Yazar "Karaman, Ali İhya" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 18 / 18
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe An Alternative Method for Splinting of Traumatized Teeth: Case Reports(Wiley, 2006) Öz, Gülsün Yıldırım; Ataoğlu, Hanife; Kır, Nihal; Karaman, Ali İhyaInjuries to the dentoalveolar complex are fairly common and can be caused by a number of reasons. There are many techniques for repositioning and stabilizing traumatically luxated or avulsed teeth. Many of the splinting techniques previously advocated were time-consuming. Not only were the splints difficult to fabricate and difficult to remove, they also contributed to injury of the soft and hard supporting tissues. Ribbond (Ribbond Inc., Seattle, Wash) is basically a reinforced ribbon which is made from ultrahigh molecular weight polyethylene fiber having an ultrahigh modulus. It is used in dentistry for various purposes. The use of Ribbond appears to be an adequate and easy method for stabilization and fixation. It can be used in the treatment of dental injuries. In this article the use of Ribbond for the treatment of dentoalveolar injuries is described.Öğe Effect of Self-Etching Primers on Bond Strength - Are They Reliable?(E H Angle Education Research Foundation, Inc, 2003) Büyükyılmaz, Tamer; Üşümez, Serdar; Karaman, Ali İhyaCurrently introduced self-etching primers combine conditioning and priming agents into a single product. The purpose of this study was to determine the effects of using three self-etching primers on the shear bond strength (SBS) of orthodontic brackets and on the bracket/adhesive failure mode. Brackets were bonded to extracted human teeth according to one of four protocols. In the control group, teeth were etched with 37% phosphoric acid. In the experimental groups, the enamel was conditioned with three different self-etching primers, Clearfil SE Bond (CSE), Etch & Prime 3.0 (EP3), or Transbond Plus (TBP), as suggested by the manufacturer. The brackets were then bonded with Transbond XT in all groups. The present in vitro findings indicate that conditioning with TBP before bonding orthodontic brackets to the enamel surface resulted in a significantly (P less than or equal to .001) higher SBS (mean, 16.0 +/- 4.5 MPa) than that found in CSE, EP3, and the control (acid-etched [AE]) groups. CSE produced bond strength values (mean 11.5 +/- 3.3 MPa) that are statistically comparable to those produced by acid etching (mean 13.1 +/- 3.1 MPa). The use of EP3 for enamel conditioning resulted in the lowest mean SBS value (mean 9.9 +/- 4.0 MPa). A comparison of the adhesive remnant index scores indicated that there was more residual adhesive remaining on the teeth that were treated with conventional acid etching than in the CSE and EP3 groups. In the TBP group, the failure sites were similar to those of the AE group but different from those of the CSE group.Öğe Effects of Fast Halogen and Plasma Arc Curing Lights on the Surface Hardness of Orthodontic Adhesives for Lingual Retainers(Mosby, Inc , 2003) Üşümez, Serdar; Büyükyılmaz, Tamer; Karaman, Ali İhyaThe aims of this study were to (1) identify the optimum cure times of 2 different lingual retainer adhesives with a conventional halogen, a fast halogen, and a plasma arc light by measuring Vickers surface hardness, and (2) determine whether different lights produce similar surface hardness values for the same adhesive resin material. The investigated plasma arc curing unit was the PowerPac (American Dental Technologies, Corpus Christi, Tex), and the fast halogen unit was the Optilux 501 (Kerr, Orange, Calif). A conventional curing unit, the Ortholux XT (3M Dental Products, St. Paul, Minn) was used as the control. Two orthodontic lingual retainer adhesives were used: Transbond Lingual Retainer (3M Unitek, Monrovia, Calif) and Light Cure Retainer (Reliance Orthodontic Products, Itasca, III). Concise (3M Dental Products) and diluted Concise were used as controls. Transbond Lingual Retainer was polymerized by the PowerPac light in 6 seconds, by the Optilux in 10 seconds, and by the conventional halogen light in 20 seconds. The minimum curing times for Light Cure Retainer adhesive were 15 seconds for PowerPac, 10 seconds for Optilux, and 40 seconds for conventional halogen. Surface hardness values for each resin did not differ significantly with different curing units. However, different adhesives demonstrated significantly different surface hardness values. Final Vickers surface hardness values (averaged across curing units) of Transbond Lingual Retainer, Concise, diluted Concise, and Light Cure Retainer were 62.8, 52.4, 46.0, and 40.4, respectively. Plasma arc or fast halogen units polymerize resin composite adhesive in much shorter times than do conventional curing units, without a significant loss in surface hardness. Therefore, these units are suggested for clinical use to save chairside time.Öğe Effects of Mandibular Symphyseal Distraction Osteogenesis on Mandibular Structures(Mosby-Elsevier, 2006) Malkoç, Sıddık; İşeri, Haluk; Karaman, Ali İhya; Mutlu, Necip; Küçükkolbaşı, HasanIntroduction: The purpose of this study was to evaluate the effects of mandibular symphyseal distraction osteogenesis on dental and mandibular skeletal structures with a tooth- and bone- borne distraction device. Methods: The sample comprised 20 patients, ranging in age from 15.8 to 23.3 years (mean, 20.1 +/- 2.3 years) at the start of treatment. The distraction device was activated 1 mm per day. The device was usually maintained in position about 90 days after surgery. Records were obtained at the start of treatment, at the end of distraction (11.4 +/- 2.2 days after surgery), and at follow-up periods (24.1 +/- 4.2 months after surgery). The records included posteroanterior cephalograms and study casts. The data were analyzed statistically by using the repeated measure analysis of variance and paired t test. Results: Posteroanterior cephalometric analysis demonstrated no significant changes in bigonial widths and ramal angles at the end of distraction period. On the other hand, bimolar widths were significantly increased, whereas bicondylar widths were markedly decreased. The dental cast analysis indicated that the maximum amount of increase was found between the mandibular canines, and the widening effect gradually decreased from the mandibular canines to the second molars. The follow-up data confirmed that the treatment results were stable. Conclusions: The long-term findings indicate that mandibular symphyseal distraction osteogenesis is an efficient nonextraction treatment alternative for mandibular dental crowding to increase mandibular skeletal and dental arch widths.