
(2000) Balevi, Tahir; Dere, Süleyman; Coşkun, Behiç; Tilki, Muammer
Bu çalışmada omega-6, 3, 9 ve doymuş yağ asitleri bakımından zengin rasyonlarla beslenen bıldırcınlarda verim performansları. fertilité oranları, kuluçka randımanları ve canlı ağırlık değişimleri incelendi. Denemede 120 dişi ve 40 erkek olmak üzere toplam 160 adet 12 haftalık yaşta Japon bıldırcını (Coturnix coturnix japonica) kullanıldı. Hayvanlar 4 ana grubu ayrıldı. Her bir grup 3'er adet dişi bıldırcın içeren 10 alt gruptan meydana geldi. 15 günlük hazırlık döneminden sonra, 3 ay süreyle verim özellikleri belirlendi. Bunu takiben her bir alt gruba aynı yemle beslenen birer adet erkek bıldırcın konuldu. Gruplara deneme süresince % 2 oranında ayçiçek yağı (kontrol grubu), keten yağı. zeytin yağı ve iç yağı içeren rasyonlar verildi. Deneme sonunda gruplarda yumurta verimleri sırasıyla % 68.86, 71.78, 68.26 ve 67.93; kuluçka randımanları ise % 49.16, 51.33, 48.52 ve 47.12 olarak tespit edildi (p0.05). Günlük yem tüketimleri 33.18 ile 35.03 g arasında değişti. Fertilité oranları en düşük zeytin yağı içeren rasyonla beslenen gruptan, en yüksek ise keten yağı içeren rasyonu tüketen gruptan elde edildi (p0.05). Bir düzine yumurta üretimi için tüketilen yem miktarı en yüksek iç yağı içeren rasyonu tüketen gruptan, en düşük ise keten yağı içeren rasyonu tüketen gruptan elde edildi. Deneme sonunda gruplarda bulunan erkek ve dişi bıldırcın canlı ağırlık ortalamaları arasında ise istatistik! bakımdan önemli bir farklılık olduğu belirlendi (p0.05). Sonuç olarak bıldırcın rasyonlarında omega-3 yağ asidi bakımından zengin yağların kullanılmasının performansı ve dölverimini olumlu yönde etkilediği söylenebilir.
Yağ Rafi?neri? Sanayi?i? Yan Ürünleri?ni?n Japon Bıldırcınlarında Dölveri?mi? ve Performans Üzeri?ne Etki?si?
(Selçuk Üniversitesi, 2000) Dere, Süleyman; Balevi, Tahir; İnal, Şeref; Kurtoğlu, Varol; Yılmaz, Alper
In this study the effect of oil industry by-products as energy source on daily feed intake egg yield, feed conversion rate fertility hatchability and live-weight in japanese quails (Coturnix coturnix japonica) 120 female and 40 male quals with 12 weeks old were used in this study Quails were divided into four main groups consisting 10 subgroups having 3 female quails in each of subgroups Following three month lasting egg production period, one male quail was placed into cages of each subgroups Groups were fed diets. Consisting in rates of 2 sunflower crude oil (HY), acidulated sunflower soapstock (AY), volatile matters (UM) and sunflower soepstock (SS) during in- vestigation period Egg production percentages of groups were found as 68.75 69:45 67 41 and 64.45 %% resp (P > 0.05) Average fertility percentages were 80.46, 80.19, 77 98 and 73.66% resp ( P > 0.05) Hatchability values of groups were found as 51.41 51 40 48.67 and 49,34% resp (P > 0.05) , Feed intake in four groups were varied in ran ges of 33.89 and 35.83 g/day/quail Feed amount consumed for production of 12 eggs in four groups was found as highest in SS group, lowest in HY group. SS group with respect to eventual female quail live weight was significantly lower than other groups (P < 0.05) . As a result, it was concluded that supplementation of diets with low cost AY and UM instead of crude all has no negative effects on performance and reproduction.

Yazar "Dere, Süleyman" seçeneğine göre listele

Sayfa Başına Sonuç

Sıralama seçenekleri