Yazar "Doğan, Osman" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 10 / 10
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe 41 B Asma Anacına In Vivo Kolhisin Uygulamalarının Morfolojik ve Sitolojik Etkileri(Selçuk Üniversitesi, 2018 Kasım) Kara, Zeki; Doğan, Osman; Yazar, Kevser; Sabır, AliEkonomik olarak geniş bir alanda yapılan bağcılık, filoksera zararlısının geniş alanlara yayılması nedeniyle neredeyse anaç kullanılmadan yapılamaz hale gelmiştir. Mevcut asma anaçları sektörün gereksinimlerini tam olarak karşılayamadığından anaç ıslahı da sürekli olarak önem arz etmektedir. Bu amaçla, vegetasyon süresi daha kısa, biyotik ve abiyotik stres koşullarına daha dayanıklı anaçların geliştirilmesi üzerine çalışılmaktadır. Bağcılıkta tetraploid üzüm çeşitlerinin yanı sıra anaçların da geliştirilmesi son yıllarda daha yoğun ilgi çekmektedir. Bu çalışmada, 41B anacına ait tek göz çelikleri serada köklendirilip hızlı büyümeye geçtikleri dönemde farklı sürelerde (24, 48, 72 ve 96 saat) ve farklı dozlarda (%0.1, %0.3, %0.5, %0.7, %0.9 ve %1.1) kolhizin uygulamalarının ploidiyi teşvik etme üzerindeki etkileri incelenmiştir. Kolhizin doz ve uygulama sürelerine göre morfolojik değişikliklere neden olmuştur. Stoma boyu, stoma genişliği ve stoma alanında artış, stoma sayısında ise azalma tespit edilmiştir. Ancak flow sitometri (FC) analizlerinde sitolojik değişiklik tespit edilememiştir. Sonuç olarak, 41B tek göz çeliklerinden gelen sürgünlere farklı doz ve uygulama süreleriyle yapılan kolhizin uygulamalarından elde edilen materyalin FC analizine göre mitotik oto poliploid bitkilere ulaşılamadığı anlaşılmıştır. 41B asma anacında kolhizinle poliploidi teşvikine yönelik tam mutasyon frekansının bu çalışmadan elde edilen bulgulara göre 1/240’tan daha düşük olduğu sonucuna varılmıştır. Bununla birlikte kolhizinle muamele edilmiş materyalde tespit edilen önemli morfolojik farklılıklar ve FC analizlerindeki sınırlı varyasyon nedeniyle materyalin bundan sonraki sürecinin takip edilmesi için araziye aktarılması planlanmaktadır.Öğe 41 B asma anacına kolhisin uygulamalarının morfolojik ve sitolojik etkileri(Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2017-08-15) Doğan, Osman; Kara, ZekiEkonomik olarak çok geniş bir alanda yapılan bağcılık, filoksera zararlısının geniş alanlara yayılması nedeniyle neredeyse anaç kullanılmadan yapılamaz hale gelmiştir. Mevcut asma anaçları sektörün gereksinimlerini tam olarak karşılayamadığından anaç ıslahı da süreklilik arz etmektedir. Bu maksatla vegetasyon süresi daha kısa, biyotik ve abiyotik stress koşullarına daha dayanıklı anaçların geliştirilmesine çalışılmaktadır. Bağcılıkta tetraploid üzüm çeşitlerinin yanısıra anaçların da geliştirilmesi son yıllarda daha yoğun ilgi çekmektedir. Bu çalışmada, 41B anacı tek göz çelikleri serada köklendirilip hızlı büyümeye geçtikleri dönemin hemen başında farklı süre (24, 48, 72 ve 96 saat) ve dozlarda (%0.1, %0.3, %0.5, %0.7, %0.9 ve %1.1) kolhisin uygulamalarının ploidiyi teşvike yönelik etkileri incelenmiştir. Kolhisin doz ve uygulama sürelerine göre morfolojik değişikliklere neden olmuştur. Stoma boyu, stoma genişliği ve stoma alanında artış stoma sayısında ise azalma tespit edilmiştir. Ancak flow sitometri (FC) analizlerinde sitolojik değişiklik tespit edilememiştir. Sonuçta, 41B tek göz çeliklerinden gelen sürgünlere farklı doz ve uygulama süreleriyle yapılan kolhisin uygulamalarından toplam 240 adet materyalin FC analizine göre mitotic autopolyploid bitkilere ulaşılamadığı anlaşılmıştır. 