Öğe The Effects of Nitanium Maxillary Expander Appliances on Dentofacial Structures(E H Angle Education Research Foundation, Inc, 2002) Karaman, Ali İhyaThe aim of this study was to determine the sagittal, transverse, and vertical effects of a Nitanium maxillary expansion appliance on dentofacial structures in patients with bilateral posterior cross bites in the permanent dentition. For this purpose, and without distinguishing the skeletal classification, a total of 16 patients (4 boys and 12 girls) with a mean age of 13.8 years and a bilateral posterior crossbite in the permanent dentition were chosen. Lateral and frontal cephalometric radiographs, maxillary and mandibular plaster models and periapical radiographs were obtained from each patient at pretreatment (T1), post-treatment (T2), and at the end of the retention period (T3) time points. The measurements that were obtained from the lateral and frontal cephalometric radiographs and maxillary and mandibuler plaster models were evaluated by a Wilcoxon paired 2-sample test. This test compares 3 pairs of time points, the pretreatment (T1) and posttreatment (T2), the pretreatment (T1) and post retention (T3), and the posttreatment (T2) and postretention (T3). Periapical radiographs were used to demonstrate changes in the midpalatal suture. Skeletal expansion occurred simultaneously with dentoalveoller expansion in the transverse plane with the Nitanium maxillary expansion appliance. The upper incisors were extruded and retroclined. Also, the extrusion of the upper first molars caused the mandible to rotate backward and downward. This resulted in an increased vertical dimension of the lower face. It was clinically observed that the posterior cross-bite and mesiopalatal rotation of the upper first molars were improved and that the crowns of these teeth were moved slightly to the distal side.Öğe Four Applications of Reinforced Polyethylene Fiber Material in Orthodontic Practice(Mosby, Inc, 2002) Karaman, Ali İhya; Kir, Nihal; Belli, SemaFour different orthodontic applications of a polyethylene fiber material are shown and discussed in case reports. Ribbond (Ribbond Inc, Seattle, Wash), a bondable, reinforced polyethylene fiber material, was successfully used in a fixed orthodontic retainer, a space maintainer, a temporary postorthodontic fixation device to attach a pontic to abutment teeth during periodontal therapy, and a posttraumatic stabilization splint. This clinical practice was based on earlier studies showing that the polyethylene fiber material adapted easily to dental contours and could be manipulated during the bonding process. It also has acceptable strength because of good integration of fibers with composite resin; this leads to good clinical longevity. Because thinner composite resins can be used, the volume of the splint can be minimized. There is no need for significant tooth structure removal, so the technique is reversible and conservative. It also satisfies patients' esthetic expectations. These cases show that Ribbond is a promising splint material for use in orthodontic practice.Öğe Gargara ve vernik formunda uygulanan anti-mikrobiyal ajanların ortodontik braketlerin bağlanma dayanımına etkisi(2004) Uysal, Tancan; Karaman, Ali İhyaBu araştırmanın amacı, farklı formdaki anti-mikrobiyal ajanlar ile karıştırılan ortodontik primerin asitli mine yüzeyine uygulanmasının braketlerin bağlanma dayanımına olan etkisini incelemek ve metalik ortodontik braketlerin kopma tipini belirlemektir. Seksen adet çürüksüz insan premolar dişi rasgele 20'şerlik gruplar halinde dörde bölündü. Her diş kronu açıkta kalacak şekilde vertikal olarak otopolimerizan akrilik blok içine gömüldü. Metalik ortodontik braketlerin yapıştırılması amacıyla ortodontik kompozit rezin (Transbond XT) kullanıldı. Tüm gruplarda, dişlerin bukkal yüzeyleri %37'lik fosforik asit ile 30 saniye asitlendi. Grup 1'deki dişler kontrol grubu olarak kullanıldı ve braketler standart prosedürle yapıştırıldı. Diğer 3 grupta ise primer (Transbond XT) ve anti-mikrobiyal içerikli preperatlardan (Klorhex gargara 1:1 oranında, Kloroben gargara 1:1 oranında ve Cervitec vernik 1:2 oranında) birini içeren bir karışım hazırlandı. Bu karışımlar asitlenmiş mine yüzeyine uygulanarak 20 sn. ışık verildi ve takiben braketler yapıştırıldı ve 40 sn. ışık uygulandı. Braketlerin bağlanma dayanımları (MPa) Universal test cihazı ile ölçüldü. Braketlerin koparılmasından sonra kopma karakteristikleri ARI skorları ile belirlendi. Veriler varyans analizi (ANOVA), Tukey çoklu karşılaştırma testi (HSD) ve ki-kare analizi kullanılarak analiz edildi. ANOVA sonuçları gruplar arasında istatistiksel olarak önemli farklılıkların olduğunu göstermektedir (p0,001). Çalışma bulgularımız. Grup 1 (kontrol) ve Grup 4 (Cervitec vernik)'e ait bağlanma dayanımı değerlerinin diğer uygulama yöntemlerine göre daha yüksek olduğunu göstermektedir. Hidrofobik özellik taşıyan Transbond XT primer, gargara formundaki anti-mikrobiyal ajanlarla karışmamaktadır. Dolayısıyla Grup 2 ve 3'den elde edilen bağlanma dayanımları ve braket kopma oranları klinik olarak kabul edilebilir düzeyde değildir. Farklı anti-mikrobiyal ajanların diş yüzeyine uygulanması kopma karakteristiğini de önemli derecede etkilemektedir.Öğe Kemik içi vida destekli molar distalizasyonu(2004) Gelgör, İbrahim Erhan; Büyükyılmaz, Tamer; Karaman, Ali İhya; Dolanmaz, DoğanHasta kooperasyonunu en aza indirmeyi amaçlayan ağıziçi molar distalizasyon apareylerinin gelişmesiyle birlikte son yıllarda kemik içine veya üzerine yerleştirilen implant/onplant sistemlerinden destek alınarak gerçekleştirilen diş hareketleri konusunda çalışmalar artmaktadır. Bu çalışmanın amaçları: 1) Üst çenede molar distalizasyonu için premaksiller bölgeye yerleştirilen bir kemikiçi vida yeterli ankraj sağlayabilir mi sorusuna cevap aramak, 2) Bir kemikiçi vida ve iki premolar dişten destek alınarak gerçekleştirilen üst molar distalizasyonu sonrası sagital ve vertikal boyutlar ile yumuşak dokularda meydan gelen değişikliklerle beraber kesici ve azı dişlerindeki değişikliklerin incelenmesidir. Çalışma dişsel sınıf II iskeletsel sınıf I malokluzyona sahip, çekimsiz bir tedavi planı yapılmış, yaşları 11 yaş 3 ay ile 15 yaş 6 ay arasında değişen 9 kız 2 erkek toplam 11 birey üzerinde yürütülmüştür. Üst çenede palatinal bölgede incisiv kanalın yaklaşık 0.5 mm. gerisinden, yine orta hatta maksiller sütüre denk gelmeyecek şekilde bir tarafa daha yakın olarak yerleştirilen vidadan destek alınarak birinci azıların ve varsa ikinci azıların distalizasyonu süper sınıf I azı ilişkisi elde edilene kadar sürdürülmüştür. Distalizasyon süresi ortalama 4,6 aydır. Uygulama sonucu görülen değişiklikler, distalizasyon öncesi ve sonrası alınan sefalometrik film ve üst çene alçı modelleri üzerinde incelenmiştir. Yapılan ölçümlerde üst 1. büyükazı dişlerinin sefalometrik olarak ortalama 10 ' lik bir eğilme ile 3,6 mm. distalize olduğu saptanmıştır. Model ölçümlerine göre üst 1.büyükazı dişlerinde ortalama 5 mm. distalizasyon sağlanırken aynı zamanda distopalatinal yönde bir rotasyon meydana gelmiştir. Distalizasyon sonrasında santral kesici dişler ortalama 0,7 mm. protruzyona uğramıştır. Overjet ve overbite'ta herhangi bir artış olmazken mandibular düzlem açısında bir değişiklik gözlenmemiştir. Tüm verilerin ışığında: hastaların ihtiyacına göre yeterli miktarda distalizasyon sağlanırken ankrajın korunduğu saptanmıştır.