41B asma anacında kolhisinle polyploidi teşvikine yönelik tam mutason frekansının bu çalışmadan elde edilen bulgulara göre 1/240'den daha düşüktür. Bununla birlikte kolhisinle muamele edilmiş materyalde tespit edilen önemli morfolojik farklılıklar ve FC analizlerindeki sınırlı varyasyon nedeniyle materyalin bundan sonraki sürecinin takip etmek üzere araziye aktarılarak izlenmektedirÖğe Azot Protoksit ve Orizalinin ‘41 B’ ile ‘Fercal’ Asma Anaçlarında Mutajenik Etkileri(Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2022) Doğan, Osman; Kara, ZekiAsma (Vitis spp.), küresel boyutta sosyal ve ekonomik açıdan en önemli bitkilerden birisidir. Üzüm çeşitleri ve asma anaçlarının geliştirilmesi günümüzdeki tüketici taleplerinin yanı sıra iklim değişikliğine uyum sağlamak için giderek artan bir öneme sahiptir. Bugüne kadar seleksiyon ve melezleme çalışmalarıyla elde edilen asma anaçları, tüm talepleri karşılayamamaktadır. Çoğu asma anacı Avrupa bağ bölgeleri için seçilmiş olsa da ülkemizdeki kireçli ve sığ topraklarda, kısa vejetasyonlu bağ alanlarında üretici gereksinimlerini tam olarak karşılayamamaktadırlar. Asma ıslahında doğal genetik çeşitlilikten yeni genotipler elde etmede mutantlar, melezlemeye kıyasla daha umut vericidir. Poliploit bitkiler, diploit akrabalarına kıyasla çeşitli açılardan daha iyi performans gösterirler. Bu çalışmada, 41 B ve Fercal asma anaçlarının büyüme için uyarılmış tohum ve çeliklerine orizalin ve N2O gazının farklı doz ve sürelerde uygulanarak poliploit asma anaçları elde edilmedeki etkinlikleri incelenmiştir. Kimyasal mutajen uygulamalarının LD50 değerleri belirlenmiş, morfolojik ve sitolojik etkileri makroskobik, mikroskobik ve sitolojik yöntemlerle incelenmiştir. Tüm mutajen uygulamalarında canlılık oranları azalttığı gibi, uygulama süresi ve doz artışına zıt bir şekilde LD50 değerleri de azalmıştır. Orizalin ve N2O uygulamalarıyla uyardığımız poliploit bireylerin yaprak kalınlığı ve klorofil içeriklerinde diploit ebeveynlerine kıyasla önemli artışlar belirlenmiştir. Benzer şekilde poliploit bireylerin stoma boyutları önemli ölçüde artarken stoma yoğunlukları azalmış, kloroplast sayılarında önemli artışlar kaydedilmiştir. Kloroplast ve stoma ölçümleri sonucunda mutant olduğu düşünülen 55 adet örnekte FC analizleri yapılmıştır. FC analizinde, Fercal neslinden 1 adet tetraploit, 4 adet miksoploit ve 41 B neslinden ise 1 adet miksoploit bitki seçilmiştir. Fercal asma anacı tohumlarına N2O gazının 10 bar 96 saat uygulaması sunucunda tetraploit elde edilirken miksoploit bitkiler 41 B ve Fercal asma anacının her ikisinde de orizalinin 100 μM 96 saat uygulaması yapılan fideler arasından seçilmiştir. Miksoploit ve tetraploit bireylerin nükleer DNA içeriği diploit bitkilerle karşılaştırıldığında sırasıyla 1.34 ve 2.00 kat artmıştır. Poliploit anaç genotiplerinin kök ucu örneklerinde yapılan kromozom sayımında tetraploit Fercal asma genotipinin kromozom sayısı diploit orijinaline kıyasla 2 kat arttığı doğrulanmıştır. 41 B ve Fercal asma anaçlarında farklı doz ve sürelerdeki orizalin ve N2O uygulamaları poliploit bitki uyarımında etkili bulunmuştur. Uygulamaların poliploidinin doğrulanması, poliploit bireylerin tespitinde ön veriler olarak kullanılan stoma özellikleri ve kloroplast sayımları kısmen başarılı bulunmuştur. FC analizi miksoploit genotiperin tespitinde vazgeçilmez olarak görülmektedir. Poliploidi uyarımında elde edilen mutantların ploidi düzeylerinin tespiti için FC analizi ve kesin doğrulama için kromozom sayımlarının gerekliliği düşünülmektedir. Bundan sonraki poliploit mutant elde etme çalışmalarında asma anacı genotiplerine, 100 μM-96-saat orizalin ve 10 bar 96-saat N2O dozları öncelikli olarak test edilebilir.