Öğe Management of Alveolar Clefts Using Dento-osseous Transport Distraction Osteogenesis(E H ANGLE EDUCATION RESEARCH FOUNDATION, INC, 2003) Dolanmaz, Doğan; Karaman, Ali İhya; Durmuş, Ercan; Malkoç, SıddıkThis article evaluates the usage of distraction osteogenesis (DO) in the treatment of cleft alveoli. The procedure was carried out on eight alveolar clefts of five patients between the ages of 17 and 25 years. Three patients had bilateral alveolar clefts (BAC) and two patients had unilateral alveolar clefts (UAC). DO was carried out bilateral to the palatal segments for the BAC patients and unilateral to the lesser segment for the UAC patients. A custom-made tooth-borne distractor was used. The average amount of distraction was eight mm (range, 5-11.5 mm). The average amount of distal movement of the anchorage teeth was 0.8 mm (range, 0-2 mm). The average amount of inclination changes of the transport segments and anchorage teeth was 7.6degrees (range, 2-17.5degrees) and 3.3degrees (range, 0-9degrees), respectively. Two important problems were observed attributable to the method. First, the transport segment was docked in a more superior position at the end of distraction process. This undesirable movement Also changed the inclination of the teeth in the transport segment and increased tooth tipping. Removing the device in the second week of the consolidation period and retracting the segment to its ideal position orthodontically solved these problems. Second, the bony defect on the nasal side of the alveolar cleft could not be completely closed. This method for repairing small or large alveolar clefts is a simple, cost-effective, and useful treatment option. However, repairing the alveolar cleft without grafts seems to be impossible when using a tooth-borne device.Öğe Maxillary Anterior Segmental Advancement by Using Distraction Osteogenesis: a Case Report(E H ANGLE EDUCATION RESEARCH FOUNDATION, INC, 2003) Dolanmaz, Doğan; Karaman, Ali İhya; Özyesil, Atilla GökhanAfter the first clinical application of distraction osteogenesis (DO) to correct mandibular deformity was reported in 1992, various applications such as maxillary or midface advancement, temporomandibular joint reconstruction, alveolar augmentation, and mandibular widening have been described in the oral and maxillofacial region. Block et al and Altuna et al first examined anterior segmental DO experimentally in the maxilla and reported successful results. After these studies, DO has been used clinically for the total advancement of the maxilla or midface. But no clinical application of DO for maxillary anterior segmental advancement was found by a review of the literature in English. In this article, we present a case with a skeletal Class III abnormality resulting from a maxillary deficiency, which was treated by using anterior segmental DO.Öğe Nitanium palatal ekspansiyon apereyinin dentofasiyal yapılar üzerine etkisi(Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 1996) Karaman, Ali İhya; Göyenç, YaşarÇalışmanın amacı, daimi dentisyon döneminde maksiller darlık ile birlikte posterior çapraz kapanış gösteren olgularda, Nitanium Palatal Ekspansiyon Apareyinin dentofasiyal yapılar üzerindeki sagital, transversal ve vertikal yöndeki etkilerini belirlemek ve klinik araştırmalara katkıda bulunmaktır. Bu amaçla, iskeletsel sınıf özellikleri dikkate alınmadan, daimi dentisyonda, maksiller darlıkla birlikte posteriorda çift taraflı çapraz kapanışa sahip ve yaş ortalaması 13.9 yıl olan 4'ü erkek, 12'si kız toplam 16 birey seçilmiştir. Her bireyin, genişletme tedavisinden önce, tedaviden sonra ve ortalama 2.9 aylık pekiştirme tedavisini takiben lateral ve frontal sefalometrik filmleri, alt ve üst alçı modelleri, periapikal radyografileri ve ağız içi resimleri alınmıştır. Lateral ve frontal sefalometrik filmler ve alt ve üst alçı modeller üzerinde yapılan ölçümler, Tedavi öncesi-Tedavi sonu, Tedavi sonu-Pekiştirme sonu ve Tedavi öncesi-Pekiştirme sonu şeklinde karşılaştırılarak, "Wilcoxon Eşleştirilmiş İki Örnek Testi" ile değerlendirilmiştir. 97 Periapikal filmler ile de midpalatal suturdaki değişiklikler gözlenmiştir Sonuçta, Nitanium Palatal Ekspansiyon Apareyinin, transversal düzlemde, daha çok dentoalveoler seviyede olmak üzere, iskeletsel genişletme de yaptığı belirlenmiştir. Vertikal ve sagital düzlemlerde ise, üst keserlerin palatinale eğimlendiği ve bir miktar uzadığı saptanmıştır. Ayrıca, maksiller molarların vertikal yönde uzaması sonucu, mandibulanm aşağıya ve geriye doğru rotasyon yaptığı belirlenmiştir. Bunun sonucu olarak, alt yüz boyutu artmıştır. Klinik olarak, posterior çapraz kapanışın ve mesiopalatinal rotasyona uğramış birinci molarların rotasyonlarının düzeldiği ve bu dişlerin kronlarının distale eğildikleri veya dikleştikleri gözlenmiştir. S.M.E. işleminde uygulanan kuvvet ve genişletme miktarı ile birlikte, yaş faktörü ve büyüme potansiyelini de göz önünde tutarak, bu apareyin süt ve karışık dentisyondaki bireylerde de etkilerinin değerlendirilmesinin yerinde olacağı düşünülmektedir.Öğe Non-surgical Treatment of Class Iii Malocclusion in Adults: Two Case Reports(2005) Gelgör, İbrahim Erhan; Karaman, Ali İhyaClass III malocclusions are usually growth-related discrepancies, which often become more severe until growth is complete. The surgery can be part of the treatment plan. The purpose of this report is to review the orthodontic treatment of two patients with a Class III malocclusion who were treated non-surgically. The basis for this treatment approach is presented and the final treatment result reviewed. Important factors to consider when establishing a Class III molar relationship are discussed.Öğe Orthodontic Treatment of an Ankylosed Maxillary Central Incisor Through Osteogenic Distraction(E H Angle Education Research Foundation, Inc, 2010) Dolanmaz, Doğan; Karaman, Ali İhya; Pampu, Ali Alper; Topkara, AhuTooth ankylosis is one of the various problems in dentistry and requires special treatment approaches for satisfactory results. In the orthodontic treatment of an ankylosed tooth, different treatment modalities have been put into practice including both orthodontic and orthodontic-surgical approaches. For favorable results, gingival margin esthetics must be considered as much as leveling the ankylosed tooth in the arch. Distraction osteogenesis accompanied by orthodontic mechanics is a sensible way of achieving this goal. However, devices used in the distraction protocol are high in price and bulky in shape, causing functional and esthetic problems for the patient. This report describes treatment of an infrapositioned ankylosed incisor with continuous distraction forces produced by conventional orthodontic mechanics. In conclusion, the ankylosed tooth was leveled in the upper arch successfully with a harmonic gingival margin.Öğe Ortodontik Maloklüzyonlar ve Tedavi Seçeneklerinin Değerlendirilmesi: Epidemiolojik Çalışma(2003) Sarı, Zafer; Uysal, Tancan; Karaman, Ali İhya; Başçiftçi, Faruk Ayhan; Üşümez, Serdar; Demir, AbdullahOrtodontik maloklüzyona sahip ve ortodonti kliniğine tedavi olmak için başvurmuş bireylerde görülen ortodontik maloklüzyon tiplerinin, spesifik anomali dağılımlarının tespit edilmesi ve çekimli-çekimsiz tedavilerin uygulanma sıklığının belirlenmesi amacıyla bu çalışma gerçekleştirilmiştir. Selçuk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti A.D.'da, Ekim 1998-Temmuz 2002 dönemi içinde tedaviye alınmış, 1602 birey araştırma kapsamına