Öğe Effects of Colchicine Treatments on Some Grape Rootstock and Grape Varieties at Cotyledon Stage(Selçuk Üniversitesi, 2018) Kara, Zeki; Sabır, Ali; Yazar, Kevser; Doğan, Osman; Şit, Mehmet MuratThe present study was conducted to polyploidy possibility induction of grapes in the experiment, apical meristem was treated by colchicine. The factorial experiment based on randomized completely design with tree replications. The factors including different colchicine concentrations (0 as control, 1 gL-1 , 2 gL1 , 3 gL-1 , 4 gL-1 , 5 gL-1 , 6 gL-1 ) and four diploid grape genotypes cv. ‘Gök Üzüm’ (Vitis vinifera L.) which came from conventional ancient time and have a perfect adaptation to the territory, and cv. ‘Trakya İlkeren’ (Vitis vinifera L.) was bred in last two decades in Turkey, and ‘Isabella’ (Vitis labrusca L.) and 41 grape rootstock [Chasselas (Vitis vinifera L.) x (Vitis berlandieri Planch.)] were used. With this purpose eight colchicine doses were dropped to meristematic part of young plantlets twice a day (at 8.30 am and 18:00 pm) during 3 days when first true leaves emerge in greenhouse (25°C during day and 20°C at night). The morphological and cytological parameters were evaluated 16 weeks after the polyploidization treatments. Based on the size and shape, and density of stomata, the number of chloroplasts in guard cells, and chromosome counting in the root tip-end indicated that these descendants were diploids 2n=2x=38 like their parents that colchicine-induced mutation was failed in tested grape genotypes for tetraploid induction. On the other hand, only in the cv. ‘Trakya İlkeren’ an aneuploidy was observed by 5 gL-1 colchicine treated plantlet. Aneuploid ‘Trakya İlkeren’ plantlet was identified as 2n = 2x = 40. It is seeming that grape genotypes hardly response to colchicine induction for genome doubling. This is the first report for colchicine-induced aneuploid in grapes.Öğe The Effects of Nitrogen Protoxide and Orizalin on Promotion of Polyploidy in Grapes(Selçuk Üniversitesi, 2021) Kara, Zeki; Erboğa, Mine; Doğan, OsmanThe effort to reach higher yield and quality in grape production without losing the current quality has led researchers to induce polyploidy with chemical mutagens that cause less damage to the environment and researchers to obtain polyploid grape genotypes. The fact that the number of polyploid grape varieties and their production continue to increase creates synergy for research in this direction. In this study, Nitrous Protoxide, Oryzalin and their combined applications were tested to induce polyploidy in seeds and seedlings whose germination was exponentially induced of cvs. Ekşi Kara and Gök Üzüm (both Vitis vinifera L.). After 48-h, N2O at 5 bar pressure was applied to seeds that germinated until root tips were visible, as well as 48-h and/or 96-h 0 (control), 25 ?M and 100 ?M oryzalin were applied to seedlings whose cotyledon leaves reached full size. Ploidy verification was made by flow cytometry (FC) analysis in selected seedlings by examining the effects of the treatments on the surviving seedling rate, stoma density and size, and the number of chloroplasts. While the morphological and cytological effects of all mutagen applications were found to be significant, only one seedling selected from 25 ?M 48-h oryzalin application in Ekşi Kara cultivar was confirmed by FC analysis. Plant survival rate was lower and morphological differences were more pronounced in the combination of N2O and oryzalin. In future studies, more polyploid induction can be tried with different dose and application time combinations of N2O and oryzalin.