alındı. Vaka kayıt raporlarından, ortodontik maloklüzyonlar, spesifik anomaliler (open bite, konjenital diş eksikliği, gömülü kaninler, polidiastemalar), spesifik tedavi tipleri (ortognatik cerrahi uygulamaları, erişkin ve bebek dudak damak yarığı tedavileri, temporomandibuler eklem hastalıklarının tedavisi) ve ortodontik amaçla uygulanan çekim açısından tedavi yöntemleri belirlendi. Anomali tiplerinin belirlenmesinde Angle sınıflandırması göz önünde bulunduruldu. Genel olarak, vakaların % 61,69'unun Sınıfl, %28,07'sinin Sınıf II, %10,24'ünün Sınıf III maloklüzyona sahip olduğu belirlenirken; vakaların % 34,49'unun tedavisi çekim/i % 65,51'inin tedavisinin ise çekimsiz olarak yapıldığı belirlendi. Spesifik anomalilerden; open bite % 2,68, gömülü kanin % 2,18, polidiastema % 1,62, konjenital diş eksikliği % 3,05 oranında tespit edildi. Spesifik tedavi tiplerinden olan ortognatik cerrahi uygulamalarının %1,37, dudak damak yangı tedavisinin % 5,49, eklem tedavisinin ise % 5,36 oranında uygulandığı saptanmıştır. Bu değerlendirmeler ışığında, klinik hasta verilerinin belirli periyatlarda tekrar gözden geçirilip karşılaştırılmasının uygun olacağı sonucuna varıldı.Öğe Ortodontik Tedavilerin Hasta Psikolojisine Etkisi(2003) Uysal, Tancan; Karaman, Ali İhya; Sarı, Zafer; Sargın, NurtenPsikolojik faktörler ile ortodontik maloklüzyonların ilişkili olduğu, yapılan tedavilerin, hastanın özgüvenini arttırdığı ve benlik tasarımına olumlu katkılarının olduğu bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı, ortodontik tedavi gören hastaların psikolojik durumlarında 1 yıllık süre boyunca meydana gelen değişimleri belirlemek ve farklı psikolojik parametreler arasındaki ilişkiyi tespit etmektir. Çalışma, ortodontik tedavisine başlanılmak üzere çağrılmış 40 ve tedavisi bir yıldır sürmekte olan 40 hasta üzerinde yürütüldü. Korku, kaygı, benlik gibi üç farklı parametreyi incelemek için hazırlanmış psikolojik anket formları ve kişisel bilgi formu bireylere dolduruldu. Araştırmanın istatistiksel değerlendirmeleri, SPSS paket programında Pearson korelasyon analizi ve t testi kullanılarak yapıldı. Tedavinin başında yüksek olan durumluk ve sürekli kaygı parametrelerinin 1 yıllık tedavi sonunda normale döndüğü tespit edilirken, benlik ve korku parametrelerinde tedavi süresince herhangi bir değişikliğin olmadığı belirlendi. Ayrıca benlik ve korku arasında negatif, korku ile kaygı arasında pozitif korelasyon bulundu. Sonuç olarak tedavi süresince tüm psikolojik parametrelerde olumlu değişikliklerin meydana geldiği tespit edildi. Ancak bu verilerin sürekliliği ve geç dönemde meydana gelen değişimlerinin belirlenmesi amacıyla uzun süreli takip çalışmalarının yapılması planlandı.Öğe A Practical Method of Fabricating a Lingual Retainer(Mosby, Inc, 2003) Karaman, Ali İhya; Polat, Ömür; Büyükyılmaz, TamerRetention is a major part of orthodontic treatment, not an optional secondary protocol. In recent years, studies investigating dentofacial changes during and after the growth period have led most clinicians to use fixed retention appliances after treatment. Fixed retainers can be attached to the teeth directly or indirectly. We present a practical, indirect method for bonding fixed retainers, using Sondhi Rapid-set Indirect Bonding Adhesive (3M Unitek, Monrovia, Calif).Öğe Türk ortodontislerinin tükenmişlik seviyesine etki eden faktörler(2004) Karaman, Ali İhya; Uysal, Tancan; Sarı, Zafer; Üşümez, Serdar; Sargın, Nurten; Güray, EnisBu çalışmanın amacı, yaş, cinsiyet, mesleki kıdem, akademik derece ve çalışılan kurum gibi faktörlerin Türk ortodontistlerin tükenmişlik düzeyi arasındaki rollerini belirlemektir. Çalışma özel muayenehane veya üniversite hastanesinde çalışan Türk Ortodonti Derneğine kayıtlı 167 ortodontist üzerinde gerçekleştirildi. Ortodontistlerin adreslerine sosyo-demografik bilgi formları ve "Maslach Tükenmişlik Envanteri" postalandı. Elde edilen cevapların istatistiksel olarak değerlendirilmesinde ANOVA, Turkey HSD, Man whitney U ve t-testleri kullanıldı. Araştırma sonucunda cinsiyetin, tükenmişlik düzeyini etkilemediği tespit edilmiştir. Fakat çalışılan kurum, mesleki kalem ve akademik derece gibi faktörlerin tükenmişliğin bir veya daha fazla alt grubu ile ilişkili olduğu belirlenmiştir. Buna göre kişisel başarıda azalma skorları, özel çalışan ortodontistlere göre fakültede çalışanlarda önemli derecede yüksektir. Doçentler ve 0-15 yıllar arasında mesleki kıdeme sahip ortodontistler daha çok kişisel başarıda azalma skorları göstermişlerdir. Duyarsızlaşma skorları da bu gruplarda yüksek çıkmıştır. Genel olarak ortodontistlerin 40 ve daha sonraki yaşlarda maddi doyuma bağlı olarak daha düşük tükenmişlik düzeyi gösterdiği düşünülmektedir. Yerel ortodonti dernekleri gibi sivil toplum organizasyonları meslek içi çalışma grupları kurarak, genç ortodontistlerin tükenmesine neden olabilecek faktörler belirlemeli ve elimine etmeye çalışmalıdırlar. Böylece yeni mesleğe başlayan kişiler bu organizasyonlar desteğinde rehberlik hizmeti alabilirler. Ayrıca ortodonti eğitimi veren kurumlarda yeni eğitim kursları düzenlemeli ve ortodontistin bireysel olarak kendi kişiliğini tanımasına ve benlik tasarımlarının oturmasına yardımcı olmalıdır.Öğe Türk Ortodontistlerinin Sosyo-Demografik Profili ve Emeklilik(2003) Karaman, Ali İhya; Uysal, Tancan; Güray, Enis; Sarı, ZaferTürk ortodontistlerinin sosyo-demografik özelliklerini, aktivitelerini, mali durumlarını ve emekliliğe geçiş konusunda düşüncelerini ortaya koymak, belirlenen problemler doğrultusunda uyarılarda bulunmak, bir takım önlemlerin alınmasına katkıda bulunmak ve daha ileride yapılacak olan ulusal ve uluslararası aynı tür çalışmalar için bir referans oluşturmak amacıyla bu araştırma gerçekleştirildi. Türk Ortodonti Derneği'ne kayıtlı olduğu belirlenen 300 ortodontiste, hazırlanan sosyo-demografik bilgi formları Ocak 2001-Şubat 2001 tarihleri arasında ulaştırıldı. Ankette, ortodontistin demografik özelliklerini, sağlık ve sosyal güvencelerini, hasta ve çalışma bilgilerini, mali durumunu, kişisel tercihlerini ve emekliliğe geçiş konusunda düşüncelerini sorgulayan toplam 32 adet soru kullanıldı. Araştırma sonucunda 167 adet anket formu doldurulup tarafımıza ulaştırıldı. Elde edilen tüm veriler bilgisayara kodlanarak kaydedildi. Belirleyici istatistiksel değerlendirmelerin yapılması sırasında SPSS paket programı kullanıldı. Toplam cevaplama oranı % 55,66 olarak tespit edildi. Mevcut çalışma bize günümüz Türk ortodontistinin sosyo-ekonomik pro-fili ve emekliliğe geçiş düşünceleri hakkında genel bir bilgi sunmaktadır. Genel olarak Türk ortodonti camiasının genç nüfusa sahip olduğu, ortodontisilerin kendilerine eş olarak büyük oranda diş hekimlerini seçtikleri, sağlık ve sosyal güvenliklerini yeterli bulmadıkları ve dolayısıyla bir kısmının özel emekliliğe yöneldiği tespit edildi. Emekliliğe geçiş konusunda yeterli hazırlıkların yapılmadığı ve hastalık, yaralanma, ölüm gibi durumlara karşı genel olarak hiçbir önlemin alınmamış olduğu belirlendi. Sonuç olarak, belirli zaman aralıklarında tekrarlanacak benzeri projelerin, zaman içinde meydana gelen değişikliklerin gözlenmesine ve elde edilen verilen farklı ülkelerle karşılaştırılmasına olanak sağlayacağı düşünülmektedir.