Öğe The Effects of Ortho Silicon (Optysil) and Ascophyllum Nodosum Based Seaweed Extract (KelpGreen) Applications on the Quality of Table Grape cvs. Gök Üzüm and Müşküle(Selçuk Üniversitesi, 2022) Kara, Zeki; Uğur, Burcu Nur; Doğan, OsmanTable grapes are one of the most consumed non-climacteric fruits globally, and practices for their quality are socioeconomically important. In this study, the effects of the combined and separate applications of two plant activators Ortho Silicon (Si, Optysil, 0.5 mL L-1 ) and Ascophyllum nodosum-based seaweed extract (ANE, KelpGreen 2.5 ml L-1 ) were tested by two applications after fruit set 15 days intervals to table grapes cvs. Gök Üzüm and Müşküle in a producer vineyard at Hadim town of Konya province in middle Anatolia 37°2'15"N 32°34'53" E, 1060 m above sea level. The effects of the applications on ripening, cluster and berry characteristics and post harvest shelf life during 10 days of storage at room conditions were analyzed. Both plant activators provided an increase in cluster size and an improvement in ripening. Si+ANE was more effective on the maturation and quality retention during the post-harvest shelf-life period. All applications provided reduction in weight loss (WL), decay rate and berry dullness, and it reduced berry separation force due to the drying of the peduncle and decreased the maturity index (MI) increase in the post harvest period. Thus, it contributed to the formation and retention of fruit quality. According to the data obtained from this study, improvements in the sustainable preservation of table grape quality can be achieved by applying Ortho Silicon and A. nodosum based seaweed extract separately and together between after fruit set and before veraison.Öğe The Effects of Ortho Silicone Applications on the Acclimatization Process of Grapevine Rootstocks(Selçuk Üniversitesi, 2022) Kara, Zeki; Yazar, Kevser; Ekinci, Heydem; Doğan, Osman; Özer, AyşeMicropropagation is a tool for large-scale reproduction of planting material for viticulture sustainability. Successful micropropagation depends on the continued productivity of plantlets during the acclimatization phase. Due to high humidity in the culture container and free water in the environment, it causes rapid water loss and drying of plantlets with watery stems and leaves, poorly developed cuticle, large intercellular space, and incomplete stomata. Acclimatization of in vitro grown plantlets is often difficult. Silicon is gaining in importance as a useful tool in coping with multiple stress factors in different plant species, due to its contribution to the formation of the cuticle of plants, its mechanical resistance to biotic and abiotic stress, and its contribution to the flow of water through stomata and plant surfaces. In this study, the effects of 500 and 1000 µL ortho silicon applications at the acclimatization stage on in vitro propagated plantlets of 41B, 110R and Fercal grapevine rootstocks were evaluated by examining their survival rates. In the in vitro propagation process, rooting rates were listed as Fercal (64%) and 110R (32%) and 41B (28%) according to rootstocks, while root numbers were listed as Fercal (11.8), 41B (8.5), 110R (3.6). Genotypic differences were determined in the effects of silicon on plantlets in the acclimation process. In 110R and Fercal control plantlets, all plantlets were lost during acclimatization. Of the plantlets treated with 1000 µL SiO2, 110R 66% Fercal 88% and in 41B, the control, 500 and 1000 µL SiO2 applied plantlets survived 100%, 66% and 66%, respectively. 1000 µL SiO2 dose was more effective on survival rates than 500 µL applications. In subsequent studies, it was found that 1000 µL SiO2 applications could be used for practical success in grapevine genotypes that had problems in acclimatization and in other in vitro propagation studies.Öğe Marmara Bölgesinde Ruminantlarda Görülen Enterotoksemi Olgularının Histopatolojik ve İmmunohistokimyasal Bulgularının Araştrılması ve ELISA ile Tiplendirilmesi(Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2023) Doğan, Osman; Ortatatlı, MustafaThis study was performed on a total of 150 ruminants of different ages and species (sheep, goats and cattle) with suspected enterotoxaemia sent to Pendik Veterinary Control Institute (PVCI) from 12 provinces (Balıkesir, Bilecik, Bursa, Çanakkale, Düzce, Edirne, İstanbul, Kırklareli, Kocaeli, Sakarya, Tekirdağ and Yalova) of Marmara Region. It was aimed to investigate and compare the macroscopic, microscopic, and agent-level immunohistochemical findings observed in enterotoxemia cases in which C. perfringens toxin was detected by ELISA and in animals in which the toxin could not be detected and also aimed to determine in particular the relationship between the presence of the agent in the lesioned areas and positive cases. In this study, positivity for at least one of the C. perfringens toxins (alpha, beta, and epsilon) was detected in %12,67 (19/150) of animals with suspected enterotoxemia by ELISA. Of these samples, 10 (%52.63) were typed as C. perfringens type A, 1 (%5.26) as C. perfringens type C, and 8 (%42.11) as C. perfringens type D. Pulmonary oedema, petechial haemorrhage in the epicardium, diffuse pale discolouration and friable consistency in the liver, enlargement of mesenterial lymph nodes and serosal hyperaemia with watery-gaseous content in the intestine were commonly observed macroscopically in enterotoxaemic animals. It was observed that animals with type A and type C enterotoxemia were more hemorrhagic enteritis whereas animals with type D enterotoxemia were hyperemia in the brain, cerebellar coning and cardiapulmonary lesions. Histopathologically, haemorrhagic or fibrino-necrotic enteritis, pulmonary oedema characterised by eosinophilic fluid exudation in the alveolar lumen, degeneration and necrosis in renal tubule epithelium and vacuolar degeneration lesions in hepatocytes were frequently observed in animals with enterotoxaemia. Numerous clustered bacteria were seen in the lesioned areas of the abomasum and intestines in ruminants with enterotoxemia. Indirect immunohistochemical staining confirmed that the intralesional rod-shaped bacteria in the lesioned intestinal sections were C. perfringens. In animals without toxin detection and animals with enterotoxaemia, the IHC positive reaction rate was % 87,79 and %100 respectively. In ruminants without toxin detection, positive reactions were observed more frequently in areas with shed epithelium in the lumen, whereas in ruminants with enterotoxaemia, positive staining was concentrated in necrotic villus tips, pseudomembranes, lamina propria and crypts. In conclusion, the macroscopic and histopathological lesions we observed in the animals in which toxin was detected by ELISA test were compatible with clostridial enterotoxaemia. Since the intralesional rod-shaped bacteria observed in the intestines were confirmed to be C. perfringens by IHC, it was concluded that immunohistochemical examination, especially in the presence of histopathological findings, would make an important contribution to the diagnosis of enterotoxaemia in suspected cases in which time has passed since the death and toxin detection could not be performed.Öğe ‘Narince’ (Vitis Vinifera L.) Üzüm Çeşidinde Kolhisin Uygulamalarının Morfolo jik ve Sitolojik Etkileri(Selçuk Üniversitesi, 2017 Kasım) Kara, Zeki; Sabır, Ali; Yazar, Kevser; Doğan, Osman; Albanaa, Abdulrahman Shakir ShakorTürkiye sofralık üzüm üretimi, tüketimi ve uluslararası pazarda önemli ülkeler arasında yer almaktadır. Sofralık üzüm pazarı artan bir trend içerisindedir ve bu alandaki rekabet, geleneksel çeşitlerin geliştirilmesini ve yeni üzüm çeşitlerinin ıslahını gerektirmektedir. Bu çalışmada, 'Narince' üzüm (Vitis vinifera L.) çeşidine kolhisin uygulamalarıyla poliploidinin teşviki in vivo koşullarda denenmiştir. Bu çeşidin tek gözleri serada 1:1 torf:perlit ortamında köklendirilmiş ve gelişen sürgünlerin 7-10 cm'ye ulaştığı dönemde 4 farklı kolhisin dozu (%0, %0.25, %0.5, %0.75, %1) ve %5'lik gliserin ile iki farklı sürede (48 ve 96 saat) sürgün uçlarına uygulanmıştır. Uygulamanın ardından sürgün uçları alüminyum folyo ile kapatılmış ve açık bırakılarak sürgün ucu canlılık oranı, sürgün uzunluğu, stoma boyutları (uzunluk, genişlik, alan ve yoğunluk) ve FC analizleriyle değerlendirilmiştir. Morfolojik özellikler bakımından bazı değişimler tespit edilmiş olup, FC analizlerine göre ploidi seviyesinde önemli bir değişim belirlenememiştir. 'Narince' üzüm çeşidinde kolhisinle poliploidi teşvikine yönelik tam mutasyon frekansı, bu çalışmadan elde edilen bulgulara göre 1/120'den daha düşüktür. Tespit edilen morfolojik farklılıklar ve Flow sitometri (FC) analizlerindeki varyasyon nedeniyle materyal, takip edilmek üzere araziye aktarılarak izlenmeye alınmıştır.Öğe Reactions of Some Grapevine Rootstock Cuttings to Mutagenic Applications(Selçuk Üniversitesi, 2022) Kara, Zeki; Doğan, OsmanGrapevine (Vitis spp.) is one of the most important socio-economically important plants in the global scale, and the need for its breeding is increasing. In viticulture, mutation is more promising than crossbreeding in breeding new genotypes from natural genetic diversity. Polyploid plants outperform their diploid relatives in several respects. In this study, the efficacy of oryzalin and N2O mutagens in the induction of polyploidy was investigated by applying different doses and durations to the forced cuttings of 41B [Chasselas (Vitis vinifera L.) × Vitis berlandieri Planch)] and Fercal [(Vitis vinifera x Vitis berlandieri) × 333 EM] rootstocks. LD50 values of mutagen applications were determined, morphological and cytological effects were examined by macroscopic, microscopic, and cytological methods. Application time and dose increase of mutagens decreased LD50 values. As a result of mutagen applications, leaf thickness and chlorophyll content of the surviving plants increased. Applications increased stomatal sizes, decreased their density, increased chloroplast numbers, increased leaf thicknesses and partially SPAD values. It was determined that they were not polyploid in the confirmation test performed with flow cytometry (FC) analyses in 4 Fercal and 1 41B samples that were assumed to be mutant by stoma and chloroplast examinations. After that, it was thought that it would be appropriate to try vegetative material with actively dividing cells, such as nodal cuttings, in the studies of obtaining polyploid individuals on grapevine rootstocks.
